Atom Çağı

Elektrik üretmek için atom enerjisi kullanılan bir nükleer santral.

Atom Çağı ya da Atom Devri genellikle 16 Temmuz 1945 II. Dünya Savaşında ilk nükleer (atom) patlamasından sonraki tarihi dönemi tanımlamak için kullanılan bir ifadedir. 1933 yılında nükleer zincir reaksiyonları hipotez olmasına rağmen ve ilk yapay kendi kendini imha edebilen nükleer zincir reaksiyonu (Chicago Pile-1) Aralık 1942 yılında yer almıştı.[1] Trinity testi ve onu takip eden Japonya’daki II. Dünya Savaşını bitiren Hiroşima ve Nagazaki'ye atom bombası saldırısı nükleer teknolojinin ilk büyük ölçekli kullanımını temsil eder ve derin sosyo-politik düşünce değişikliklerini ve teknolojinin gelişimini başlatmıştır. Atom gücü ilerlemenin ve modernliğin bir özeti olarak görüldü. Ancak, nükleer rüya vaat edildiğinden kısa sürdü çünkü nükleer teknoloji silahlanma yarışından Çernobil reaktör kazası ve Three Mile adası kazası, bomba tesisi temizleme ve bitki atık imhası gibi çözülmemiş bir dizi sosyal sorunlara neden oldu.[2]

İlk yıllar

1901 yılında Frederick Soddy ve Ernest Rutherford radyoaktivite enerji salınımını içeren atomları bir türden diğerine değiştiren bir sürecin parçası olduğunu keşfettiler. Soddy radyoaktivite enerjisini potansiyel tükenmez enerji kaynağı olduğunu popüler dergilere yazdı. İnsan ihtiyaçlarının karşılanması için küresel, ütopik bir teknoloji olarak nükleer enerjiye sahip olmak atom çağının o zamandan beri yinelenen vaadi olmuştur. Ancak Soddy bu atom enerjisinin tehlikeli yeni silahlar yaratmak için kullanılacağını gördü.[3][4] Nükleer zincir reaksiyonu kavramı nötron keşfinden hemen sonra, 1933 yılında varsayılmıştır. İlk yapay kendi kendini imha edebilen nükleer zincir reaksiyonu (Chicago Pile-1 ya da CP-1) Aralık 1942 yılında gerçekleşti.[1] Bir bilim yazarı David Dietz, araçların haftada iki ya da üç kez gaz tankı dolumu yerine atom enerjisinin bir vitamin hapı büyüklüğündeki bir peletle bir yıl seyahat edilebileceğini yazdı. Atom Enerjisi Başkanı Glenn T. Seaborg nükleer güç dünyadan aya yapılan seferler, yapay kalpler , SCUBA dalgıçlar için plütonyum ısıtmalı yüzme havuzları ve çok daha fazlası olacak diye yazdı.[5]

II. Dünya Savaşı

Atom çağı ifadesi New York Times muhabiri, ilk nükleer silahı geliştirdiği Manhattan Projesi için resmi gazeteci olan, William L. Laurence tarafından kullanıldı.[6][7] Hem Trinity testi hem Nagasaki bombalanmasına tanık oldu ve yeni silahın erdemlerini öven bir yazı dizisi yazmaya devam etti. Bombalama öncesi ve sonrasında yaptığı raporla ABD'de teknoloji bölümü motive gelişiminde ve Sovyetler Birliği'nde nükleer teknolojinin potansiyeli hakkında kamu bilincini destekte yardım etti. Sovyetler Birliği 1949 yılında ilk nükleer silahı test etmeye başladı. 1949 yılında, ABD Atom Enerjisi Komisyonu Başkanı David Lilienthal atom enerjisi sadece yeni bir enerji için arama değil daha da önemlisi insanın tüm yaşamı canlandırabilecek insanlık tarihinin başlangıcı diye belirtti.

1950ler

Gelecekte tüm güç jeneratörleri doğada atom olacağına inanılan nükleer iyimserlik duygusu 1950'lerde popülerlik kazandı. Yiyeceklerin korunması için gıda ışınlanmasından nükleer tıpa kadar olumlu ve verimli bir şekilde her şeyin bir tür nükleer güç kaynağı olarak kullanılacağı yönünde genel bir duygu vardı. Atom enerjisi, susamışlar için arıtılmış su, açlar için sulanmış çöl, uzayın derinliklerine yıldızlara seyahat için güç sağlayacağı barış ve bereketli bir çağ olacaktı. Bu kullanım atom çağını ilk tunç ya da demir eritme veya sanayi devriminin başlangıcı gibi teknolojik ilerlemenin önemli bir adımı kılacaktı. Bu arabaları bile içeriyordu, 1958 yılında Ford un liderliğinde halka Ford Nükleon konsept arabaları sergilendi. Ayrıca ABD federal hükümetinin bile araştırma için 1,5 milyar dolar harcadığı her zaman bulunabilen golf topu ve nükleer güç uçakları vaadi vardı. Nükleer politika neredeyse kolektif bir teknokratik fantezi oldu, ya da en azından fantezilerle sürdürüldü. Her atomu parçalama fikri mucitler ve politikacılar üzerinde neredeyse büyülü bir etki yapıyordu. Birisi bu tür şeylerin yapılabileceğini hafif güvenilir bir şekilde söyler söylemez insanlar kendilerini yapabileceklerini çabucak ikna ettiler.

Keşifler ve gelişmeler

Barış için atomlar

Notlar

1. Barış için atomlar başlığı, burada yapılan işlemlerden dolayı konuya uygun olmamasına rağmen tarihsel olarak bu şekilde isimlendirilmiş olduğu için bu isimle yazılmıştır, İngilizce vikipedide de "Atoms for Peace" şeklinde isimlendirilmiştir.

Kaynakça

  1. 1 2 Holl, Jack (1997). Argonne National Laboratory, 1946-96. University of Illinois Press. ISBN 0-252-02341-2.
  2. John Byrne and Steven M. Hoffman (1996). Governing the Atom: The Politics of Risk, Transaction Publishers, p. 99.
  3. Zia Mian and Alexander Glaser (Haziran 2006). "Life in a Nuclear Powered Crowd". INESAP Information Bulletin No.26. 6 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150206225447/http://www.princeton.edu/~aglaser/2006aglaser_nuclearcrowd.pdf.
  4. The two words atomic and nuclear are synonymous in the context of atomic power and weapons. The atom consists of a nucleus and one or more electrons. All atomic reactions involve changing one atom into another by changing the nucleus. Historically atomic power is an older term, and nuclear power is newer.President Eisenhower's "Atoms for Peace" Speech
  5. Benjamin K. Sovacool, The National Politics of Nuclear Power, Routledge, p. 68.
  6. Laurence, William L. (1945-09-26). "Drama of the Atomic Bomb Found Climax in July 16 Test". The New York Times. http://books.google.com/books?id=2fpLSlthuEMC&lpg=PA10&ots=vv5mTfKJUM&pg=PA10#v=onepage&f=false. Erişim tarihi: 17 Ocak 2015.
  7. Gonzalez, Juan (9 Ağustos 2005). "ATOMIC TRUTHS PLAGUE PRIZE COVERUP". New York Daily News. http://www.nydailynews.com/archives/news/2005/08/09/2005-08-09_atomic_truths_plague_prize_c.html. "Laurence, the only journalist the U.S. government permitted to witness the bombing of Nagasaki, is also the reporter who first coined the term "Atomic Age." ... Nagasaki, Laurence launched his Times series, where he extolled the bomb and sought to discredit other accounts about effects of the bomb."

Ek okumalar

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 3/25/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.