Camili, Çubuk
| Camili | |
| — Mahalle — | |
 |
|
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| İl | Ankara |
| İlçe | Çubuk |
| Coğrafi bölge | İç Anadolu Bölgesi |
| Nüfus (2000) | |
| - Toplam | 375 |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 0312 |
| İl plaka kodu | |
| Posta kodu | 06760 |
| İnternet sitesi: | |
Camili, Ankara ilinin Çubuk ilçesine bağlı bir mahalledir.
Tarihçe
Diğer çevre köyler gibi Selçuklu döneminde Horasandan göçen Türkmenlerin köyü 13'ncü yüzyılda kurduğu tahmin edilmektedir. Köye ismini veren Cami'nin ilk örneği geçme ahşap ve Selçuklu mimarisinde yapılmıştır. Ancak, zaman içinde bu yıpranmasıyla mevcut caminin eski hali 1800'lerin sonunda yapılmıştır. Selçuklulardan kalan bir gelenek olan Ulu-Camii uygulaması çevredeki köyler tarafından buraya taşınmış, caminin bu köye yapılmasına karar verilmiştir. Çevre köylerin Cuma Namazı için bu köye gelmesi nedeniyle halk arasında köye Camili köy adı verilmiştir.
Kültür
Köyde geleneksel Türkmen yemeklerinin birçoğu fazla bir değişiklik olmaksızın yapılmaktadır. Örneğin, Türkmenistan'da Karakum çölü üzerinde kum üzerine yakılan odun ateşi ve közü içinde pişirilen "kömbe" veya "gömbe" veya "gömme" isimli çörek halen aynı adla ve aynı teknikle toprakta veya tandır içerisinde pişirilmektedir. Coğrafi şartlar gereği un ve mamüllerinden yapılan çörek, börek, tatlıların yanı sıra Türkmenlerin milli ekmeği olan "bazlama" köyün vazgeçilmez birincil gıdasıdır. Diğer çörek türleri ise sarmal çekilde içinde biberli patetes bulunan "patetesli çörek"tir. Ayran süzme yoğurttan yapılmaktadır. Göçerlikten kalan yiyeceklerin uzun süre dayanaklı hale getirilmesi tekniklerin biri olan Turşu geleneği sürdürülmektedir. "Höşmerim" ise en çok tercih edilen geleneksel tatlıdır. Ramazan ve Kurban Bayramları arefesinde imece usulü Baklava yapılması geleneği halen sürdürülmektedir.
Köyde birinci dünya savaşı öncesi köy evi geleneği sürdürülürken, Çanakkale ve diğer cephelerde birçok köy erkeğinin şehit olması nedeniyle geçmişten gelen Türkmen kültürel geleneğinin aktarılması kesintiye uğramıştır. Bu gelenekler Banaannelerin anlatabildikleri kadarıyla gelecek nesillere taşınmaktadır. Birinci, İkinci Dünya Savaşı ve takip eden yıllarda köyün ekonomisi tarıma dayanması nedeniyle 50 km uzaklıktaki Başkent Ankaraya eğitime giden çok az sayıda kişi çıkmıştır.
Coğrafya
Ankara il merkezine 65 km, Çubuk ilçesine 20 km uzaklıktadır.
İklim
Köyün iklimi, karasal iklim etki alanı içerisindedir.
Nüfus
| Yıllara göre köy nüfus verileri | |
|---|---|
| 2007 | 563 |
| 2000 | 375 |
| 1997 | 288 |
Ekonomi
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. ticari amacı yoktur kendi yetiştirdikleri sebze ve meyvelerle gıda ihtiyacını giderirler
Altyapı bilgileri
Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamasının yanı sıra taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak yeterli değildir köyde susuzluk has safhada olup yetkillier başta muhtar olmak üzere ilgilenmemeketedir. Yalnızca günde 1 veya 2 saat su verilmekte olup buda köy halkına yetmemektedir. Yekililerden bu soruna bir çözüm bulmalarnını istemekteyiz. Köyümüze bir cenaze gelse gelen şahışlar abtest almaya su bulamamaktadır. 21. yüzyılda suyu olmayan köy bu köy olsa gerek kanalizasyon şebekesi yoktur. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.