1715-1718 Osmanlı-Avusturya-Venedik Savaşı
Osmanlı-Avusturya-Venedik Savaşı | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Osmanlı-Avusturya savaşları Osmanlı-Venedik Savaşları | |||||||
| |||||||
Taraflar | |||||||
Osmanlı İmparatorluğu |
Avusturya Arşidüklüğü (1716'dan itibaren) Venedik Cumhuriyeti | ||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||
Silahtar Ali Paşa † | Savoy Prensi Eugen | ||||||
Güçler | |||||||
150,000 | 76,000 |
|
|
1715-1718 Osmanlı-Avusturya-Venedik Savaşı, Osmanlı İmparatorluğu'nun Karlofça Antlaşması'yla kaybettiği toprakları geri almak amacıyla savaştığı ancak başarısızlıkla sonuçlanmış bir savaşlar dizisidir. Kanuni döneminde başlayan Osmanlı-Avusturya ilişkilerinin temelinde Macaristan'a hakim olma isteği yatıyordu.
Savaşın nedenleri
Osmanlı-Kutsal İttifak Savaşları'nda uğranılan yenilgi ve bu savaşları takiben 1699'da imzalanan Karlofça Antlaşması sonucu Mora ve Macaristan'ın kaybedilmesi, Osmanlı İmparatorluğu'nu çok sarsmıştı. Ancak 1711'de Çar Büyük Petro önderliğindeki Rusya'yla yapılan Prut Savaşı'nın kazanılması Osmanlı İmparatorluğu'nu bir ölçüde cesaretlendirdi. Venediklilere kaybedilen Mora Yarımadası'nda yaşayan Ortodoks halk, Katolik baskısından memnun değildi ve tekrar Osmanlı yönetimine girmeyi istiyorlardı.
Kutsal İttifak Savaşları'ndan sonra, Avrupa'da bütünlük kalmamıştı. İspanya Veraset ve Büyük Kuzey Savaşları nedeniyle, çoğu ülkenin başka bir savaşa ayıracak gücü yoktu. Bu da Osmanlı'nın savaş açtığı sırada, Osmanlı'nın yararına olan bir şeydi.
Savaş
Osmanlı İmparatorluğu, hazine gemisinin Karadağ tarafından ele geçirilmesini ve aynı ülkenin isyan etmesini bahane ederek, 9 Aralık 1714 tarihinde Venediklilere savaş açtı.
Mora'nın yeniden fethi
1715'in başlarında Osmanlılar, Makedonya'da Sadrazam Silahdar Damat Ali Paşa komutası altında 70.000 kadar asker toplamıştı. Venediklilerinse düzenli bir ordusu yoktu; sadece 8.000 kadar paralı askeri vardı. Yerel savunma binaları onarımdan geçmemişti. Bu yüzden Venedik savunması zayıftı.
Osmanlı ordusu, yerel nüfustan da destek alarak, 25 Haziran'da bölgeye girdi. Üç aydan biraz daha uzun bir süre sonra, tüm Mora'yı kontrol eder haldeydi. Buradan sonra Silahdar Damat Ali Paşa, İyon Denizi'ndeki Venedik kontrolündeki adalara ilerlemeye başladı. Önce Lefkada'yı ele geçirdi. Sonra Korfu'ya yöneldi. 8 Temmuz 1716'da kuşatmaya başladı. Kuvvetli savunma ve çıkan fırtınalarla verilen ağır zayiat nedeniyle, Osmanlılar 20 Ağustos 1716'da kuşatmayı kaldırmak zorunda kaldı.
Avusturya'nın savaşa katılması
Avusturya Osmanlı'nın Venediklilere karşı gösterdiği başarıdan memnun değildi. Mora'nın geri alınmasını Karlofça Antlaşması'nın bir ihlali olarak saydı. Avusturya, 1716'da Venedikle ittifakını yenileyip, Osmanlı'ndan Mora'yı Venedik Cumhuriyeti'ne geri vermesini istediler. Osmanlı İmparatorluğu bu isteği redderek Avusturya'ya savaş açtı.
Avusturya ordusunun komutanı Savoy Prensi Eugen 9 Temmuz 1716'da 76.000 askerlik bir ordu topladı. Osmanlı İmparatorluğu ise Belgrad'da Sadrazam Silahdar Damat Ali Paşa komutasında 150.000 askerlik bir ordu topladı. İki ordu 5 Ağustos 1716'da bugünkü Sırbistan'ın Novi Sad kenti yakınlarında bulunan Petrovaradin'de karşılaştı. Yapılan savaşta Osmanlı ordusu büyük bir yenilgiye uğradı. Yeniçeriler kaçmaya başladılar. Sadrazam Silahdar Damat Ali Paşa şehit düştü. 18 Ağustos 1717 tarihinde Belgrad Avusturyalıların eline geçti.
Barış
Yeni görev başına geçen Sadrazam Nevşehirli Damat İbrahim Paşa barış yanlısıydı. 21 Temmuz 1718 tarihinde Osmanlı İmparatorluğu, Avusturya Arşidüklüğü ve Venedik Cumhuriyeti'yle günümüzde Sırbistan sınırları içinde yer alan Pasarofça kasabasında bir barış antlaşması imzalamaya razı oldu. Pasarofça Antlaşması'yla Osmanlı İmparatorluğu Belgrad ve Temeşvar'ın Banat bölgesini Avusturya'ya vermek zorunda kaldı; ama Venedik'ten Mora ve Dalmaçya kıyılarını geri aldı.