Baba

Başlığın diğer anlamları için Baba (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.

Bir baba ve oğlu

Biyolojik olarak baba, anneye sperm vererek bir çocuğun dünyaya gelmesinde rol alan erkek. Genlerin yarısı babadan gelir. Bununla birlikte "baba" tanımı sosyolojiden hukuğa, farklı alanlarda farklı şekillerde açıklanır.

Biyolojik babası tarafından terkedilen insanların genellikle kendilerini yetiştirenleri baba olarak kabul ettiği gözlenir. Anne ve baba boşandıktan sonra annenin yeni eşini baba olarak kabul edenler de olabilir. Dolayısıyla her birey kendi görüşleri yönünde insanları baba olarak kabul edebilir.

Pek çok ülkenin yasalarında çocuk babasını hiç tanımamış olsa bile, evlatlık verme gibi istisnalar dışında, biyolojik babanın sorumlulukları tanımlanmıştır. Ülkeden ülkeye değişecek şekilde her ay anneye nafaka ödeme, çocuğun bakımını üstlenme gibi sorumluluklar biyolojik babaya mahkeme kararı ile verilebilir. Korunmadan tek gecelik cinsel ilişkiye giren insanlar da bu tür sorumlulukları yasalar çerçevesinde almak zorundadır.

Ailede baba

Geleneksel ailede baba para kazanma, anne ise ev işleri ve çocukların bakımı sorumluluklarını üstlenirdi. Günümüzde de bu tür aileler varolsa da, artık geleneksel rollere bağlı kalmayan ebeveynler de vardır. Kadınların da iş hayatında etkin olmaya başlaması ve ekonomik özgürlüklerini kazanmaları sonucu baba ve annenin sorumlulukları paylaşılmaya başlanmıştır.

Geleneksel ailede baba, çocuklar için saygı duyulması gereken, genellikle korkulan bir otorite simgesidir.

Günümüzde modern ailelerde ise baba çocukları ile daha yakın, sadece baba-çocuk ilişkisi dışında arkadaşça bir ilişki kurabilmektedir.

Yasal olarak baba tanımı

Türk Medeni Kanunu'nda çocuğun yasal babasının kim olacağı madde olarak tanımlanmıştır.^[1] Medeni Kanuna göre bir babanın çocuğuyla soybağı olması için biyolojik baba olmak zorunda değildir, evlatlık edinme gibi durumlarda yasal olarak baba ve çocuk arasında soybağı olduğu kabul edebilir. Türk Medeni Hukuku'nda evlatlıktan reddetme hükmü yoktur. Hiçbir koşulda ebeveynler, çocuklarının anne ve babası olmaktan vazgeçemezler ve mahkeme kararı olmadıkça miraslarından mahrum edemezler.^[2]

Kaynakça

1. Türk Medeni Kanunu
2. Heper, Tamer (19 Şubat 2012). "Reddetmek mümkün değil". posta. 4 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150404011640/http://www.posta.com.tr/ekonomi/uzman-gorusu/YazarHaberDetay/Reddetmek-mumkun-degil.htm?ArticleID=109750. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2013.