Amonyum klorür
Amonyum klorür | |
---|---|
Amonyum klorür | |
Diğer adlar Nişadır | |
Tanımlayıcılar | |
CAS numarası | 12125-02-9 |
EC numarası | 235-186-4 |
KEGG | D01139 |
ChEBI | 31206 |
RTECS numarası | BP4550000 |
ATC kodu | B05 | ,Şablon:ATC
SMILES |
|
InChI |
|
ChemSpider | 23807 |
Özellikler | |
Kimyasal formül | H4ClN |
Molar kütle | 53,49 g mol−1 |
Görünüm | Beyaz katı, higroskopik |
Koku | Kokusuz |
Yoğunluk | 1.5274 gr/cm3[1] |
Erime noktası |
338 °C |
Kaynama noktası |
520 °C |
Çözünürlük (su içinde) | 244 gr/L (−15 °C) 294 gr/L (0 °C) 283.0 gr/L (25 °C) 454.4 gr/L (40 °C) 740.8 gr/L (100 °C)[2] |
Çözünürlük () | amonyak, hidrazin, alkol, metanol, gliserinde çözünür asetonda çok az çözünür dietil eter, etil asetatda çözünmez[3] |
Çözünürlük (metanol içinde) | 3.2 gr/100 g (17 °C) 3.35 gr/100 g (19 °C) 3.54 gr/100 g (25 °C)[3] |
Çözünürlük (etanol içinde) | 6 gr/L (19 °C)[1] |
Çözünürlük (gliserin içinde) | 97 gr/kg[3] |
Çözünürlük (kükürt dioksit içinde) | 0.09 gr/kg (0 °C) 0.031 gr/kg (25 °C)[3] |
Çözünürlük (asetik asit içinde) | 0.67 g/kg (16.6 °C)[3] |
Buhar basıncı | 133.3 Pa (160.4 °C)[4] 6.5 kPa (250 °C) 33.5 kPa (300 °C)[1] |
Asitlik (pKa) | 9.24 |
Tehlikeler | |
R-ibareleri | R22, R36 |
G-ibareleri | S2, S22 |
NFPA 704 |
0
2
0
|
Parlama noktası | Yanıcı değildir |
ABD maruz kalma limiti (PEL) |
yok[5] |
LD50 | 1650 mg/kg (sıçan, oral) |
Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, standart haldedir. (25 °C, 100 kPa) | |
Bilgikutusu kaynakları |
Amonyum klorür formülü NH4Cl olan bir kimyasal bileşiktir. Suda yüksek oranda çözünen, beyaz kristallere sahip bir tuzdur,. Amonyum klorür çözeltileri hafif asidiktir. Mineral halde bazı volkan bacalarının etrafında bulunur. Amonyum klorür bazı tür meyan ballarında bir aroma maddesi olarak kullanılır. Amonyum klorür, hidroklorik asit ve amonyak arasında gerçekleşen reaksiyonla üretilir.
Kaynakça
- 1 2 3 Pradyot, Patnaik (2003). Handbook of Inorganic Chemicals. The McGraw-Hill Companies, Inc.. ISBN 0-07-049439-8.
- ↑ Seidell, Atherton; Linke, William F. (1919). Solubilities of Inorganic and Organic Compounds (2nd bas.). D. Van Nostrand Company.
Results here are multiplied by water's density at temperature of solution for unit conversion. - 1 2 3 4 5 http://chemister.ru/Database/properties-en.php?dbid=1&id=371
- ↑
- ↑ "NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards #0029". National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH). http://www.cdc.gov/niosh/npg/npgd0029.html.
This article is issued from Vikipedi - version of the 11/28/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.