Orta Türkçe
| Orta Türkçe | |
|---|---|
| Dil aileleri |
Türk dilleri
|
| Yazı sistemi | Arap alfabesi, Latin alfabesi, Ermeni alfabesi |
| Dil kodları | |
| ISO 639-3 | – |
Divânu Lügati't-Türk’te bulunan harita (11. yy.)
Orta Türkçe, Türk dillerinin Eski Türkçe döneminden sonra Ortaçağ'da 11-15. yüzyıllarda geliştiği dönem ve bu dönemdeki diller. Yeni Türkçe dönemindeki çağdaş Türk dil ve lehçelerine kaynaklık etmiştir.
Orta Türkçe dönemine ait eserler içinde sözlükçülük yönünden ilk akla gelen isim Divânu Lügati't-Türk'tür.[1]
Sınıflandırma
Philologiae Turcicae Fundamenta’da Orta Türkçe dönemi iki yönde ele alınmıştır:[2]
- Batı Orta Türkçe ya da Eski Kıpçakça: En bilindik eseri Codex Cumanicus' 'tur
- Doğu Orta Türkçe: Bu dönemin en bilindik eserleri arasında Kutadgu Bilig, Dede Korkut Kitabı, Köroğlu Destanı ile Ali Şîr Nevaî'nin eserleri sayılabilir.
Kaynakça
- ↑ Özer, Filiz (1998). Orta Türkçe döneminin eserleri ve sözlükleri. Kebikeç, sayı: 6, sayı: 125-129
- ↑ Ata, Aysu (2010). Moğol fütuhatı ve Doğu-Batı Türk yazı dili kavramları üzerine, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Türkoloji Dergisi, 17, 1 (2010) 29-37
This article is issued from Vikipedi - version of the 1/8/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.