Soğucak, Kahramankazan
Soğulcak | |
— Mahalle — | |
Ankara | |
Ülke | Türkiye |
---|---|
İl | Ankara |
İlçe | Kahramankazan |
Coğrafi bölge | İç Anadolu Bölgesi |
Nüfus (2000) | |
- Toplam | 249 |
Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
İl alan kodu | 0312 |
İl plaka kodu | |
Posta kodu | 06980 |
İnternet sitesi: |
Soğulcak, Ankara ilinin Kahramankazan ilçesine bağlı bir mahalledir. Eski adı “Sovucak” olan yerleşme, ilçenin kuzeybatısında, Ayaş Dağlarının yüksek plato yamaç düzlüğünde ve ilçe merkezine 6 km uzaklıktadır. Eğimli etek düzlüğü yamacında bulunan yerleşmedeki kahverengi toprak yapısı I.nci ve VI.ncü sınıf olup, engebeli arazinde mera, fundalık ve kuru tarım alanları hakimdir. Orman köyü olan bölgede orman bakiyesi tüylü meşe ve karaçamlardan oluşan fundalıklar ile yer yer ardıç, ahlat ve alıç ağaçları görülür. Meralarda ise yavşan otu, kekik, geven ve devedikeni görülür. Sarıayak, Yassıören, İymir, Sarılar ve Tekke köyleri ile komşudur. Soğucak kötü arazisinde jeolojik çeşitlilik görülür ve bölgede taşlaşmış hayvan fosillerine rastlanır. Yol yapımında kullanılan stabilize dolgu malzemesi içeren yaklaşık 400.000 m²’lik alanı kaplayan bir taş ocağı halen işletilmektedir. Antik çağlara ait Gavurini ve İtapınarı, Hacıpınarı, Gökçe çeşmesi, Ilıca suyu çevredeki önemli mevkilerdir. Yerleşme içinde ve köy camii önünde Karalar Köyü Asartepe’den getirilmiş mermer sütunlar bulunmaktadır. Anadolu Selçuklularında itibaren Oğuz Türkmen boylarının iskan sahası olan yerleşme 1463 yılında “Sovucak” köyü Mürted Ova idari birimine bağlıdır. 1530 yılında ise Sovucak Köyü vakıf tımar mülkü olup, yarısı Hasan Çelebi veled-i Ali Bey’e diğer yarısı ise Hüsrev ve Hüseyin veledanı Mustafa Beğ’e aittir. Köy 46 hane, 18 mücerred (bekar erkek), 1 imam, yaklaşık 249 nüfuslu ve yıllık vergi hasılatı 4.462 akçedir. 1845 yılında Murtazaabad kazasına bağlı olan Soğucak Köyünde 29 vergi hanesi bulunmaktadır. Köyün varlıklı kişisi Sivaz oğlu Ömer’dir. Gökal oğlu Ahmed ise köy camii imamıdır. Bu tarihlerde köyde tarım, bağcılık ve hayvancılık yapılmaktadır. 1845 yılında Sovucak köyünde ikamet eden vergi hane reislerinin isimleri ve meslekleri: Abdülkerim oğlu Süleyman (fukara), Arab oğlu Osman (çiftçi), Avcı oğlu Mustafa (çiftçi), Bostan oğlu Hasan (çiftçi) ve Mehmed (çiftçi). Çoban oğlu Satılmış (ırgâd), Dede oğlu Süleyman (ırgâd), Deli Ahmed oğlu Osman (ırgâd), Deli Halîl (çiftçi), Dost Ali oğlu Bekir Koca (amele), Gök Ali oğlu Abdullah (çoban) ve Ahmed (ırgâd). Gökal oğlu imâm Ahmed (imâm), Göncü oğlu Ahmed (ırgâd), Hacı Ahmed oğlu Mustafa (ırgâd), İsmail Çoban, Karadede oğlu Ali (çoban), Katırcı oğlu Hasan (çiftçi), Musa (çiftçi) ve Sipâhî (çiftçi). Kekikli Muhtar Hüseyin (çiftçi) ve Kekikli Mustafa oğlu Ali (çiftçi). Kethüda Kör Ahmed oğlu Ahmed (hizmetkâr), Kırdırmaz oğlu Hasan (ırgâd), Köse Osman oğlu Ali (çiftçi), Sivaz oğlu Mustafa (ırgâd) ve Ömer (çiftçi). Tekeli Emir oğlu Mustafa (vasıfsız) ve Uzun oğlu Ahmed (çiftçi). Hacı Ahmed Efendi’nin 1320/1903 tarihinde yaptırdığı kitabeli bir çeşme ile kitabesiz tarihi çeşmeler bulunmaktadır. Soğucak köyü, Cumhuriyet döneminde Ankara-Merkez kazasının Zir nahiyesine bağlanır. Daha sonraki yıllarda Karalar, Bitik ve Kazan nahiyelerine bağlanır. Yenimahalle ilçesine bağlı olan köy, Kazan’ın ilçe olması ile birlikte Kazan’a bağlanır ve Ankara Büyükşehir Belediye Meclisi’nin kararıyla da mücavir alan içerisine alınır ve orman köyü statüsü muhafaza edilir. 1935 nüfus sayımında 317 olan nüfusu, 1965 yılında en yüksek seviyesi olan 456 kişiye ulaşmıştır. 2007 yılı adrese dayalı nüfus sayımına göre nüfusu 188 kişidir. Köyde kutsal sayılan “Dede çamı” vardır. Ayrıca “Ilıca” suyu kaynağı olup, cilt hastalıkları tedavisinde kullanılır. Geçmiş yıllarda köy, çevre köy yollarının konaklama merkezinde bulunduğu için yolcular için yapılmış köy odaları bulunmaktadır. Geçim kaynağı tarımdır. Sulu arazi bulunmadığı için kuru tarım yapılmaktadır. Buğday, arpa, kavun ve nohut gibi ürünler ekiliyor. Sülale isimleri: Veligiller (Orhan), Mustafaefendiler (Öztürk), Kivşigiller (Canlan), Süzekgiller (Hastürk), Karnı Karalar (Gökçe), Katipoğulları (Çoban). İlköğretim taşımalı olarak Kazan’da yapılmaktadır.Yolu asfalttır. Camisi vardır. Çok amaçlı köy konağı vardır. Yemek kültürü ile örf ve adetler diğer komşu köylerle aynıdır.
Tarihçe
Köyümüz Selçuklular döneminde Anadolu’ya gelen Oğuz boylarına dayanmakla birlikte Köyümüze ait en eski İLK resmi kayıta 1463 yılına ait(FATİH SULTAN MEHMET DÖNEMİ)Ankara Tahrir Defterinde rastlanmaktadır. Köyümüzün adı sonradan Soğulcak’ın anlaşılamaması nedeniyle SOĞUCAK olarak değiştirilmişse de Divan-ı Lügati’t-Türk’ te “SOĞUL” kelimesi geçmekte olup "suyun topraktan sızıp kaybolması" anlamına gelmekte olup “SOĞULCAK "ise "suyun topraktan sızıp kaybolduğu yer" anlamına gelmektedir. Köyümüzün Ankara’ya uzaklığı 51 km, Kazan’a uzaklığı ise 6 km’dir. Rakım 1050’dir. 65 hane ve nüfusu 238’dir. Kazan’ın Kuzey Batısında yer alır. Köyümüz eskiden yukarı köylerden Ankara’ya ya da diğer ilçelere ticaret amacıyla gidenler için durup dinlendikleri bir konak yeri idi. Köyde halen 3 tane köy odası bulunuyor. Ayrıca Soğulcak köyümüz sınırları içerisinde bulunan ve yol yapımında kullanılan stabilize dolgu malzemesi içeren yaklaşık 400.000 m²’lik alanı kaplayan bir taşocağı bulunmaktadır. Engebeli bir arazi yapısına sahip bulunan köyümüzün geçim kaynağı kuru tarımdır. Sulu arazi bulunmadığı için yalnızca buğday, arpa, kavun ve nohut gibi ürünler yetiştirilebiliyor. Tarihi turistik yerler: Gavurini, İta pınarı, Hacıpınarı, Gökçe çeşmesi, Ilıca suyu. Bu suyun çıban yarasına karşı iyi geldiği söylenmektedir.
Kültür
HÖŞMERİM
Karı koca tarlada çalışıp eve gelirler, kadın sütü ocağa koyup, içine un ve şeker salmış, sonra yağ katıp hafifçe kızardıktan sonra sofraya koymuş. Yerken kocasına sormuş:
Hoş mu erim İşte Türk kadınının pratik zekası ve marifetinin bir örneği olan bu tatlının adı “Höşmerim” buradan gelmiş.
TOYUK AŞI
Toy: Divan-ı Lügat-i Türk’de düğün anlamına gelmektedir. Günümüzde bu çorbaya düğün çorbası da denilmektedir Pirinç, un, yumurta, yoğurt suda özenerek ocağa konur ve karıştırılarak pişirilir. Üstüne yağda kızarmış nane, salça, kekik ilave edilir.
SÜBÜRÜYE
Hamur yazılıp (açılıp) ince ince kare şeklinde kesilir, suda haşlanır ve yoğurtla karıştırılır. Üstüne yağda kızartılmış salça ve kırmızı biber dökülür.
CORKALAK/MALAK
Süt kaynatılıp biraz tuz atılır ve un ile karıştırılır. Sonra kaşık kaşık tabağa alınarak üstüne kızarmış yağ ve eritilmiş şeker dökülür.
HASİDE
Yağın içinde un kavrulur, içine şeker ve su koyup inceltilir ve ocakta koyulaşıncaya kadar karıştırılarak pişirilir. Pekmez ile yapılana katı haside denir.
Coğrafya
Ankara iline 51 km, Kahramankazan ilçesine 6 km uzaklıktadır.
İklim
Köyün iklimi, karasal iklim etki alanı içerisindedir.
Nüfus
Yıllara göre köy nüfus verileri | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
2007 | 188 | ||||||
2000 | 238 | ||||||
1997 | 259 | ||||||
1990 | 297 | ||||||
1985 | 332 | ||||||
1980 | 384 | ||||||
1975 | 403 | ||||||
1970 | 373 | ||||||
1965 | 456 | ||||||
1960 | 413 | ||||||
1955 | 407 | ||||||
1950 | 414 | ||||||
1945 | 362 | ||||||
1940 | 338 | ||||||
1935 | 317 | ||||||
EkonomiKöyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Altyapı bilgileriKöyde, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamasının yanı sıra taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır. Dış bağlantılar
|