Çimşit, Kahramankazan
| Çimşit | |
| — Mahalle — | |
 |
|
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| İl | Ankara |
| İlçe | Kahramankazan |
| Coğrafi bölge | İç Anadolu Bölgesi |
| Nüfus (2000) | |
| - Toplam | 168 |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 0312 |
| İl plaka kodu | |
| Posta kodu | 06980 |
| İnternet sitesi: | |
Çimşit, Ankara ilinin Kahramankazan ilçesine bağlı bir mahalledir.
Tarihçe
Eski adı “Cemşid” ve “Balâ Çimşit” (Yukarı Çimşit) olan köy, ilçenin güneybatısında, Ova Çayı’nın batı tarafında, 25–30 m. derinliğinde yarılmış, eski alüvyal vadi tabanındadır.
Kahverengi ve alüvyal toprakları, I.nci ve II.nci sınıf arazi olup, sulu ve kuru tarım yapmaya uygundur. İlçeye merkezine uzaklığı 8 km olup, Karalar, Emirgazi, İmrendi, Bitik ve Kınık ile komşudur.
Farsça bir kelime olan “Cem”, Ay anlamına, “Şid” ise ışık ve nur manâlarına gelir. Tarihçi Enverî’ye göre “Kayı” boyunun diğer adıdır. “Cemşid” (Cemşid bin Mes’ud bin Mahmud et-Tabib el Kaşi), XIV. ncü ve XV.nci asırlarda yaşamış, ondalık kesirleri ilk defa kullanan büyük Müslüman Türk matematik ve astronomi alimidir. Maveraünnehir bölgesinde bulunan Kaş şehrinde doğmuş ve 1429 yılında da Semerkand’da vefat etmiştir. Ayrıca “Cemşid”, İran’da hüküm sürmüş, mitolojik hükümdarlardandır. Yediyüz ya da bin yıl yaşadığı rivayet edilir. İlahlık iddiasında bulunmuş, daha sonra da Çin’e kaçmış ve ölmüştür. Ankara bölgesinde “Çimşit” adında köy çoktur. “Çimşitlü”, Türkmen Yörük cemaatidir.
1463 yılında “Binari-İli”ne tabi olan köy, 1530 yılında Seyyid Hüseyin Gazi soyundan gelen Mihal Beğ oğlu Ali Beğ tarafından, Hüseyin Gazi Dağı’nın zirvesinde bulunan Seyyid Hüseyin Gazi Türbesi’ne vakfedilir. Mihal Beğ oğlu Ali Bey, ataları Mehmed Beğ ve Bahşi Bey de Seyyid Gazi neslindendir. Bu tarihlerde türbenin bulunduğu yerde bir de “Seyyid Hüseyin Gazi Zaviyesi” bulunmaktadır. 1530 yılında Cimşid ve Tîk (Bitik/ Nenek) köylerinde 62 hane, 14 mücerred (bekar erkek) ve 1 imam bulunmaktadır (yaklaşık 325 kişi). “Bâc-ı bâzâr” (Pazar vergisi dahil) vergisi de dahil köyün yıllık vergi hasılatı 11.639 akçedir. Bu tarihlerde bölge köylerinin pazar yerinin Cimşid ve Bitik köylerinin yakınında kurulduğunu öğreniyoruz.
1571 yılında Cemşid ve Yeğen (Bitik) köylerinde 110 kişi yaşamakta ve köylerin yıllık geliri olan 11.629 akçe, Ali Beğ tarafından Ankara’da bulunan Seyyid Hüseyin Gazi Türbesi’ne vakfedilmiştir.
Hicri 1218/1805 miladi tarihli bir belgede; Ankara’da Seyyid Hüseyin Gazi Tekkesi vakfından olan Cemşid ve Sarılar köylerinin tekalifi, her binde on kuruş hesabiyle tahsil edilirken, Murtazaabad ayânı dilediği gibi vergi tahsil ettiği için bu iki köyde bulunan ahali başka köylere göçmüş, bu sebeple de vakfın gelirleri azalmış ve zarara uğradığı rapor edilir.
1773 yılında Murtazaabad kazası ayanı Bulak Köyü’nde oturan Muslu Paşazade Salih Bey’in oğlu Osman’dır. Muslu Paşazade Osman köylülerden fazla vergi toplamış ve zimmetine geçirmiştir. Ankara Kadısı huzurunda yapılan mahkemede Osman suçlu bulunmuş ve zimmetine 49.200 kuruş para geçirdiği tespit edilmiştir. Bu olay üzerine görevden alınmıştır.
Çimşit’te, Osmanlı döneminde yapılmış ve 1296 hicri/1879 miladi tarihli, kesme taştan, iki kurnalı tarihi bir çeşme bulunmaktadır. 1845 yılında Murtazaabad kazasına bağlı olan köyde 18 vergi hanesi bulunmaktadır. Molla Ali, köy camii imamıdır.
Köyün en varlıklı kişisi ise Deli Memiş oğlu Mehmed’dir. Bu tarihlerde köyde küçükbaş ve büyükbaş hayvan sayısı diğer köylere nazaran daha fazladır.
1844-1845 yıllarında Cemşid Köyü’nde oturan hane reislerinin isimleri şöyledir: Molla Ali, Deli Memiş oğlu Hasan (çiftçi) ve Mehmed (çiftçi), Deli Salih oğlu Hüseyin (çiftçi), Deli Hacı oğlu Ali (çoban), Deli Hüseyin oğlu Ahmed (çiftçi), Hüseyin oğlu İbrahim (çiftçi), Karakülah oğlu Osman (çiftçi), Çolak Mahmud oğlu Hüseyin (çiftçi) ve İsmail (çiftçi), Arab oğlu Mustafa (çiftçi), İmam oğlu Memiş (çiftçi), Dede oğlu Satılmış (ırgad), Hacı oğlu Hüseyin (çiftçi), Ömer’in zevcesi (hizmetkar), Emir Osman oğlu Ali (çiftçi), Kaz oğlu Mehmed (çoban), Mahmud oğlu Ali (çoban) ve Derviş Mustafa oğlu Ali.
Cumhuriyet döneminde Ankara-Merkez kazasının Zir nahiyesine bağlanan Çimşit Köyü, daha sonra sırasıyla Karalar, Bitik ve Kazan nahiyelerine bağlanır. Ankara Merkez kazasına bağlı olan Kazan nahiyesi 1957 yılında Yenimahalle ilçesine bağlanır. 1987 yılında da Kazan nahiyesinin ilçe olması ile birlikte köy, Kahramankazan ilçesine bağlanır. Ankara Büyükşehir Belediye Meclisi’nin kararı ile de mahalleye dönüştürülür.
1935 nüfus sayımında 170 olan nüfusu, 1980 yılında en yüksek seviyesi olan 251 kişiye ulaşır. 2007 yılı adrese dayalı nüfus sayımına göre 135 nüfusludur.
Kurtboğazı Barajı’ndan gelen ve DSİ tarafından yapılan 23 km’lik sulama kanalları ile arazisi sulanmakta, verimli arazisinde kuru ve sulu tarım yapılmaktadır. Buğday, arpa, fi, şeker pancarı, domates, biber, salatalık, kabak, fasulye, mısır, kavun ve karpuz yetiştirilir. Yerleşmedeki bahçelerde kavak, söğüt, iğde, kayısı, vişne, kiraz, armut, elma, fındık, şeftali be ayva yetiştirilmektedir. Et ve süt amaçlı sığır ile kanatlı hayvanlar beslenir.
Yerleşmede, tarihi kaynaklarda hakkında bilgi bulunmayan, fakat halk tarafından saygı gösterilen “Cimşit Dede” mezarı bulunmaktadır. Yağmur duasına çıkılacağı zaman ilk önce bu mezar ziyaret edilir.
Mahallede geleneksel mimari kerpiç duvarlı, tek katlı ve damlı evlerdir. Daha sonraki yıllarda taş temel, kerpiç duvar, ahşap tavanlı ve çatılı, iki katlı, avlulu evler yapılmıştır. Günümüzde ise bahçeli, çok katlı ve beton karkas binalar yapılmaktadır.
Eskibağ doruğu ve Yılgın Deresi köyün önemli mevkileri olup, yerleşme içinde yapılan yüzey araştırmasında antik çağlara ait çok sayıda antik mermer malzeme görülmüştür. Ayrıca bölgede yapılan kazıda antik çağlara ait oda ve lahit mezar bulunmuştur.
Günümüzde Çimşit’te bulunan sülale isimleri şunlardır: Kubatoğulları (Kubat), Hüsemler (Öztürk), Yüzbaşıoğulları (Gündem) ve Memişoğulları (Esendemir).
İlköğretim taşımalı olarak Kazan ilçe merkezinde sürdürülmektedir. İçme suyu ve kanalizasyon şebekesi mevcut olup, yolu asfalttır. Köyün geleneksel yemekleri ile örf ve adetleri diğer köylerle aynıdır.
Kültür
Köyün gelenekleri ankara oyunhavaları ile başlargelenek, yemekleri başlıcaları şunlardır:tarhana çorbası, pirinç, bulgur pilavı, kuru fasülye, kavurma, karnı yarık, nohut, lahana, yaprak sarması vb. yemeklerdir.yemekleri
Coğrafya [1]
Ankara iline 60 km, Kahramankazan ilçesine 40 km uzaklıktadır.Rakım 1170 metredir.
İklim
Köyün iklimi, karasal iklim etki alanı içerisindedir.
Ekonomi
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.
Altyapı bilgileri
Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamasının yanı sıra taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi ve kanalizasyon şebekesi vardır.[1] PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.Köyde internet erişimi vardır. Güneş enerjisinden yararlanılmaktadır.[1]
Dış bağlantılar
Kaynakça
| ||||||