Süleymancılar
Süleymancılar ya da Süleymanlılar [1][2] cemaati , Türkiye'de bir cemaatir.[3] İsmini Süleyman Hilmi Tunahan'dan alır. 1990'ların başında Türkiye'de tahmini iki milyon civarı üyesi vardı.[4] ABD ve Almanya'da da şubeleri vardır.[5]
Tarihçe
Bu cemaatin kurucusu Süleyman Hilmi Tunahan, 1920 yılında Daru’l-Hilafeti’l-Aliyye medresesinde öğretmenliğe başladı. 4 sene sonra 1924'de Tevhîd-i Tedrîsat Kanunu'nun çıkmasıyla medrese usûlü eğitim yasaklandı. Tunahan, öğretmenliği bırakıp İstanbul vaizliğine atandı. Lakin Gedikpaşa ve Lüleburgaz gibi yerlerde topladığı talebeleri, işçi olarak gösterip onlara ders verdi.[6] Bu faaliyeti nedeniyle 1939 yılında üç , 1944 yılında ise sekiz gün gözaltında tutuldu.[6] 1943 yılında vaizlik yetkisi elinden alındı.[6] 1949'da Kuran kurslarının açılmasına yasal olarak izin verildi. Tunahan 1951 yılında Çamlıca'da ilk Kur'ân kursunu açtı.[6]
1924'de Tevhîd-i Tedrîsat Kanunu'nun çıkması ile medrese usûlü eğitim yasaklanınca, Süleyman Hilmi Tunahan, Müderrisler Cemiyeti'nin kaldırılması üzerine bir araya gelen 520 müridle toplanarak, orada hazır olan herkesin, memleketin her tarafında bir-iki öğrenci okutmak suretiyle dîni öğretmelerini öğütlemiştir.[7]
Kökenleri, 14. yüzyılın ikinci yarısında kurulmuş olan Nakşibendîlik'in Hindistan ve Pakistan'da yaygın olan Mûceddidî koluna kadar uzanır. Erenköy, Işıkçılar, İskenderpaşa, İsmailağa, ve Menzil[8] cemaatlerinde olduğu gibi Süleyman Hilmi Tunahan'nın silsilesi de Nakşibendi şeyhlerinden Şâh Ghulam Ali Dehlevî'ye bağlanır. Türkiye'de yaygın olan diğer Halidiye kollarından farklı olarak, Süleyman Hilmi Tunahan'nin mürşidi olan Selahüddin İbn-i Mevlana Siracüddin, Nakşilikten daha ziyâde Hindistan ve Pakistan'da yaygın bir kolu olan Mûceddidî dalının temsilcisi Ebû Saîd Sâhib Mûceddidî'nin torunu Muhammed Mazhar İş’an Can-ı Canan'ın müridiydi.
Faaliyetleri
Süleymancılar'ın yurtdışında birçok ülkede faaliyetleri vardır. Yayın organları İnsan ve Hayat, Çamlıca Çocuk, Yedikıta dergileri ve Çamlıca Yayınları'dır. [9] Birçok ülkede de dernekleri bulunmaktadır.
Aile sırası
Nakşibendiliğin Süleymancılar koluna ait olan Silsile-î Saâdat, Muhammed'i tâkiben Ebu Bekir ile başlayıp Süleyman Hilmi Tunahan ile son bulan 33 Mürşid aşağıdaki şekilde sıralamaktadır.[10]
- Muhammed peygamber
- Ebu Bekri’s-Sıddiyk
- Salmân-ı Fârisî
- Kâsım bin Muhammed
- Cafer-i Sadık
- Bayezid-i Bistami
- Ebû’l Hasan Kharakânî
- Ebu Ali Farimidi
- Yusuf Hemedani
- Abdulhalik-ıl Güjdevani
- Hace Arif Rivgiri
- Mahmud İncir Fag’nevi
- Ali Râmitenî
- Muhammed Baba Semasi
- Seyyid Emir Külal
- Muhammed Bahauddin
- Alaaddin-i Attar
- Yakub Çerhi
- Ubeydullah Ahrar
- Muhammed Zahid
- Derviş Muhammed
- Muhammed Hacegi Emkengi
- Muhammed Baki Billah
- Ahmed Sirhindi
- Muhammed Masum
- Seyfüddin Arif
- Muhammed Nurü’l-Bedvani
- Abdullah Dehlevî -(Şâh Ghulam Ali Dehlevî)
- Ebû Saîd Sâhib Mûceddidî - Mûceddid’îyye silsilesinin kurucusu
- Ahmed Saîd Sâhib Farukî - (Ebû Saîd'in oğlu)
- Muhammed Mazhar İş’an Can-ı Canan - (Ebû Saîd Sâhib'in torunu ve Ahmed Saîd Sâhib'nin oğlu)
- Selahüddin İbn-i Mevlana Siracüddin
- Süleyman Hilmi Tunahan
Dış bağlantılar
Kaynaklar
- ↑ http://www.akademidergisi.com/2015/05/akademi-e-dergi-suleymanlilar-cubbeli-ahmet-mahmut-unlu-hocayi-neden-sevmezler.html Akademi dergisi com
- ↑ http://www.imamhatipler.com/fethullah-gulen-suleymanlilar-cemaatini-ihbar-etti/99/
- ↑ Barry Rubin (2010), Guide to Islamist Movements, M.E. Sharpe. p410
- ↑ Banu Eligür (2010), The Mobilization of Political Islam in Turkey, Cambridge University Press
- ↑ United American Muslim Association
- 1 2 3 4 Yalçın, Soner (5 Ağustos 2014). "Erdoğan'ın Annesi". Sözcü (gazete). 28 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160128195631/http://www.sozcu.com.tr:80/2014/yazarlar/soner-yalcin/erdoganin-annesi-570690. Erişim tarihi: 27 Ekim 2015.
- ↑ "Süleyman Hilmi Tunahan Hazretleri" (Türkçe). İsmailağa Cemaati. 31 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160131161034/http://www.ihvanlar.net:80/2011/09/16/suleyman-hilmi-tunahan-hazretleri/. Erişim tarihi: 23-11-2015.
- ↑ Rubin, Barry. "Guide to Islamist Movements: North Africa and the Middle East" (İngilizce). Google Books/M. E. Sharpe, Inc.. 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://books.google.at/books?id=wEih57-GWQQC&pg=PA410&lpg=PA410&dq=Who+are+S%C3%BCleymanc%C4%B1s&source=bl&ots=12UOb7QBTd&sig=KheXRNpRafXfQQ1EiGXAXE9D3-Y&hl=de&sa=X&ei=ovaaT4D1IIf44QTtsIiqDg&ved=0CCcQ6AEwAQ#v=onepage&q=Who%20are%20S%C3%BCleymanc%C4%B1s&f=false. Erişim tarihi: 2012-04-27. "Süleymanlıs is the most politically oriented cemaat. … The Nakshibendi Religious Order's Halidiyye branch in Turkey was founded in the second half of the fourteenth century. The cemaats emerging from the order in the modern era are the Menzil, Ereköy, İskenderpaşa, İsmâilağa, Işık, and Süleymanlıs. A 2002 article in Hürriyet described these orders."
- ↑ Rubin, Barry. "Guide to Islamist Movements: North Africa and the Middle East" (İngilizce). Google Books/M. E. Sharpe, Inc.. 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://books.google.at/books?id=wEih57-GWQQC&pg=PA410&lpg=PA410&dq=Who+are+S%C3%BCleymanc%C4%B1s&source=bl&ots=12UOb7QBTd&sig=KheXRNpRafXfQQ1EiGXAXE9D3-Y&hl=de&sa=X&ei=ovaaT4D1IIf44QTtsIiqDg&ved=0CCcQ6AEwAQ#v=onepage&q=Who%20are%20S%C3%BCleymanc%C4%B1s&f=false. Erişim tarihi: 2012-04-27. "Süleymancıs publishes the Ufuk and Genç Akademi journals along with the Anadolu newspaper. Turkish workers in Germany and another source of income, and the group is influential in mosques there."
- ↑ Akgündüz, Ahmet (1997) Silistreli Süleyman Hilmi Tunahan, Osmanlı Araştırmları Vakfı, İstanbul.
