Hidrojen izotopları

Protium, hidrojenin en yaygın izotopu

Hidrojen'in (H) (Standart atom ağırlığı: 1,00794 (7) u) üç doğal izotopu bulunur, bunlar 1H, 2H, ve 3H. Diğerleri, laboratuvar ortamında sentezlenen fakat doğada gözlenemeyen aşırı kararsız çekirdeklere sahiptir (4H arası 7H).[1][2]

Bugün sadece hidrojen elementinin izotopları farklı isimlerle adlandırılır. (Radyo aktivite çalışmaları sırasında, çeşitli radyoaktif izotoplar isimlendirilir; fakat bu gibi adlar uzun süre kullanılmaz). Sembollari D ve T olan izotoplar (2H ve 3H yerine) bazen döteryum ve trityum isimleri kullanılır. IUPAC üye ülkelerde bu kullanım yaygın olarak tercih edilmez.

Hidrojen-1 (protium)

1H hidrojenin 99,98% oranla en yaygın bulunan izotopudur. Çünkü bu izotopun atom çekirdeği sadece bir protondan oluşmaktadır, bu nedenle nadiren protium olarak adlandırılır.

Hidrojen-2 (döteryum)

2H, hidrojennin diğer kararlı izotopudur, döteryum olarak bilinir ve çekirdeği bir proton ve bir nötrondan meydana gelir. Dünyadaki hidrojenin 0,0026 – 0,0184% (mole-fraction veya atom-fraction) döteryum olarak bulunmaktadır, düşük miktarda hidrojen gazı olarak ve yüksek oranda (0,015% or 150 ppm) okyanus sularında bulunur. Döteryum radyoaktif değildir, ve önemli bir zehirleme tehlikesi bulunmaz. Normal hidrojen yerine zenginleştirilmiş döteryum molekülleri içeren su ağır su olarak adlandırılır. Döteryum ayrıca nükleer füzyon için potansiyel yakıttır.

Hidrojen-3 (trityum)

3H, trityum olarak bilinir ve çekirdeği bir proton ve iki nötrondan meydana gelir. Radyoaktiftir, β− çözünmesi yaparak helyum-3'e dönüşür ve yarılanma ömrü 12.32 yıldır.[3]

Hidrojen-4

4H hidrojenin yüksek kararsızlığa sahip izotopudur. Çekirdeği bir proton ve üç nötrondan meydana gelir. Laboratuvar ortamında trityum ile döteryumun çok hızlı çekirdeklerinin bombardımanı sonucu oluşur.[4] Bu deney esnasında, trityum çekirdeği çok hızlı döteryum çekirdeklerinden nötron yakalar. Hidrojen-4'ün varlığı yayılan protonların belirlenmesiyle kanıtlanır. Atom ağırlığı 4,0279121'dir. Nötron emisyonu yolu ile çözünür ve yarılanma ömrü 9.93696x10−23 saniyedir.

Hidrojen-5

5H, hidrojenin yüksek kararsızlıktaki izotopudur. Çekirdeği bir proton ve dört nötrondan oluşur. Laboratuvar ortamında trityum ile trityumun çok hızlı çekirdeklerinin bombardımanı sonucu oluşur.[4] Deney sırasında, bir trityum çekirdeği diğerinden iki nötron yakalar, bunun sonunda çekirdek bir proton ve dört nötrona sahip olur. Nötron emisyonu yolu ile çözünür ve yarılanma ömrü 8.01930x10−23 saniyedir.

Hidrojen-6

6H üçlü Nötron emisyonu yoluyla çözününür, ve yarılanma ömrü 3×10−22 saniyedir.

Hidrojen-7

7H bir proton ve altı nötrondan maydana gelir. İlk kez 2003 yılında Rus, Japon ve Fransız bilim adamları tarafından RIKEN 'de (RI Beam Science Laboratory) hidrojenin Helyum-8 atomlarıyla bombardıman edilmesi sonucu sentezlenmiştir. Reaksiyon sonucunda, helyum-8 hidrojen çekirdeğine nötron verir. İki artakalan proton "RIKEN teleskopu" ile algılanmıştır, cihaz birçok katmandan ve sensörden oluşmaktadır, hedefin arkasında yerleştirilen RI Beam Siklotron'udur.

Müonyum (Mu veya µ+e-)

Müonyum parçacığı ekzotik atom olan bir antimüon (müonlar artı antiparçacıklardır) ve bir elektron'dan oluşur,[5] ve Mu veya µ+e− ile sembolize edilir. Müon'un yarılanma ömrü 2 µs'dir, müonyum müonyum klorür (MuCl) veya sodyum müonid (NaMu) bileşikleri oluşturabilir.[6]

Tablo

nüklid
sembolü		 Z(p) N(n)
izotop ağırlığı (u)
 yarılanma ömrü nükleer
döngü		 örnek
izotop
oluşumu
(mole fraction)		 doğal dizilim
farklılıkları
(mole fraction)
uyarılma enerjisi
1H 1 0 1.00782503207(10) Kararlı [>2.8×1023 a] 1/2+ 0.999885(70) 0.999816-0.999974
2H 1 1 2.0141017778(4) Kararlı 1+ 0.000115(70) 0.000026-0.000184
3H 1 2 3.0160492777(25) 12.32(2) a 1/2+
4H 1 3 4.02781(11) 1.39(10)×10−22 s [4.6(9) MeV] 2-
5H 1 4 5.03531(11) >9.1×10−22 s ? (1/2+)
6H 1 5 6.04494(28) 2.90(70)×10−22 s [1.6(4) MeV] 2-#
7H 1 6 7.05275(108)# 2.3(6)×10−23# s [20(5)# MeV] 1/2+#

Notlar

Bunların hepsi farklılık gösterebilir.

Kaynakça

  1. ↑ Gurov YB, Aleshkin DV, Berh MN, Lapushkin SV, Morokhov PV, Pechkurov VA, Poroshin NO, Sandukovsky VG, Tel'kushev MV, Chernyshev BA, Tschurenkova TD. (2004). Spectroscopy of superheavy hydrogen isotopes in stopped-pion absorption by nuclei. Physics of Atomic Nuclei 68(3):491–497.
  2. ↑ Korsheninnikov AA. et al. (2003). Experimental Evidence for the Existence of 7H and for a Specific Structure of 8He. Phys Rev Lett 90, 082501.
  3. ↑ Miessler GL, Tarr DA. (2004). Inorganic Chemistry 3rd ed. Pearson Prentice Hall: Upper Saddle River, NJ, USA
  4. 1 2 Ter-Akopian. "Hydrogen-4 and Hydrogen-5 from t+t and t+d transfer reactions studied with a 57.5-MeV triton beam". 15 Ekim 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20041015230223/http://content.aip.org:80/APCPCS/v610/i1/920_1.html.
  5. ↑
  6. ↑ Names for muonium and hydrogen atoms and their ions iupac.org (PDF)

Dış bağlantılar

Serbest nötron Hidrojen izotopları Helyum izotopları
İzotop dizini
This article is issued from Vikipedi - version of the 6/26/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.