Yeni Latince
| Yeni Latince | |
|---|---|
| Latinitas nova | |
 Systema Naturae | |
| Bölge | Avrupa |
| Dönem | 20. yüzyıla gelindiğinde Modern Latinceye dönüştü |
| Dil aileleri | |
| Dil kodları | |
| ISO 639-3 | – |
|
Yeni Latincenin döneminde kullanıldığı bölge | |
|
| |
Yeni Latince (Latinitas nova) Rönesans İtalya'sında gelişen Latince. Başlangıcı Petrach, Boccaccio, Lorenzo Valla ve Poliziano gibi İtalyan hümanistleriyle ilişkilendirilmiştir. Latince orta çağ Avrupa'sının evrensel eğitim dili olmakla beraber, zamanla orta çağ Latincesi yerini ,güzel sanatlarda, edebiyatta ve düşüncede gerçekleşen değişimlere paralel olarak, Yeni Latince'ye bırakmıştır.
Neo Latin doruk noktasına Quattrocento İtalyasında (15. yüzyıl) ulaşmış ve Avrupa'nın diğer kısımlarına 16. yüzyılda yayılmıştır. Birçok önemli yapıt bu dönemde Neo Latincede yazılmıştır. Erasmus'un tüm eserleri, Thomas More'un Ütopyası, Calvin'in hristiyanlıkla ilgili eserleri, Descartes'in Meditasyonları, Francis Bacon' denemeleri ve Newton'un eserleri yine bu dilde yazılmıştır.[1]
Kaynakça
- ↑ "Neo Latin". mml.cam.ac.uk. 16 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160416160354/http://www.mml.cam.ac.uk/other/courses/ugrad/neo_latin.html. Erişim tarihi: 1 Şubat 2013.