Quasimodo
Quasimodo, Victor Hugo tarafından 1831'de yazılan Notre Dame'ın Kamburu (Fransızca: Notre Dame de Paris, İngilizce: The Hunchback of Notre Dame) romanında çingene Esmeralda'ya aşık olan çirkin, kambur, aksak ve sağır zangoç.
Romandaki Quasimodo, vahşi ve asil ruhluluğun trajik bir örneğidir.
Karakter
Quasimodo (Türkçe okunuşu Kazimodo) ağır fiziksel sorunlarla birlikte doğmuştur. Hugo, Quasimodo'nun sağ gözünü kapatan iri bir siğilden başka sırtında da kambur olduğunu tasvir eder.
4 yaşına doğru ebeveynleri tarafından Notre Dame Katedrali'nin merdivenlerinde terkedilmiştir, çirkinliği sebebiyle kimse almak istemeyince rahip Claude Frollo tarafından evlat edinilmiş ve Claude Frollo, paskalya sonrası ilk pazar günüyle ilgili olarak adını Quasimodo koymuştur. Büyüyünce katedralin çanlarını çalmakla görevlendirilen Quasimodo çan sesleri yüzünden zamanla sağır olur.
Sürekli çirkinliğiyle alay eden halkın içine karışmaktan hiç hoşlanmaz. Zamanla insanların her söylediğini bir alay veya lanet saymaya başlamış, insanlara duyduğu kin her gün büyümüştür. Sağırlığı sebebiyle sadece yalnız kaldığında bozduğu bir suskunluğa gömülmüştür. Notre Dame Katedrali'nin çan kulesi en sevdiği yerdir. Marie adını verdiği büyük çan en büyük neşe kaynağı ve sevgilisidir. Çingene kızı Esmeralda'yı görüp ona aşık olana kadar.