Yemlik, Köprüköy

Yemlik
—  Mahalle  —
Erzurum
Ülke	Türkiye
İl	Erzurum
İlçe	Köprüköy
Coğrafi bölge	Doğu Anadolu Bölgesi,hasan kartal,yusuf polat,kazım kaplan,alican akkol,celal bozkurt,binali demirtaş,metin kaplan,hakkı gül....
Nüfus (2000)
- Toplam	68
Zaman dilimi	UDAZD (+3)
İl alan kodu	0442
İl plaka kodu	25
Posta kodu	25340
İnternet sitesi: YerelNET sayfası

Yemlik, Erzurum ilinin Köprüköy ilçesine bağlı bir mahalledir.

Tarihçe

Mahallenin adının yemlik bitkisinden geldiği söylense de aslında yöremizde yem olarak kulanılan ot, arpa, buğday ve çavdar çok yetiştiğinden, yem ambarı anlamına gelen yemlik dendiği anlatılmaktadır. Köy, 1959 tarihinde çoğunluğu Ağa olan ahali tarafından satınalınmış ve 1964 yılında köy tüzel kişiliğine kavuşmuştur.

Kültür

Köy bir Zaza Alevi mahallesi olmakla birlikte değişik aşiretlerden oluşmaktadır.

Mahallenin başlıca aşiretleri: Şadıllı, Avdelan, Lolan, Xormekan, Xıdan, Şadyan, Kılavsıc, Sılıngan, Bamasuran, Kureyşi olarak sıralanabilir. Köy halkının anadili Zazaca' dır ve ayrıca çevresindeki yerleşimlerle Kürtçe' nin Kurmanci diyaleği veya Türkçe kullanarak anlaşırlar. Mahallenin okuma yazma oranı, yörede en yüksek olan köydür. Modern, laik ve sosyal demokrat nitelikler bozunmadan yıllarca sürdürülmüştür. Yemlik mahallesi, 1968 yıllında Karayazı Temel Eğitim Yatılı Bölge okuluna toplu olarak en çok öğrenciyi vermiştir. Bu öğrenci gurubu, yatılı okulun olumsuz şartlarına rağmen, hatırı sayılır değişiklik ve başarılara neden olmuşlardır. Mahalleden insanlar en çok İstanbul, İzmir Ankara, Manisa, Tekirdağ gibi büyük şehirlere göç etmişlerdir. Göç eden köylülerin çoğunluğu iyi bir yaşam kalitesi yakalamışlardır.

Siyaset

Çok büyük coğunlugu Zaza Alevisi olan bir köy olarak Sol ve Sosyalist görüşler barındırmaktadır. Son yıllarda Kurdistan ulusal mücadelesinin bir sonucu olarak ve diğer sebeplerden Türk devletinin assimilasyonu kırılmış ve Zaza kimliği ve Zazaca dili Alevi kimliği kadar belirginleşmiştir.

Coğrafya

Erzurum iline 106 Km Köprüköy ilçesine 50 Km. uzaklıktadır. Ülkemizin en büyük ırmaklarından olan Aras, mahallenin Söylemez nahiyesi ile sınırını çizmesine rağmen, mahallede sulu tarım gelişmemiştir. Geleneksel tarım yapılmakta olup son yıllarda nüfusun artması ile kendine yetemez hale gelmiştir. Yıllarca başka komşu köylerden icar ve yarıcılık (moraba) sistemi ile bu açık giderilmiştir. Genelde engebeli ve taşlık bir arazi yapısına sahiptir. Birçok bölgesinde heyelan tehlikesi halen sürmektedir. Mahallenin içine dikilmiş kavak ve söğüt ağacından başka, yabanda kuşburnu dışında herhangi bir orman bulunmamaktadır.

İklim

Mahallenin iklimi, karasal iklim etki alanı içerisindedir.

Nüfus

Yıllara göre mahalle nüfus verileri
2007	10
2000	68
1997	68

Ekonomi

Mahallenin ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Tarım da, hayvancılk da geleneksel çizgide kalmış olup, alternatif ürün ve yöntemler denenmemiştir. Herkesin kendi ihtiyacını karşılayacak sebze bostanı bulunmaktadır. Lahana ve patates ticarete konu olacak miktarda birkaç sefer yetiştirildi. Kısmi olarak da canlı hayvan ticareti ile uğraşılmaktaydı. Geleneksel ürün ve yöntemler dışında alternatif tarıma başvurulmamıştır. Mahallede kavakçılk, ayçiçeği, şeker pancarı, lahana, kiraz, vişne, besicilik, mandıracılık, tavukçuluk ve en önemlisi de kuşburnu üretimi yapılabilirdi. İlk başlarda kendine yeten köy, nüfus artışı ile birlikte kendine yetemez duruma gelmesi sonucu mahalleden göç başlamıştır.

Altyapı bilgileri

Mahallede, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamakta, taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Mahallenin içme suyu şebekesi,kanalizasyon şebekesi vardır. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Mahalleye ulaşımı sağlayan yol asfalt değildir. Mahallede elektrik ve sabit telefon vardır.

Köy Gelenekleri

1-ZEYNEL BABA Mahallede, en dikkat çekici gelenek baharın gelmesiyle "ZEYNEL BABA" türbesine öküz arabalarına temel ihtiyaçlarını yükleyerek bir günlük bir ziyareti görülmektedir. Türbe mahallenin hemen yanındaki fazla yüksek olmayan bir tepededir. Burada arabalarını dikerek çadır şeklinde barınak yaparlar. Kurbanlar kesilir ve yakılan ateşin üzerinde kazanlarda pişirilen etler, yapılan ızgaralar birbirlerine ikram edilerek yenir. Burada küsler barıştırılıp dargınlıklar ortadan kaldırılarak birlik ve beraberlik kuvvetlendirilir. Gün boyunca oyunlar,eğlenceler ve sohbetler şenliği tamamlayan en güzel yanlarıdır. 199_-1999 larda Nüfusun kalabalık olduğu zamanlarda aynı zamanda at yarışları yapılmaktaydı fakat nüfusun azalması yanı sıra atların eğitilesi azaldığı için malisef artık yapılmamaktadır.

2-GALEGAĞAN Yılbaşılarına özel yerel ismi olarak galegağan(yaşlı dede) oynatılır.yılbaşı akşamı gece geç saatlerde genler tarafından birine sakal ve soba is'inden yüz karartılarak mahalledeki evler gezilir eğlenceli bir okadar korkutucu gelenektir.

3-KOÇ KATIMI Baharın bitimi ile sonbahara kadar koyun sürüsünden ayrı tutulup kuzularla beraber otlatılan koçlar sonbaharda özel bir şenlik havası içerisinde süslenerek boynuzlarına elma takılarak ve en küçük çocuklar koça bindirilir. Gün boyunca sevilen koçlar akşam koyun sürüsüne dahil edilir.

4-BERİ Yaz aylarında aşırı sıcaklardan dolayı koyun sürüsü köye getirilmez. Belirli yer ve zamanlarda genç kızlar ve kadınlar koyunları sağmisinde seçebilmek için koyunların yünlerine bir iz bırakılır. Bu bir boyada olarbilir ya da yününe dikilmiş bir renkli bez parçasıda olabilir. Berinin güzel yanlarından biri sosyalleşmenin artmasıdır. Yol boyunca gidilirken sonbetler edilir ,şakalaşmalar olur ve piknikler yapılır.Böylece yıl boyunca sadece köy ve çevresinde yaşamını geçirenler için böylelikle yaylalara çıkılarak doğal güzelliklerin farkına varıp stresten uzaklaşmak içinde eşsiz bir nimettir.

Tarihi zenginlikler

ak için önceden çoban tarafından belirlenen yaylada sağılmaya gidilir. Berinin ilk günüde çobana her evden bir hediye götürülür. Koyunlarını sürü içer

Mahallede mağaralar,ziyaretler ve köy çevresindeki eski yapı olduğu sanılan yerler, çeşmeler vs...

Dış bağlantılar

• Yerelnet