Emina (Şiir)

Emina
YazarıAleksa Šantić
ÜlkeBosna-Hersek
Özgün diliSırpça
Anadilinde basım tarihi1902

Emina, Bosnalı Sırp şair Aleksa Šantić tarafından yazılmış bir aşk şiiridir. Şiir ilk kez 1902'de Belgrad'da Kolo edebiyat dergisi'nde yayınlanmış manzum eserdir.[1] Günümüzde sevdalinka gibi popüler kültüre girmiştir.

Sözleri

Sırpça TRT Müzik'ten kısaltılmış çeviri[2]
Sinoć kad se vraćah iz topla hamama,
prođoh pokraj bašče staroga imama.
Kad tamo u bašči, u hladu jasmina
s ibrikom u ruci stajaše Emina.
Ja kakva je pusta! Tako mi imana,
stid je ne bi bilo da je kod sultana.
Pa još kada šeće i plećima kreće,
ni hodžin mi zapis više pomoć' neće!
Ja joj nazvah selam. Al' moga mi dina,
ne šće ni da čuje lijepa Emina,
već u srebrn ibrik zahvatila vode,
pa niz bašču đule zaljevati ode.
S grana vjetar puhnu, pa niz pleći puste
rasplete joj njene pletenice guste.
Zamirisa kosa, k'o zumbuli plavi,
a meni se krenu bururet u glavi!
Malo ne posrnuh, mojega mi dina,
al' meni ne dođe lijepa Emina.
Samo me je jednom pogledala mrko,
niti haje, alčak, što za njome crko'!
Dün akşam sıcak hamamdan dönerken
İmamın bahçesinin yanından geçtim
Bir de gördüm ki Emina, Yasmina'nın bahçesinde serinliyor
Elinde ibriğiyle duruyor Emina.
/
/
/
/
Ah, başımdaki sevdayı coşturdun
Bir kerecik gülmedi, bana gelmedi Emine'm
/
/
Ağaçlardan rüzgar geliyor
Rüzgar dalların arasından üflüyor
Ve onun bağlı saçlarını darmadağın ediyor
Saçları, sümbül çiçeği gibi kokuyor
/
/
Sadece bir kere açıklara doğru baktı
Onun için ölüyorum, ama onun umrunda değil

Kaynaklar

This article is issued from Vikipedi - version of the 10/7/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.