Köylü sınıfı
Köylü sınıfı, toprağı işleyen küçük çiftçiler ile ziraî işçiler ve rençperlerden oluşan sosyal sınıf.[1] Köylü sınıfı kavramı ilk önce Avrupa tarihinde, küçük ölçekli ziraatle uğraşan kimseleri tanımlamak amacıyla ortaya çıktı; ancak gerek geçmişte gerekse günümüzde pek çok farklı toplum köylü sınıfına sahip olmuştur.[1]
Köylü ekonomisi genellikle basit aletlerin kullanımına dayanır. İş bölümü yaş ve cinsiyete göre ayrılır. Üretimin temel birimi ailedir. Köylü ekonomisinin en dikkat çekici özelliklerinden birisi kendi kendine yeterliliktir.[1] Köylü aileleri ürettikleri malın büyük bir kısmını kendileri tüketirler. Kalan ürünleri pazarlarda satarlar ancak toplam kazançları genellikle ailenin ihtiyaçlarını karşılamaya yetecek kadardır. İşçi başına ve birim yüzölçümü başına düşen üretim miktarı genellikle düşüktür.[1]
Köylü sınıfı pek çok ülkenin endüstrileşmesi sonucu kaybolmaya yüz tutmuştur.[1] Bunun en önemli nedeni tarımın mekanize hale gelmesi ve küçük arazilerin el değiştirerek ve birleşerek büyük tarım ünitelerini oluşturmasıdır. Buna bağlı olarak kırsal kesimde yaşayan ziraat işçileri endüstriyel iş imkanlarının olduğu şehirlere göçmeye başlamışlardır. Gelişmiş devletlerde, köylü sınıfının varlığını sağlayan küçük ölçekli tarım, ekonomik anlamda devam ettirilebilir bir meslek değildir.[1]
Ayrıca bakınız
Kaynakça
|