Baha Sait Bey

Başlığın diğer anlamları için Sait Bey sayfasına bakınız.

Baha Sait Bey, (1882, Biga – 16 Ekim 1939 İstanbul). Kurtuluş Savaşı kahramanı.

Kurtuluş Savaşı sırasında İstanbul’dan Anadolu’ya cephane ve milli mücadeleci kaçırılması, milli mücadele aleyhindeki plan ve yazışmaların öğrenilip Ankara’ya bildirilmesini sağlayan Karakol Cemiyeti’nin kurucularındandır. Alevilik üzerine yaptığı araştırmalarla da tanınır.

Yaşamı

Kafkasya’dan Anadolu’ya göç etmiş Dağıstanlı bir Türk ailenin oğlu olan Baha Sait, kimi kaynaklara göre 1882’de Biga’da dünyaya gelmiş, kimilerine göre ise, Dağıstan’da doğmuş ve Türkiye’ye 16 yaşında gelmiştir^[1].

Yüksek öğrenimini Harp Okulu ve Harp Akademisi’nde yaptı. Resme kabiliyetli bir genç olan Baha Sait, Harp Okulu’nda ressam Üsküdarlı Ali Rıza Bey’in başarılı bir öğrencisi oldu. 1906 yılında Kurmay Yüzbaşı olarak ordu saflarına katıldı ve kısa bir süre sonra da askerlikten emekliye çıkarılarak ayrıldı.

Askerlikten ayrıldıktan sonra babasının öğüdüne uyarak bir süre için İstanbul’dan uzaklaştı. Kahire’deki aile dostlarının yanına giderek Mısır’ın ünlü ressam ve hattatlarından süsleme sanatı üzerine dersler aldı, bazı Kahire camilerinin tezyin işlerinde çalıştı. Meşrutiyet’in ilanı üzerine İstanbul’a döndü, sigortacılık ve ticaretle uğraştı.

Hayatının bu döneminde yaptıklarına dair kesin bilgiler yoktur ancak İttihad ve Terakki Cemiyeti’nin sanat ve bilim alanındaki çalışmalarına ilgi duymakta idi. Kimi kaynaklarda ünlü bir İttihatçı olarak adı geçse de İttihatçıların yönetiminde yurt içinde herhangi bir resmi görevde bulunmadı. Ancak İran, Afganistan, Türkistan ve Kafkaslar’daki Türkler’e ilişkin görevler üstlendi. Alevilik konusunda araştırma yapmakla görevlendirilmiş ve değerli araştırma eserleri ortaya koymuştu. Konya ve Kırşehir’de bulunarak Mevlevilik ve Bektaşilik üzerine araştırmalar yaptığı, Mevlâna ve Hacı Bektaş Velî hakkında neşredilmemiş bir kitap yazdığı, Dağıstan’da hükümet kurmaya çalıştığına dair bilgiler vardır. Ona göre Bektaşilik, Kızılbaşlık gibi Anadolu'daki tarikat ve mezhep hareketlerinin kesinlikle İran menşeli değildi ve bu cereyanlar eski Türk adetleri ve gelenekleri ile ilişkiliydi.^[2]

I. Dünya Savaşı’ndan sonra kurulan Karakol Cemiyeti adlı gizli direniş örgütünün üç kurucusundan birisi oldu. Kurtuluş Savaşı sırasında İstanbul’dan Anadolu’ya silâh, cephane, subay ve mebuslar kaçırarak ve haber alma - haber verme suretiyle büyük hizmetler görmüştür.

Baha Sait Bey, 1920’de Mustafa Kemal Paşa’ya haber vermeden, kendi başına Karakol Cemiyeti adına Bolşeviklerle anlaşma imzalayınca bu anlaşmayı onaylamayan Mustafa Kemal Paşa’nın tepksini çektiyse de iyi niyetli olduğu anlaşılınca araları tekrar düzelmişti. Polatlı’ya yaklaşan Yunan saldırısına karşı halkın paniğe kapılmasını önlemek ve direnişini sağlamak üzere Mustafa Kemal Paşa tarafından görevlendirilince Anadolu’da dolaşarak halka öğütler verdi ve Millî Mücadele’ye desteğin artmasına yardımcı oldu.

Savaştan sonra İstiklal Madalyası ile ödüllendirilen Baha Sait Bey, Tayyare Müfettişliği (Türk Hava Kurumu Müfettişi) görevi ile Anadolu’yu dolaştı. Türk kabilelerinin, özellikle Doğu illerimizdeki dağlık bölgelerde yaşayan ahali ve aşiretlerin soy, dil, mezhep ve geleneklerini incelemeyi kendisine iş edindi, yazılarının bir bölümü Türk Yurdu Dergisi’nde 1926-1927 yıllarında yayımlandı.

Resme olan ilgisi hayatı boyunca devam eden Baha Sait Bey, son yıllarında yağlıboya resimler yapmıştı. Baha Sait Bey, 16 Ekim 1939 günü kalp krizi geçirerek hayatını kaybetti. Merkezefendi Mezarlığı’na defnedildi.

Toplanabilen tabloları ölümünden 47 yıl sonra, 1986’da İstanbul’da sergilenmiştir.

Kaynakça

1. ATATÜRK ARAŞTIRMA MERKEZİ DERGİSİ, Sayı 16, Cilt VI, Kasım 1989
2. "Türk tarihinde mezhep hareketleri Tahir Harimi Balcıoğlu Kanaat kitabevi Ankara 1940 s. 7