Brethil
J. R. R. Tolkien'in kurgusal Orta Dünya evreninde Brethil, Dorthonion'a sınır konumunda bir orman kümesidir.
Brethil, önceleri muhtemelen Doriath ormanının bir parçasıydı. Haleth halkı, Gelion nehrinin kıyılarında yaşamayı bırakıp, zamanla buraya yerleştiler. Bazı Drúedain grupları da Brethil'de bir süre yaşadı. Ormanın temel özelliği, Amon Obel tepesinin üzerinde, Haleth halkının yaşadığı Ephel Brandir yerleşimidir. Taeglin nehri, ormanın içinden geçer.
Obel Halad, Birinci Çağ'da, Brethil'in ortasındaki Amon Obel tepesi üzerinde kurulmuş, Haleth halkının yaşadığı bir yerleşim yeriydi. Tepenin bir yamacından Celebros deresi kaynar ve Taeglin Kavşağı'na kadar bir yol boyunca devam eder, yolun köprüye döndüğü yerde Nen Girith üzerinde Celebros deresi Taeglin'e katılır. Sindarin'de (Sindar dilinde), "amon" kelimesi "tepe" anlamına gelir, "obel" ise "surlu yerleşim" anlamına gelir. Tolkien, genellikle obel kelimesini İngilizce'ye "etrafı çevrili yerleşim yeri" şeklindeki eski anlamıyla town (şehir) olarak çevirmiştir.
Reisler Konağı ana binadır, Brethilli Haladlar burada ikamet eder (Halad: Haleth halkının lideri). Reisler Binası, bir yamacın kıyısına kurulu, geniş bir avluyla çevrilidir. Etrafını toprak bir sur çevreler.
Obel Halad'a yarım mil uzaklıkta -muhtemelen Amon Obel'in diğer tarafında- Münazara Halkası inşa edildi ve Brethil halkı yeni bir reis seçmek istediklerinde veya yargılama yapmak gerektiğinde buraya toplanırlardı. Bu yapı, büyük bir hilal şeklinde, düz zeminden başlayarak yamaçta son bulan, çimden yapılmış iç içe yedi hilalden oluşuyordu. Yedi hilalin etrafında yüksek bir çit yapılmıştı. En alçakta kalan oturak sırasının ortasında Angbor vardı, Hüküm Kayası. Bu kaya, üzerine Halad'ın (Haleth halkının reisinin) oturduğu büyük düz bir taştı. Obel Halad'a fazla uzak olmayan bir yerde hapishane olarak kullanılan mağaralar ve ayrıca reislerin gömüldüğü Mezarlar Avlusu vardı.
G.Y. 501'de patlak veren iç savaşta Reisler Konağı yakıldı ve Münazara Halkası akan kanlarla lanetlendi. Brethilli İnsanlar dağıldılar, "her birisi kendisine ait ülkenin hayalinin peşine düştü" ve Obel Halad ebediyen son buldu.
Kaynakça
- The Wanderings of Húrin: J. R. R. Tolkien, (1994), Christopher Tolkien, ed., The War of the Jewels, Boston: Houghton Mifflin, pp. 251–310, ISBN 0-395-71041-3
| ||||||||||||||||||||||||||