Azaz Muharebesi (1125)
Azaz Muharebesinde Aksungur el- Porsuki'nin idare ettiği Selçuklu Ordusu II. Baudouin'in yönettiği Haçlı Devletleri tarafından 11 Haziran 1125 tarihinde yenilgiye uğramış ve muhasarasını kaldırmıştır. (Bazı kaynaklara göre 13 Haziran tarihinde)
Arka plan
Kuzey Suriye'de bulunan Halep Atabeyliği hakimiyetindeki Azaz 1118 yılında Urfa KontuI. Joscelin tarafından ele geçirildi. Sonraki yıl da Salernolu Roger komutasındaki Haçlılar Tellu Afrin Muharebesi'nde İlgazi Bey tarafından ağır bir yenilgiye uğratiılmış ve II. Baudouin Urfa civarında keşifte iken 1123 yılında yakalanmıştır.
Sefer
II. Baudouin 1124 yılında serbest kalmış ve 8 Kasım 1124 tarihinde Halep'e kuşatma başlatmıştır. Bu durum Selçukluların Musul Atabeyi Porsuki'yi kuşatmaya karşı harekete geçirmiştir. Halep kuşatmasını kaldırmak amacıyla 1125 yılı Ocak ayında 3 aylık bir kuşatma sonucu şehir neredeyse düşecekken güneye doğru yürümüştür. Şehir "savaşın verebileceği en büyük ödül" [1] olduğu halde, II. Baudouin tedbirli bir şekilde savaşmadan çekilmiştir.
Muharebe
Daha sonra Porsuki Şam Atabeyi Tuğtekin'den de destek alarak Urfa Kontluğu hakimiyetindeki Halep'in kuzeyinde bulunan Azaz şehrini muhasara altına aldı. II. Baudouin, I. Joscelin ve Trablus Kontu Pons, 2000 kişilik piyadenin yanı sıra şahsi mülklerinden teşekkül eden (II. Baudouin'in saltanat vekili olduğu Antakya Prensliği'nden şövalyeler de dahil olmak üzere) 1100 şövalyelik bir güçle Azaz'ın dışarısında Porsuki'yi karşıladı. II. Baudouin geri çekilyormuş gibi görünerek Selçukluları etraflarının kuşatıldığı alandan açığa çekerek Azaz'dan uzaklaştırdı. Uzun ve kanlı bir savaş sonrasında Selçuklular yenildi ve ordugahları Baudouin tarafından ele geçirildi.
Sonuç
Azaz'ın ele geçirilememesinin yanı sıra bu zafer Haçlılara Tellu Afrin Muharebesi'nden dolayı duydukları yenilginin etkisini ortadan kaldırmıştır. Baudouin ayrıca Halep'e saldırmayı planlamış ancak 1126 yılında II. Boemondo reşit olduğunda Antakya Urfa Kontluğu ile savaşmaya başlamış ve planları suya düşmüştür. Halep ve Musul çok daha güçlü bir hükümdar olan I. İmadeddin Zengi ile birleşmiş ve Suriye'nin kuzeyinde Haçlı hakimiyeti küçülmeye başlamıştır.
Kaynakça
- ↑ Smail 1995, s. 30