Kemal Kacar
Kemal Kacar (d. 1917, Eskişehir) - (ö. 17 Haziran 2000, İstanbul), Din ve Siyaset Adamı.
Lise mezunudur. Fabrikatörlük, Tüccarlık, TBMM 2.(XIII) ve 3.(XIV) Dönem Kütahya, 5.(XVI) Dönem İstanbul Milletvekilliği ile Avrupa Parlamentosu Üyeliği yapmıştır.[1]
Hayatı
Süleymanlılık hareketinin Süleyman Hilmi Tunahan'dan sonraki lideridir. 1917'de Eskişehir'de dünyaya geldi. İlk çocukluk yılları ve ilk ögretimi Eskisehir’de geçti. Ailenin Istanbul’a intikâliyle Ortaögretime Feyz-i Âtî’de basladı, Kabatas Lisesinde devam etti, Galatasaray Lisesi'nden mezun oldu.[2] Soyunun Kacar Türklerine dayandığı ifade edilmektedir. Devrin başarılı ve müdebbir tâcirlerinden, Yapagi ve Yün ihracaatçilari Birligi Baskani, Merhum Halil Kacar Bey’in oğludur. Babasının yanında tedbir ve ticaret konusunda deha kazanmıştır. 1936 yılında Süleyman Hilmi Tunahan ile tanıştı ve ondan ders aldı. Sonraki süreçte Tunahan'ın İstanbul'da yürüttüğü ders okutma faaliyetlerinin organizasyonunu sağladı. 1944'de Tunahan'ın kızı Bedia Hanım ile evlendi.1946 sonrası, Tunahan'a bağlı kursların Anadolu sathında yayılması için çaba gösterdi.
İç ve dış siyaseti yakından takip eden Tunahan, siyaset ve basın camiasıyla olan ilişkilerini Kacar üzerinden yürüttü. 1946'da Necip Fazıl Kısakürek ile tanışan Kacar, onu kendi yazıhanesinde Tunahan ile tanıştırdı. Tunahan - Necip Fazıl teması sonraki yıllarda da devam etti. Siyonizm karşıtı yayınlarıyla bilinen Cevat Rıfat Atilhan da Tunahan ile irtibat halindeydi.
Genç yaşından itibaren siyasetle ilgilenen Kacar, DP iktidarının son dönemlerinde muhalif bir çizgi izledi. Tunahan'ın 1956'dan itibaren hükümetin Cezayir politikasını sert biçimde eleştirmesi ve bunu cami kürsülerine taşıması, DP iktidarıyla arasının açılmasına neden oldu. Tunahan ve Kacar 1957 seçimlerinde MHP'nin öncülü Cumhuriyetçi Millet Partisini desteklediler. Kacar, Osman Bölükbaşı (1913 - 2002) liderliğindeki CMP'nin Kütahya listesinden milletvekili adayı oldu. DP ise Cumhurbaşkanı Bayar'ın damadı Ahmet İhsan Gürsoy'u (1913 - 2008) Kütahya listesinden aday göstermişti. Cemaatin bu aktif rolü üzerine, çeşitli iddialarla karalama kampanyası açıldı. Savcılıkça başlatılan soruşturmayla Tunahan ve Kacar'la birlikte hareketin çok sayıda mensubu tutuklanarak Kütahya Cezaevine konuldular. 59 günlük tutukluluğun ardından tahliye edilen Tunahan ve Kacar, yargılama sonucu beraat ettiler.
Tunahan'ın 1959'da vefatıyla hareketin liderliğini Kacar üstlendi. Parti kurma fikrini benimsemeyen Kacar, 1965'te Millet Partisi'nden, 1969'da da Adalet Partisi'nden Kütahya milletvekili seçildi. 1969 sonrası AP içinde başlayan Demirel muhalifi 72'ler hareketinin içinde yer aldı. Ancak 72'lerin Demirel hükümetinin bütçesine red oyu verme kararı üzerine gruptan ayrıldı. Bu süreçte yine hareketin önde gelen isimlerinden Mersin Milletvekili Hilmi Türkmen (1937 - 2006), Kacar'ın talimatını dinlemeyerek 1970 yılı Şubat ayındaki bütçe oylamasında red oyu verdi. AP'li 41 milletvekilinin kendi hükümetlerinin bütçesine red oyu vermesiyle 2.Demirel Hükümeti düştü. İlerleyen süreçte Hilmi Türkmen Adalet Partisinden istifa etti ve Ferruh Bozbeyli önderliğindeki Demokratik Parti'nin kurucuları arasında yer aldı. Kacar ile Türkmen arasındaki bu görüş ayrılığı, Türkmen ve ekibinin cemaatten tasfiyesi ile sonuçlandı.
Kacar, 1973 seçimlerinde yine AP listesinden Kütahya'dan aday olmasına karşın seçilemedi. Türkmen ise Samsun'dan Demokratik Parti listesinden yine seçildi ve partinin önde gelen yöneticileri arasına girdi. 1973 sonrası AP içindeki konumunu güçlendiren Kacar, 1977 seçimlerinde Kütahya'dan değil, İstanbul listesinden 6. sıradan aday gösterildi ve yeniden seçilerek meclise döndü. Yine bu dönemde Avrupa Konseyi üyeliğinde bulundu. 1980 öncesi dönemde MSP'ye ve Erbakan'a yönelik sert muhalefeti ile öne çıkan Kacar, AP lehine bir denge oluşmasını sağladı. O dönemde MSP'nin başarılı olamayışında, Süleymanlıların özellikle kırsal kesimde etkili olarak sergilediği sert muhalefet en önemli faktör kabul edilir.
İhtilal sonrası 1,5 yıla yakın Antalya'da tutuklu kaldı, görülen davalardan sonra beraat etti. İhtilal sonrası yeni partilerin kurulmasıyla dengeli bir siyaset izleyen Kacar, 1983 ve 1987 seçimlerinde ANAP'ı destekledi. 1991 seçimlerinde kısmen DYP lehine bir tavır sergiledi ve hareketin önde gelen isimlerinden İsmail Amasyalı'nın DYP Kocaeli listesinden milletvekili olmasına onay verdi.
1995 seçimlerinde beklenmedik bir şekilde RP'yi destekleme kararı alan Kacar, cemaatinden bazı isimlerin RP listelerinden aday olmalarına ve seçilmelerine yeşil ışık yaktı. Kacar 2000 yılında vefat etti. Cenazesi, 1 milyona yakın kişinin katılımıyla Karacaahmet Mezarlığı'nda, Tunahan'ın hemen yanıbaşındaki kabrine defnedildi. Cenaze törenine Mesut Yılmaz, Recai Kutan, Melih Gökçek gibi isimlerin yanı sıra çok sayıda parlamenter katıldı.
Kaynaklar
- ↑ "TBMM Albümü". tbmm.gov.tr. 31 Ekim 2012. 9 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151209044323/https://www.tbmm.gov.tr/TBMM_Album/Cilt2/index.html. Erişim tarihi: 19 Şubat 2014.
- ↑ http://www.minare.net/kemal-kacar.html