Düğüncüler, Sındırgı
| Düğüncüler | |
| — Mahalle — | |
 |
|
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| İl | Balıkesir |
| İlçe | Sındırgı |
| Coğrafi bölge | Marmara Bölgesi |
| Nüfus (2000) | |
| - Toplam | 350 |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 0266 |
| İl plaka kodu | |
| Posta kodu | 10333 |
| İnternet sitesi: | |
Düğüncüler, Balıkesir ilinin Sındırgı ilçesine bağlı bir mahalledir.
Orta Asya'dan Göç
On birinci yüzyılda Orta Asya’dan göç eden ve göçebe hayat yaşayan Oğuzlar, İran’dan geçerek, Malazgirt Zaferi'nden sonra Anadolu’ya geldiler[1].İlk zamanlar Türkmen adıyla anılan Oğuzların bir kısmı yerleşik hayata geçti. Anadolu'nun İslâmlaştırılıp Türkleştirilmesi sırasında, Oğuz boyları, Anadolu'nun her tarafına yayıldı. Bir kısmı yerleşik hayata geçerek Türkmen adını aldı, bir kısmı da göçebe hayatını sürdürüp Yörük ismiyle anıldı. Osmanlı İmparatorluğu tarafından 18. ve 19. yüzyılda daha sistemli hale getirilen iskanla Yörükler'in çoğu yerleşik yaşama geçti.
Mahalleye İlk Gelenler
Horasan'dan, Kütahya-Domaniç'e ve bugünkü Düğüncüler'e gelen Hacı Ahmet,Hacı Mehmet ve Hacı İsmaildir.Köy çeşmesindeki Rumi 1223 (Miladi 1807) tarihi en eski tarihtir.Köy camisinin kıblesindeki üç mezar bu üç kişiye ait olduğu sanılmaktadır.Mahallenin ilk adı Yüncüler'dir[2].
Oğuzların Kayı Boyu ve Karakeçili Aşireti
Bölgede Çavdar, Avşar, Yağcıbedir, Çepni ve Karakeçili Yörükleri mevcut olsa da, köye gelen Yörükler Söğüt-Domaniç dolaylarından göç etme nedeniyle, Oğuzların, Boz-ok Kolunun, Kayı Boyunun, Karakeçili Aşiretine[3] mensup olma olasılığı çok yüksektir. Bundan dolayı Osmanlı Devletini kuranlarla doğrudan akraba sayılabilir.
Halı
Anadolu’da Türkmen ve Yörük halılarında her rengin bir dili ve bildirisi bulunur: kırmızı renk dostluğu, sevgiyi; mavi umudu; yeşil ayrılığı; sarı nazarı dile getirir. Türkmen halılarında kırmızı renk egemendir ve güneşi temsil eder. Mahallede ve bölgede dokunan Yağcıbedir halılarının çözgü ve atkısı yün iplik olup, halılarda, lacivert, kırmızı, bordo (koyu kırmızı), beyaz ve az da olsa siyah renkler kullanılmaktadır; Türkmenler bu halıların ipliklerini boyamada parlak kırmızı rengi kullanırlar, Yörükler, koyu fes rengini seçerler[4].
Yağcıbedir Halıları
Balıkesir'in Sındırgı ve Bigadiç köylerinde Yörükler tarafından dokunan ve dokuyan insanların yaşamlarını halılarına aktardığı bir halı türüdür. Üç çeşidi vardır:
- Karagöz
- Heybesulu
- Yedielli
Yağcıbedir Halılarında 4 ana renk (Al, nariç, ak, ve gök) hakim renktir. Kök boyası ile boyanan iplerin renkleri halılar kullanıldıkça parlar.
Dünyada Türk düğümü olarak bilinen Gördes tekniği ile ilmeklenir. 1 dm²'sinde 1400-1600 düğüm, 1 cm'sinde de 30-35 ilmek bulunur. Bu yüzden halıların ömrü 150-200 yıldır. Dokunan motiflerin tamamının bir anlamı vardır.
Yağcıbedir olarak tanınan oymak Balıkesir ve Bergama çevresinde 24 mahallede yerleşmiştir. Bir zamanlar orduya yay imal etmelerinden dolayı yaycıbedir olarak tanınan bölge zamanla değişerek yağcıbedir'e değişmiştir. Bergama'nın batısında Geyik dağının eteklerindeki Mazılı, Çağlan, Kıroba, Kocaoba Samanlık gibi köylerde; halı, kilim, heybe, torba, çuval ve çul dokunmaktadır.
Yağcıbedir halılarının eskileri ve iyileri zarif ve güzeldir. Yüz cm² de 800-1000 düğüm vardır. Renk olarak mavi, fes rengi güvez ve koyu kırmızı kullanılmaktadır. Bu renkleri uzun süre muhafaza ederler. Ekseriyetle 80*120 cm ebatlarındadır.
Yaklaşık 80 90 yıl öncesine kadar Bergama çevresi Yağcıbedir dokumalarında kullanılan ilmek ipi renklerini Osman Bayatlı şu şekilde derlemiş bulunmaktadır.
- Meşe kabuğu : Kahverengi ve siyah boyar
- Palamut tırnağı : Siyah boyar
- Nar kabuğu : Kahverengi ve siyah boyar
- Ceviz kabuğu : Kahverengi boyar
- Kök boya : Vişne rengi boyar
- Çömlek boya (çivit) : Lacivert boyar
- Asma yaprağı : Tazesi filizi, kartı sarı boyar
Bu boyaları sabitlemek için şap, tuz ve yoğurt suyunda paslandırılmış demirden faydalanılı. Yine sabitlemek için 3 gün süre ile gübreli toprak suyunda bekletmek te kullanılır[5].
Coğrafya
Balıkesir il merkezine 109 km, Sındırgı ilçesine 50 km uzaklıktadır.Kuzeyinde Dedeler Köyü, doğusunda Pelitören Köyü, güneyinde Mumcu Köyü, batısında ise Çamalanı Köyü bulunmaktadır.
| Yüzölçümü | 35280 dekar |
İklim
Mahallenin iklimi, Marmara iklimi etki alanı içerisindedir.
Nüfus
| Nüfus Bilgileri | |||
|---|---|---|---|
| Yıl | Toplam | Kadın | Erkek |
| 2012 | 339 | 182 | 157 |
| 2011 | 357 | 189 | 168 |
| 2010 | 384 | 199 | 185 |
| 2009 | 393 | 204 | 189 |
| 2008 | 397 | 204 | 193 |
| 2007 | 432 | 223 | 209 |
| 2000 | 577 | 296 | 281 |
| 1990 | 826 | 427 | 399 |
| 1985 | 920 | 485 | 415 |
Bu tabloya bakıldığında nüfusun yıllara göre önemli ölçüde düştüğü görülmektedi[2] r.
Altyapı bilgileri
Mahallenin hem içme suyu şebekesi hem kanalizasyon şebekesi vardır.
Dış bağlantılar
| ||||||
- ↑ http://yorukboylari.com/altSayfalar.aspx?SayfaID=3
- 1 2 http://www.yerelnet.org.tr/koyler/koy.php?koyid=238365
- ↑ http://tr.wikipedia.org/wiki/Karakeçili_aşireti
- ↑ https://tr.wikipedia.org/wiki/Türkiye_Türkmenleri
- ↑ https://tr.wikipedia.org/wiki/Yağcıbedir_halıları