I. Berengario
| I. Berengario | |
|---|---|
 | |
| İtalya Kralı | |
| Hüküm süresi | 888-924 |
| Önce gelen | III. Karl |
| Sonra gelen | II. Rodolfo ve Ugo |
| Kutsal Roma-Germen imparatoru | |
| Hüküm süresi | 915-924 |
| Önce gelen | Ludovico il Cieco |
| Sonra gelen | Boş |
| Babası | Eberardo del Friuli |
| Annesi | Gisella |
I. Berengario, İtalyanca Berengario del Friuli, Friuli Dükü ve Markisi Berengario olarak da bilinir (ö. 7 Nisan 924), 888'den sonra I. Berengario adıyla İtalya kralı, 915'ten sonra da Kutsal Roma-Germen imparatoru. Bazı İtalyan tarihlerinde yanlış biçimde ulusal bir kral hanedanı olarak tanımlanan, 9-11. yüzyıllar arasında hüküm sürmüş bir prens sülalesinin kurucusudur. Anne tarafından Karolenj imparatoru I. Ludwig'in torunudur.
İmparator III. Karl'ın devrilmesinin ardından 888'de Pavia'da İtalya kralı seçildi. Doğu Frank kralı Arnulf'un üstünlüğünü kabul etti. 889 başlarında Spoleto dükü II. Guido (ö. 894) İtalya'nın hemen tümü üzerinde egemenlik kurarak Berengario'yu Kuzeydoğu İtalya'ya sıkıştırdı. Guido'nun oğlu ve ardılı Lamberto ölünce, sonunda krallığın her yerinde Berengario'nun egemenliği tanındı.
Berengario 899'da Brenta Nehrinde istilacı Macarlara yenildi. Ertesi yıl Provence kralı Louis (sonradan İmparator III. Ludwig), Berengario'nun karşıtı bir grup soylu tarafından İtalya'ya davet edildi ve Lombardların kralı olarak taç giydi. Papa IV. Benedictus tarafından imparator ilan edildi. Ama Berengario bir yıl içinde Louis'yi İtalya'dan sürdü. Genç imparator geri döndüğünde 21 Temmuz 905'te Verona'da yakalandı ve kör edilerek Provence'a geri gönderdi.
Berengario 915'te Papa X. Johannes tarafından imparator ilan edildi. Ama bir kez daha, 922'de Burgonya kralı II. Rudolf'u yardıma çağıran İtalyan soylularının tehdidiyle karşılaştı. Rudolf, Berengario'yu 923'te Piacenza yakınlarındaki Fiorenzuola'da yenilgiye uğrattı. Berengario ertesi bahar kendi adamlarından biri tarafından öldürüldü.[1]