Antiparçacık
İmha | |
| |
Kullanımı
| |
Kurumlar
| |
Antiparçacıklar her parçacığın karşı parçacığı vardır. (aynı kütle ve spine sahiptir fakat yükü zıttır).
Herhangi bir parçacık kendi antiparçacığı ile karşılaştığında birbirlerini yok ederler ve tüm enerjileri foton şeklinde elektromanyetik ışımaya dönüşür. Örneğin, proton(p) ile antiproton(-p) şu reaksiyonu verirler :
p+(-p) → fotonlar
Aslında yok olmazlar. Enerji yükleri dengede olduğundan kütleleri sıfırlanır ve böylece foton dönüşürler.
Pozitron
Antiparçacık kavramının ilk örneği "pozitrondur". Pozitronun varlığı deneysel olarak kanıtlanmadan önce bir hipotez olarak ortaya atılmıştı.1928'de İngiliz fizikçisi Dirac Schrödinger denklemini genişletti.Dirac'ın amacı Schrödinger denkleminin görelilik teorisiyle uyumlu hale getirmekti ama daha fazlasını elde etti.Dirac'ın denklemi spin kuantum sayısını s=1/2 olarak veriyordu ve böylece elektron spini öngörülmüş oluyordu. Dirac denklemi elektrona uygulandığında, yükü +e olan ikinci bir parçacığın da aynı denklemi sağlayacağı görüldü.Yükü pozitif olarak bilinen tek parçacık proton olduğundan, Dirac önce yazdığı denklemin "proton"u da kapsadığını zannetti.Fakat kısa sürede,+e yüklü bu parçacığın elektronla aynı kütleli ve aynı spinli olması gerektiği anlaşıldı.Bugün bu parçacığın "pozitron" olduğunu biliyoruz.
Antiproton
Antiprotonun varlığı 1955 yılına kadar kanıtlanamadı.Pozitron gibi, antiproton da doğal madde yapısında bulunamaz, çünkü hemen yok olur.Bir antiproton oluşturmak için çok büyük enerji gerekir. Örneğin bir foton çekirdekle çarpışarak bir proton-antiproton çifti yaratabilir.