École Normale Supérieure

École normale supérieure
Slogan Dominus Illuminatio Mea
(Rab benim ışığımdır)
(Zebur 27:1)[1]
Kuruluş 1794
Eğitim dil(ler)i Fransızca İngilizce
Rektör Marc Mezard
Kayıtlı

2000

şehir = Paris
Konum , Fransa

École Normale Supérieure (Türkçe: Yüksek Öğrenim okulu), Fransa'nın en prestijli yüksek öğrenim kurumu.

Dünya çapında en başarılı öğrencilerin son derece ağır sınavlardan geçerek alındıkları okulda Fransa'nın en önemli bilim insanları ve filozofları ders verir. Türkiye'den çok az sayıda üstün yetenekli öğrenciler üniversiteye kabul edilmiştir. Bu kişilerden en çok tanınan ise Cahit Arf'dır. Okulun İngiltere'de değişim için anlaşmalı olduğu sadece üç yüksek öğrenim kurumu vardır; Cambridge, Oxford ve London School of Economics'tir. Fransa'da dört adet École Normale Supérieure vardır.

École Normale Supérieure: Paris'te ENS-Ulm diye de bilinen okul, Quartier Latin'da tarihî binasında fen, sosyal bilimler ve lettres eğitimi vermektedir.

École Normale Supérieure öğrencileri arasında 1983 yılında Nobel Ekonomi Ödülü'nü almış Gérard Debreu, Cahit Arf, Albert Camus gibi ünlü isimler yer alır.

Ayrıca ünlü filozof Louis Althusser burada öğretmenlik yapmıştır.

Okulun önde gelen mezunları

Nobel Ödülü sahipleri

Fields Madalyası sahipleri

Fields Madalyası alan tüm Fransızlar École Normale Supérieure'de okumuştur:

Bilimler Tıp ve biyoloji

Stanislas Dehaene (1984) (Collège de France Deneysel Psikoloji başkanı), Louis Pasteur (1843), kimyager ve kuduz aşısını bulan biyolog.

Başka bilim insanları

Édouard Branly (1865), Marcel Brillouin (1878), Léon Brillouin, Hubert Curien (1945), Thomas Fink, Jean Baptiste Joseph Fourier, Paul Langevin (1894), Yves Rocard, Georges Sagnac (1889), Roger Apéry (1936), Paul Emile Appell (1872), Cahit Arf (1932), René-Louis Baire (1892), Arnaud Beauville (1966), Pierre Berthelot (1962), Émile Borel (1889), Louis Boutet de Monvel (1960), Marcel Brillouin (1874), François Bruhat (1948), Élie Cartan (1888), Henri Cartan (1923), cofounder of Bourbaki, Pierre Cartier (1950), Claude Chevalley (1926), Gustave Choquet (1934), Henri Cohen (1966), Yves Colin de Verdière (1964), Jean-Louis Colliot-Thélène (1966), Pierre Colmez (1981), Antoine Augustin Cournot (1821), Louis Couturat (1887), Jean Gaston Darboux (1891), Georges Darmois (1906), Patrick Dehornoy (1971), Jean Delsarte (1922), cofounder of Bourbaki, Michel Demazure (1955), Arnaud Denjoy (1902), Jean Dieudonné (1924), cofounder of Bourbaki, Jacques Dixmier (1942), Pierre Dolbeault (1944), Adrien Douady (1954), Paul Dubreil (1923), Charles Ehresmann (1927), cofounder of Bourbaki, Ivar Ekeland (1963), Hélène Esnault (1973), Pierre Fatou (1898), Maurice René Fréchet (1900), Évariste Galois (1829), originated Galois theory, René Gâteaux (1907), Roger Godement (1940), Édouard Goursat (1876), Jacques Hadamard (1884), Guy Henniart (1973), Jacques Herbrand (1925), Luc Illusie (1959), Marie-Louise Jacotin (1926), Hervé Jacquet (1959), Gaston Julia (1911), François Labourie (1980), Jean-Louis Koszul (1940), Vincent Lafforgue (1992), Gérard Laumon (1972), Henri Lebesgue (1894), Jean-François Le Gall (1978), Pierre Lelong (1931), Jean Leray (1926), André Lichnerowicz (1933), Jacques-Louis Lions (1950), François Loeser (1978), Édouard Lucas (1861), Bernard Malgrange (1947), Szolem Mandelbrojt (?), Loïc Merel (1986), Paul-André Meyer (1954), Yves Meyer (1957), Paul Montel (1894), André Néron (1943), Joseph Oesterlé (1973), Henri Padé (1883), Paul Painlevé (1883), Mihailo Petrović (1890), Charles Émile Picard (1874), Charles Pisot (1929), Georges Poitou (1945), René de Possel (1923), Victor Puiseux (1837), Michel Raynaud (1958), Pierre Samuel (1940), Sylvia Serfaty (1994), Christophe Soulé (1970), Jean-Marie Souriau (1942), Gheorghe Tzitzeica (1896), Jean-Louis Verdier (1955), Ernest Vessiot (1884), Claire Voisin (1981), Jean-Loup Waldspurger (1972), André Weil (1922), Jean-Pierre Wintenberger (1973).

İnsan bilimleri, Siyasat bilimleri, Filozofi

Louis Althusser (1939), Raymond Aron (1924), Étienne Balibar (1960), Georges Canguilhem (1924), Emile Auguste Chartier "Alain" (1889), André Comte-Sponville (1972), Jean Cavaillès (1923), Jacques Derrida (1952), Michel Foucault (1946), Maurice Merleau-Ponty (1926), Jean Hyppolite, Jacques Rancière (1960), Philippe-Joseph Salazar (1975), Hippolyte Taine (1893), Simone Weil (1928), Quentin Meillassoux, Paul Vidal de la Blache (1863).

Sosyoloji

Jean-Michel Berthelot (1966), Pierre Bourdieu (1951), Raymond Boudon (1951), Émile Durkheim (1879).

Edebiyat

Paul Bénichou (1927), Robert Brasillach, Aimé Césaire (1935), Assia Djebar (1955), Jean Giraudoux (1903), Julien Gracq (1930), Sabiha Al Khemir (1982), Paul Nizan (1924), Charles Péguy (1894), Jules Romains (1906), Éric-Emmanuel Schmitt (1980), Jean-Pierre Richard (1941), Gérard Genette (1951).

Tarih

Marc Bloch (1904), Jacqueline de Romilly (1933), Georges Dumézil (1916), Lucien Febvre (1899), Marcel Granet (1904), Pierre Grimal (1933), Henri Hauser (1885), Jacques Le Goff (1945), Emmanuel Le Roy Ladurie (1949), Paul Mantoux (1894), Neil MacGregor, Jacques Soustelle (1929).

Ekonomi

Yves Balasko (1964), Thomas Piketty (1989), Emmanuel Saez (1992), Xavier Gabaix (1991), Esther Duflo (1992), Nicole El Karoui (1964).

İdari

Pierre Brossolette (1922), Laurent Fabius (1966), Fransız başbakan (1984-1986), Édouard Herriot (1891), Jean Jaurès (1878), Alain Juppé (1964), Fransız başbakan (1995-1997), Paul Painlevé (1883), Georges Pompidou (1931), Fransa başbakanı (1962-1968) sonra cumhurbaşkanı (1969-1974), Michel Sapin, Laurent Wauquiez (1994).

Paris'dekiden başka Fransa'da üç tane Écoles Normales Supérieures

Okuldan bir görünüm

Kaynakça

Özel
  1. ↑ http://www.ox.ac.uk/about_the_university/introducing_oxford/oxford_faq/index.html
This article is issued from Vikipedi - version of the 9/26/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.