Gelibolu'nun Fethi
| Gelibolu Savaşı | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 Bizans İmparatorluğu |
 Osmanlı Beyliği | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
| VI. Yannis Kantakuzenos | Süleyman Paşa | ||||||
| ||||||
Gelibolu'nun fethi hakkında fazla bilgi bulunmamaktadır. Sadece iki ordunun karşılaştığı ardından Osmanlı askerlerinin üstünlüğü ile savaşın bittiği ve Osmanlı Türklerinin Rumeli'ye geçtiği bilinmektedir.
1352 - 1357 yılları arası Bizans Devleti'nde patlak veren iç savaşta Orhan Bey Bizans'ın eski domestikası(deniz kuvvetleri komutanı) Mateos Kantakuzinos'a yardım etmişti. Kızını Orhan Bey ile evlendiren Kantakuzenos Trakya'da V. Yoannis Paleologos ile muharebeye girişti. Orhan Bey'de Kantakuzenos'a yardım için 20.000 Türk askerini Süleyman Paşa komutasında Rumeliye gönderdi. Kantakuzenos Türk askerlerine Gelibolu yakınlarındaki Çimpe kalesini üs olarak verdi. Savaşı Türk askerinin yardımıyla Kantakuzenos kazandı. Çimpe Kalesi'ne yerleşen Süleyman Paşa, Gelibolu şehrini ve limanınıda kısa sürede zaptetti.[1]
Böylelikle;Rumeli'ye geçiş kolaylaşmış, Çimpe Kalesi alınarak Çanakkale Boğazı'nda egemenlik kurulmuş, Türkler Rumeli'de iskan politikasına girişmiştir. Böylece Doğu Romalılar Anadolu topraklarındaki sahipliğini kaybettiler. Ege Denizi' ne giriş ki bunun anlamı Osmanlılar şimdi Mora Yarımadası, Yunanistan ve daha sonra Sırbistan'ın kuzeyinin fethini yerine getirebilecekti.
1354 yılında Gelibolu, bir depremle vuruldu ve yaşayanların onu terketmesine sebeb oldu. Bunu takiben Osmanlılar, sehrin sahipliğini ele geçirdiler ve onun içinde daha sonra Avrupa içlerine genişlemeyi kolaylaştırmak için bir büyük müstahkem yer inşa ettiler.[2][3]
Kaynakça
- ↑ Uzunçarşılı İsmail Hakkı, Osmanlı Tarihi, TTK Yayınları(10.Baskı), Ankara 2011, cilt 1, s. 156
- ↑ A.A. Vasiliev, History of the Byzantine Empire, 324-1453. Second edition (Madison, 1952), ss. 622
- ↑ Ostrogorskiy, Georgiy, Bizans Devleti Tarihi,çev. Fikret Işıltan, TTK Yayınları (7.Baskı), Ankara 2011, s.481