Josef Bringas

Josef Bringas (Yunanca: Ὶωσῆφ Βρίγγας), Bizans İmparatorluğu'nda VII. Konstantin ve II. Romanos dönemlerinde önemli hadım yönetici, daha sonra etkili hükümdar naibi. II. Nikeforos'un 963 yılında imparatorluk tacına yükselişi karşısında başarısız bir muhalefet göstermiş, bir manastıra sürgüne gönderilmiş ve 965 yılında orada ölmüştür.

Hayatı

VII. Konstantin ve oğlu II. Romanos'u gösteren altın sikke

Çağdaşı tarihçi Diyakoz Leon'un bildirdiğine göre Paphlagonia'dandır.^[1] En sonunda imparatorluk hizmetinde Patrikios rütbesine yükselmiş ve sarayda praipositos görevine gelmiştir. VII. Konstantin, onu önce sakellarios sonra imparatorluk donanması içinde droungarios (amiral) görevine getirmiştir. Bu görevde imparatorun ölümüne kadar kalmıştır.^[2] VII. Konstantin'in oğlu II. Romanos tahta geçtiğinde, onu parakoimomenos (saray nazırı) yapmıştır. Genç imparator vaktini av ile geçiriyordu, devlet işlerinin çoğunu ona bıraktı.^[2][3][4] Bringas, Romanos'a karşı magistros Basileios Peteinos etrafında toplanan bir grup asilin önderliğinde hazırlanan bir komployu önledi. Komplocular tutuklandı, işkence gördü ve sürgüne gönderildi. Peteinos dışında bir çoğu kısa bir süre sonra geri çağrıldı.^[5][6]

15 Mart 963 tarihinde II. Romanos aniden ölünce, arkasında genç oğulları II. Basileios ve VIII. Konstantin'i geride bıraktı (sırasıyla 5 ve 2 ya da 3 yaşlarında), geleneklere göre anne-imparatoriçe Theofano naip olmasına rağmen bu ismen kaldı, Bringas de facto devletin başı oldu.^[7][8][9] Theofano, Bringas'a güvenmiyordu fakat güçlü parakoimomenos güçlü düşmanlara sahipti: öncülü ve rakibi Basileios Lekapenos ile Girit Emirliği fethinden henüz dönmüş, Hamedanlı başkenti Halep'in yağmalandığı başarılı Klikya ve Suriye seferi düzenlemiş başarılı ve ünlü general Nikeforos Fokas.^[7][10][11]

Fokas başkenti ziyaret etti ve planlı zafer yürüyüşünü Nisan 963 tarihinde gerçekleştirdi, fakat sonra Bringas onu kendisine karşı komplo kurmakla suçladı. Fokas, Aya Sofya'ya sığındı. Orada Konstantinopolis Patriği Polyeuctus'un desteğini kazandı ve Bringas'ın muhalefetine rağmen Doğu Domestikos tōn scholōn (Doğu orduları komutanı) olarak yeniden atandı.^[9] Bunun üzerine Bringas, Batı Domestikos tōn scholōn (Batı orduları komutanı) Marinos Argyros'a döndü ve ona tacı önerdi. Aynı zamanda Anatolic Thema'nın strategos'u, Fokas'ın yeğeni ve en önemli general Yannis Çimiskes'e mektup yazarak eğer dayısına karşı olursa onun görevini önerdi. Çimiskes, mektunu Fokas'a gönderdi ve eyleme geçmesi için cesaretlendirdi.^[8][9] Fokas'ın birlikleri 2 Temmuz 963 tarihinde onu imparator ilan etti ve Konstantinopolis'a yöneldiler. Başkentte, Bringas birlikler getirdi, asilerin Boğaziçi'ni geçmelerini engellemek için tüm gemileri tuttu hatta Fokas'ın babası yaşlı Bardas Fokas'ı rehin aldı. Ancak şehir halkı asileri destekliyordu ve asi ordusu yaklaştıkça, Bringas'ın birliklerine karşı ayaklanmaya başladılar. Basileios Lekapenos ve Patrik 3000 destekçilerini silahlandırıp çatışmaya yolladılar.^[11][12][13]

Sokaklardaki çatışmalar 3 gün sürdü ve sonunda Fokas destekçileri kazandı. Bringas, Aya Sofya'ya sığınmaya zorlandı. Basileios Lekapenos, parakoimomenos oldu ve Nikeforos Fokas'ı 16 Ağustos'ta tac giyeceği başkente girişinde karşıladı. Bringas önce yerlisi olduğu Paphlagonia gönderildi sonra Nicomedia yakınlarında Pythia'da bulunan Asekretis Manastırına kapatıldı ve 965 yılında orada öldü.^[6][14]

Kaynakça

1. Talbot & Sullivan (2005), p. 30
2. Kazhdan (1991), p. 325
3. Talbot & Sullivan (2005), p. 34
4. Garland (1999), pp. 127–128
5. Talbot & Sullivan (2005), pp. 34–35
6. Kazhdan (1991), pp. 325–326
7. Garland (1999), p. 128
8. Whittow (1996), p. 348
9. Treadgold (1997), p. 498
10. Treadgold (1997), pp. 495–498
11. Kazhdan (1991), p. 326
12. Treadgold (1997), pp. 498–499
13. Whittow (1996), pp. 348–349
14. Treadgold (1997), p. 499

Kaynaklar

• Garland, Lynda (1999), Byzantine Empresses: Women and Power in Byzantium, AD 527–1204, Routledge, ISBN 0-415-14688-7, http://books.google.com/books?id=AEy280AH9KQC 
• Kazhdan, Alexander, ed. (1991), Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-504652-6 
• Talbot, Alice-Mary; Sullivan, Dennis F., ed. (2005), The History of Leo the Deacon: Byzantine Military Expansion in the Tenth Century, Dumbarton Oaks, ISBN 978-0-88402-324-1, http://books.google.gr/books?id=RCDsV41k8A0C 
• Treadgold, Warren T. (1997), A History of the Byzantine State and Society, Stanford, CA: Stanford University Press, ISBN 978-0-8047-2630-2, http://books.google.com/?id=nYbnr5XVbzUC 
• Whittow, Mark (1996), The Making of Byzantium, 600–1025, University of California Press, ISBN 0-520-20496-4