Delikliler

Vikipedi:Taksokutu
Delikliler

Bir Foraminiferin farklı açılardan görünüşü
Bilimsel sınıflandırma
Âlem: Protista
Şube: Foraminifera
d'Orbigny, 1826
Takımlar
  • Takım Allogromiida
  • Takım Carterinida
  • Takım Fusulinida - tükenmiş
  • Takım Globigerinida
  • Takım Involutinida - tükenmiş
  • Takım Lagenida
  • Takım Miliolida
  • Takım Robertinida
  • Takım Rotaliida
  • Takım Silicoloculinida
  • Takım Spirillinida
  • Takım Textulariida
  • Takım Xenophyophorea
Dış bağlantılar
Wikimedia Commons'ta Delikliler ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
Wikispecies'te Delikliler ile ilgili detaylı taksonomi bilgileri bulunur.

Delikliler (Foraminifera), protistler (Protista) âleminin ameboid harekete sahip canlılar içeren bir şubesidir.

Çoğunlukla denizde, birkaç türü tatlısularda yaşayan kabuklu canlılardır. Dallanan ve yer yer birbirleri ile birleşen ince uzun yalancı ayakları ile diğer kökbacaklılardan ayrılırlar. İlkel gruplarda kabuklar; jelatin gibi bir salgı maddesi içine gömülmüş olan kum taneleri, sünger spikülleri ya da bunlar gibi yabancı cisimlerden oluşur. Gelişmiş gruplarda ise; kabuk kalsiyum karbonattan oluşur. Bazılarında kabuğun dışarı açılan büyük bir deliği vardır. Yalancı ayaklar bu delikten dışarı çıkar. Tek delikli kabuklulara İmperforat denir. Çoğunda büyük delikle birlikte birçok küçük delik de vardır. Bu kabuklulara ise; Perforat denir. Kabukluların deniz diplerinde birikmesi, değişik jeolojik zamanlaraki tebeşir ve kalker oluşumlarını sağlamıştır. Yalancı ayak olarak retikülopodlar görülür. Bunlar kabuktaki delikten dışarı çıkarak, besin yakalamada yardımcı olurlar. Besin olarak, algler, diyatomlar, bazı protistler ve kopepotlarla beslenirler. Çoğalmaları, çoğa bölünme ve döl değişimi ile olur. Fosiller iyi korunmuştur ve denizlerdeki çökeltilerin oluşumuna önemli katkısı vardır. Petrolün toplanması için ana kayaçları delikliler oluştururlar.

Türkiye’de bulunan 150 milimetre boyutunda dünyanın en büyük Foraminifera fosili Guinnes Rekorlar Kitabına girmiştir.[1]

Foraminifera Yaşamı

Modern foraminifer öncelikli olarak deniz organizmalarıdır, ancak yaşayan canlılar tuzlu, tatlı suda ve hatta karasal habitatlarda bulunmuştur.[2] Türlerin çoğunluğu bentiktir ve başka 40 morfospes planktoniktir.[3] Bununla birlikte, bu sayı, gerçek çeşitliliğin yalnızca bir kısmını temsil edebilir, zira birçok genetik olarak birbirinden farklı türler morfolojik olarak ayırt edilemez olabilir.[4]

Derin Deniz Türleri

Foraminiferler, bilinen en derin kısım olan Challenger Deep'i de dahil olmak üzere, Mariana Çukuru gibi okyanusun en derin kısımlarında bulunur. Karbonat tazminat derinliğinin altında olan bu derinliklerde, testlerin kalsiyum karbonatları aşırı basınçtan dolayı su içerisinde çözünebilir. Derin Çukurlarda bulunan foraminiferlerin karbonat testleri yoktur, bunun yerine organik maddelerden bir tanesi vardır.[5]

Challenger Deep'de bulunan dört tane tür, okyanuslardaki herhangi bir yerden bilinmiyor; bunlardan biri bölgeye özgü endemik bir cinsi temsil ediyor. Resigella laevis ve R. bilocularis, Nodellum aculeata ve Conicotheca nigrans'tır (eşsiz cins). Çoğunlukla şeffaf organik materyalden oluşan, kil gibi görünen küçük (yaklaşık 100 nm) tabak içeren testler var.[5]

Evrimsel Önemi

Ölmekte olan planktonik foraminiferler sürekli olarak deniz tabanında yağışlar, mineralize testleri biriken tortuda fosil olarak korunmuştur. 1960'lı yıllardan başlayarak ve büyük ölçüde Derin Deniz Sondajı, Okyanus Sondajı ve Uluslararası Okyanus Sondaj Programlarının himayesinde ve petrol arama gayelerinin amaçları doğrultusunda gelişmiş derin deniz sondaj teknikleri, foraminifer fosillerini taşıyan tortul çekirdeklerini ortaya çıkarıyor.[6] Bu fosil testlerinin etkin sınırsız kaynağı ve çekirdekler için nispeten yüksek hassasiyetli yaş kontrol modelleri, Juras ortasında uzanan evrim süreci son derece yüksek kaliteli planktonik foraminifera fosili kaydını üretti ve bilim adamları için sınama ve belgeleme için eşsiz bir kayıt sunuyor.[6] Fosil kayıtlarının istisnai kalitesi, fosiller temelinde geliştirilecek türler arası ilişkilerin etkileyici detaylı bir resmini sağlarken, birçok durumda daha sonra mevcut örnekler üzerindeki moleküler genetik çalışmalarla bağımsız olarak geçerlilik kazanmıştır[7] Karmaşık kabuk yapısına sahip daha büyük bentik foraminiferler, farklı bentik çevrelere karşı oldukça spesifik bir şekilde reaksiyona girer ve bu nedenle, toplulukların bileşimi ve belirli türlerin dağılım modelleri aynı anda alt tipleri ve ışık gradyanını yansıtır. Dünya tarihi boyunca, daha geniş Foraminiferler sıklıkla değiştirilir. Özellikle, belirli sığ su fasiyesi türlerini karakterize eden Foraminifer birlikleri ölüyor ve belirli bir zaman aralığının ardından, yeni bir evrimsel adaptasyon sürecinden çıkan aynı kabuk morfolojisi yapısına sahip yeni birlikler tarafından değiştiriliyor.[8] Bu evrimsel süreçler, daha büyük Foraminifer'i Permien, Jura, Kretase ve Senozoik için indeks fosilleri olarak yararlı kılar.

Kullanım

Çeşitliliği, bolluğu ve karmaşık morfolojileri nedeniyle fosil foraminifer toplulukları, biyostratigrafi için yararlıdır ve 1920'de Alva C. Ellisor tarafından keşfedildiği gibi, tortul kayaçlara göre doğru tarihler verebilir.[9] Petrol endüstrisi, potansiyel hidrokarbon yatakları bulmak için foram gibi mikrofosillere çok güveniyor.[10]

Kalkerli fosil foraminifer, yaşadıkları eski denizlerde bulunan elementlerden oluşur. Bu nedenle, paleoklimatoloji ve paleoceanografide çok yararlıdırlar. Kararlı izotop oranlarını ve kabukların eser element içeriğini (testleri) inceleyerek geçmiş iklimin yeniden yapılandırılması için kullanılabilirler.Küresel sıcaklık ve buz hacmi, karbonun kararlı izotop oranlarını inceleyerek, oksijen izotopları ve karbon döngüsünün geçmişi ve okyanusal verimlilik ile açığa çıkabilir.[11] Planktonik foramların fosil kayıtlarında görülen coğrafi desenler eski okyanus akımlarını yeniden yapılandırmak için de kullanılır.Bazı foraminifer türleri sadece belirli ortamlarda bulunur, çünkü eski denizel tortulların çökeldiği ortamı belirlemek için kullanılabilirler.

Canlı foraminifer toplulukları faydalı biyostratigrafi belirteçleri yapmak için aynı nedenlerle mercan resifinin göstergeleri de dahil olmak üzere kıyı ortamlarında biyoindikatör olarak kullanılmaktadır. Kalsiyum karbonat asidik koşullarda çözülmeye duyarlı olduğu için foraminifer, iklim ve okyanus asitlenmesinden dolayı özellikle etkilenebilir.

Foraminifer petrol araştırmalarında kullanılır ve petrol kuyularındaki sedimenter tabakaların yaş ve paleo-ortamlarını rutin olarak yorumlamak için kullanılır.[12] Aglütinasyonlu fosil: Sedimanter havzalarda derin bir biçimde gömülü olan foraminifer, petrol üretiminde önemli bir faktör olan termal olgunluğun tahmininde kullanılabilir. Foraminiferal Colouration Index [13] (FCI) renk değişikliklerini ölçmek ve gömü sıcaklığını hesaplamak için kullanılmaktadır. FCI verileri özellikle petrol üretiminin ilk aşamalarında (yaklaşık 100 °C) yararlıdır.

Foraminifera arkeolojide bazı taş hammadde tiplerinin kanıtlanmasında da kullanılabilir. Kireç taşı gibi bazı taş türleri, yaygın olarak fosilleşmiş foraminifer içerdiği bulunmuştur. Bir taş örneği içindeki bu fosillerin çeşitleri ve konsantrasyonları, bu numuneyi aynı "fosil imza" ı içeren bir kaynak ile eşleştirmek için kullanılabilir.

Kaynaklar

  1. ↑ "Biggest Microbe". http://www.guinnessworldrecords.com/records-10000/largest-microbe/. Erişim tarihi: 7 Ekim 2011.(İngilizce)
  2. ↑ Lejzerowicz, Franck; Pawlowski, Jan; Fraissinet-Tachet, Laurence; Marmeisse,Roland (1 September 2010). '' Molecular evidence for widespread occurrence of Foraminifera in soils''. Environmental Microbiology.
  3. ↑ Hemleben, C; Anderson, O.R; Spindler, M. (1989).Modern Planktonic Foraminifera. Springer Verlag. ISBN 978-3-540-96815-3.
  4. ↑ Kucera, M; Darling, K.F. (April 2002). '' Cryptic species of planktonic foraminifera. their effect on palaeoceanographic reconstructions'' Philos Trans A Math Phys Eng Sci.360(1739). 695-718 Bibcode. 2002Rspta 360. 695K .
  5. 1 2 Gooday, A.J; Todo, Y; Uematsu, K., Kitazato, H.(July 2008). ''New organic -walled Foraminifera (Protista) from the ocean's deepest point, the Challenger Deep (western Pacific Ocean) Zoological Journal of the Linnean Society.
  6. 1 2 http://www.nature.com/nature/debates/fossil/fossil_1.html
  7. ↑ Journal bioinformatics and biology insights, Using the Multiple Analysis Approach to Reconstruct Phylogenetic Relationships among Planktonic Foraminifera from Highly Divergent and Length-polymorphic SSU rDNA Sequences
  8. ↑ Omana, L., Alencaster, G., Buitron, B.E., (2016). '' Mid-early late Albian Formation in the El Madrono locality, eastern Valles- San Luis Potosi Platform, Mexico: Paleoenvironmental and paleobiogeographical significance.'' (PDF). Boletin de la Sociedad Geologica Mexicana. 68: 477-492.
  9. ↑ Cushman, Joseph A.; Ellisor, Alva C. (1945-01-01). ''The Foraminiferal Fauna of the Anahuac Formation '' . Journal of Paleontology.19 (6): 545-572
  10. ↑ Boardman, R.S.; Cheetham, A.H.; Rowell, A.J. (1987). Fossil Invertebrates. Wiley. ISBN 0865423024.
  11. ↑ Zachos, J.C.; Pagani, M.; Sloan, L.; Thomas, E.; Biiups, K. (2001). '' Trends, Rhythms, and Aberrations in Global Climate, 65 Ma to Present ''. Science .292 85517): 686-693.
  12. ↑ Jones, R.W.(1996). Micropaleontology in petroleum exploration. Clarendon Press. ISBN 978-0-19-854091-5.
  13. ↑ McNeil, D.H.; Issler, D.R.; Snowdon, L.R. (1996). Colour Alteration, Thermal Maturity, and Burial Diagenesis in Fossil Foraminifers. Geological Survey of Canada Bulletin.499. Geological Survey of Canada. ISBN 978-0-660-16451-9.

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/28/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.