Beyrut Muharebesi (1912)
| Beyrut Muharebesi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Trablusgarp Savaşı | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 Osmanlı İmparatorluğu |
_crowned.svg.png){kind=small} İtalya Krallığı | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
|
Paolo Thaon di Revel | |||||||
| Güçler | |||||||
|
1 korvet 1 torpido bot | 2 kruvazör | ||||||
| Kayıplar | |||||||
|
1 korvet battı 1 torpido bot battı | yok | ||||||
| 60 sivil öldü[1] | |||||||
| ||||||
Beyrut Muharebesi veya Beyrut Harekâtı,[2] 1911-1912 yılları arasında cereyan eden Trablusgarp Savaşı'nın bir parçası olarak 24 Şubat 1912 tarihinde, Beyrut yakınlarında Osmanlı ve İtalyan kuvvetleri arasında meydana gelen deniz savaşı.
Trablusgarp Savaşı devam ederken İtalyan kuvvetlerinin Libya sahillerine çakılıp kalmaları ve iç bölgelere bir türlü girememesi üzerine, İtalyan hükûmeti, Oniki Ada ve diğer bazı Osmanlı şehirlerini baskı altına alarak ve tazyik ederek Osmanlı hükûmetine barış antlaşmasını zorla imzalatmaya karar verdi. İtalyanların saldırmayı düşündüğü şehirlerden biri de Beyrut'tu. Beyrut bir Osmanlı şehri olmasına karşın Fransız nüfuzunun yoğun olduğu bir bölgeydi; şehirde çok sayıda Avrupalı yaşıyordu. Aynı zamanda Beyrut bütün ilahi dinlerce kutsal sayılan Kudüs'ün bir kapısı durumundaydı. İtalya'nın Beyrut'a saldırısı, sadece Osmanlı İmparatorluğu'nu değil diğer Avrupa devletlerini de rahatsız edecek; bunun sonucunda büyük devletler barışa zorlamak için Bab-ı Âli'ye baskı yapacaklardı.
Bu gerekçelerle 24 Şubat 1912'de bir İtalyan filosu Beyrut'a saldırdı; limanda bulunan iki Osmanlı gemisi batırıldı ve şehir topa tutuldu.
İtalya'nın Beyrut'u bombardımanı, büyük devletleri harekete geçirdi. 9 Mart 1912'de büyük devletlerin Roma'da bulunan elçileri, İtalyan Dışişleri Bakanı San Giuliano ile ayrı ayrı görüşerek hükûmetlerinin savaşı sona erdirmek için taraflar arasında arabuluculuk yapmaya hazır olduklarını bildirdiler. Ayrıca Trablusgarp Savaşı Libya ile sınırlı kalmayıp, Ege Denizi, Doğu Akdeniz ve Kızıl Deniz bölgesine de yayılmıştı.Bu gelişmelerden ötürü Beyrut bombardımanı, Kızıl Deniz bölgesinde yer alan ve Osmanlı Sınırına yakın Eritre ve Somali gibi İtalyan sömürge bölgelerinin güvenliğinin sağlanması ve bu bölgelere sevkıyatın sağlıklı bir şekilde yürütülmesini sağlaması bakımından da İtalyanlar için faydalı sonuçlar sağlamıştır.