Boğazgören, Hekimhan
| Boğazgören | |
| — Mahalle — | |
 |
|
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| İl | Malatya |
| İlçe | Hekimhan |
| Coğrafi bölge | Doğu Anadolu Bölgesi--- |
| Nüfus | |
| - Toplam | --- (2.000 Nüfus Sayımı) |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 422 |
| İl plaka kodu | |
| İnternet sitesi: | |
Boğazgören, Malatya'nın Hekimhan ilçesine bağlı köy. Eski adı Çırzı.
Coğrafi yerleşim
Köy, Hekimhan ilçe merkezine 12 km uzaklıkta bir dağ mahallesidir. Mahalleye Hekimhan - Hasançelebi karayolunun sekizinci kilometresindeki TPAO aktarma istasyonundan ayrılan şose yoldan çıkılır. Batı'da Malatya - Sivas karayolu ile sınırlanan köy toprakları doğuda Deveci, kuzeyde Çulhalı ve Güvenç köylerine komşudur.
Tarihçe
Sedat Alp tarafından çözümlemeleri yapılan Hitit yazıtlarından anlaşıldığı kadarı ile köy, eski bir Hitit yerleşimidir. Köy yakınlarında halen mevcut olan kitabelerden Hititler ve Mısır arasında yapılan Kadeş Savaşı'nın bu bölgede gerçekleştiği görülmektedir.
I. Süleyman dönemine ait Malatya tahrir defterlerinde de bir Türkmen yerleşimi olarak mahallenin adına rastlanmaktadır.
Çırzı adının etimolojik kökeni bilinmemektedir. Mahallenin adı, büyük bir olasılıkla Türkmen dilinden gelen bir olayı ifade etmektedir. 1960'dan sonra kamu otoritesi tarafından Boğazgören olarak değiştirilmiştir.
Kültür
TÜRKMEN kültür gelenek ve görenekleri yaşanmaktadır.
Nüfus
1970'li yıllarda hane sayısı 70 düzeyinde ifade edilen mahallenin nüfusu göçle azalmış ve bugün yerleşik hane sayısı 10'a kadar düşmüştür. Cumhuriyet dönemi boyunca nüfusun %50'lik çoğunluğu Bektaşi Türkmenlerden geri kalan %50'lik kısım Sünni Türkler'den oluşmaktadır. Her iki kültürde huzur ve barış içinde yaşamıştır.
Doğal Kaynaklar ve Ekonomi
Çevresi meşe ormanları ile kaplı olan Boğazgören'de ormancılık yapılmamaktadır. Halkın geçim kaynağı kayısı ve buğday ağırlıklı tarım ve hayvancılıktır. İşlenebilir sulak arazilerin hemen tamamı kayısı tarımına, az bir miktarı ise elma, erik, ceviz gibi diğer meyvelere ayrılmıştır.
MTA kaynaklarına göre köy toprakları içinde yer alan maden yataklarında 276.000 ton demir madeni rezervi bulunmaktadır. Ancak rezervler işletilmemektedir.
Mahallenin yıllar boyunca en önemli gelir kaynaklarından biri de yurtdışında çalışan işçiler olmuştur.