Teya
| Teya | |
|---|---|
 552-553'de Ostrogotlar Kralı Teya adına bastırılmış bir bronz sikke | |
| Ostrogotlar Kralı | |
| Hüküm süresi | 552–553 |
| Önce gelen | Totila |
| Ölüm |
553 Mons Lactarius, (Modern Monti Lattri, Campania) |
Teya veya Teja, Theia, Thila, Thela, Teias (ö. 552, Mons Lactarius, modern Campania), Ostrogotlar Krallığı son kralıydı.
Hayatı
Teya Ostrogotlar Krallığı kralı olan Totila komutası altında bir askeri komutandı. Verona'daki Ostrogotlar askerlerinin kumandanı olarak 552 yılında Taginae Muharebesi (veya Busta Gallorum Savaşı) katıldı. Bu savaş, Doğu Romalı general Narses'in Ostrogotlar Krallığı kralı Totila'yı mağlup etmesi ve Totila'nın kanlı muharebede öldürülmesiyle sona erdi.
Bu muharebede hayatta kalan Teya güney İtalya'ya kaçmaya başladı. Bu kaçış sırasında bu mağlubiyet felaketinden hayatlarını kurtatıp kaçmakta olan diğer Ostrogotlar askerleri ve Ostrogotlar ilerigelenleri olan Scipuar, Gundulf (Indulf), Gibal ve Ragnaris onun ordusuna katildilar. Teya, askerler tarafından geleneksel olarak bir kalkan üzerinde havaya kaldırılarak Ostrogotlar Krallığı kralı seçildi. Franklarla ittifak kurmak inci Po Nehri kuzeyinde bulunan Franklar Kralina gayet guzel hediyelele bir elci gonderdi. Franklar Krali Theudibald bu hediyeleri kabul etti ama muttefiklik etmeye yanasmadi ve tarafsiz kalacagini Kral Teya'nin Ostrogotlar elcisien bildirdi. Teya bir süre Orta İtalya'da tutundu. Sonra güneye Napoli civarına çekilmek ve bu bölgede elinde bulunan askerlerle Ostrogotlar için bir son direniş yapmaya karar verdi.
Bizans ordusu komutanı Narses ise Güney İtalya'ya doğru ilerlemeye başladı ve güzergahı üzerinde bulunan ve hatta uzakta olan İtalyan şehirleri Bizanlılar idaresine geçmeyi kabul ettiler. Narses Ostrogotlar elinde bulunan Roma'yı kuştama altına alıp kısa bir kuşatmadan sonra bu şehri eline geçirdi. Narses Totila'nın büyük bir Ostrogot hazinesini Napoli civarında bulunan körfezin kuzeyinde bulunan Cumeada korumalar altında bıraktığını öğrenmişti ve bu hazineyi eline geçirmek için ordusu ile Napoli Körfezi'ne yöneldi.
Teya emrinde bulunan Ostrogotlar ordusu ile Cumea'da eski kral Totila'nin birakmis oldugu Ostrogot hazinesini Bizanslilara kaptirmaka nicin Napoli Korfezi'ne yürüyüşe geçti. Günümüzde Napoli'nin güneyinde Vezüv Dağı eteklerinde bulunan Nuceria Alfaterna, Campania'da civarında bulunan "Mons Lactarius" ("Süt Dağı" anlamına gelen ve günümüzde "Monti Lattri" adını taşıyan bir tepede 552 yılının sonbaharında (belki de 553 başlangıcında) iki ordu karsi karsiya geldiler.
Teya komutasındaki Ostrogotlar Kralliği ordusu ile Narses komutasındaki Bizans İmparatorluk ordusu ile Mons Lactarius Savaşı'na giriştiler. Muharebe büyük bir şiddtele iki gün sürdü. İlk gün Ostrogotlar Krali ve komutani olan Teya atilan bir Bizansli mizragi ile yaralandi. Teya, kalkanını değiştireceği anda bir Bizanslı asker tarafından öldürücü derecede yaralandı ve çok geçmeden öldü. Bizanslilar onun başını bir mızrağa takarak Ostrogotlar savascilarina gostererek savaşı bitereceklerini sanmaktaydilar. Fakat Ostrogotlar yine de muharebeye devam ettiler. Ancak muharebenin ikinci gunu sonunda yapilan muzakerelerden sonra Ostrogotlar teslim olmak icin antlasmaya vardilar. Teya'nın kardeşi "Aligern" Bizanslılara diğer bazı Ostrogotlar birlikleriyle teslim oldu. Ostrogotlar ileri gelenlerden Scipuar ve Gibal bu savaşta öldüler. Ragnarıs ölümcül bir yara aldıktan sonra kaçtı ama çok geçmeden öldü. Gundulf ise hayatını kurtarıp kaçmayı başardı.[1]
Hayatta kalan ve teslim olan Ostrogotlar ordusu mensupları yapılan antlaşmaya göre İtalya'dan ayrılmaya ve bir daha İtalya'ya dönmemeye söz vermişlerdi. Bunlar İtalya'dan ayrılmak üzere salıverildiler. Bir kısmı da Po Nehri kuzeyinde bulunan Franklara kaçıp onlara sığındılar. Bu muharebe ile İtalya'da kurulmuş olan Ostrogotlar Krallığı ve İkinci Gotlar Savaşı'nin asıl sonu anlamına geldi. Bununla, Ostrogotların İtalya tarihi sonuna ermiştir.
Bundan sonra çeşitli şehir komutanları birkaç yıl daha Narses'e karşı direndiler. 555 yılında son Ostrogot askerleri Salerno kentinin kuzeyinde teslim oldular. Kuzey İtalya'da Ostrogot asili Vidin 550'li yıllarda bir ayaklanma başlattı ama 562 senesine bu ayaklanma bastırıldı. Ostrogotlar Doğu Romalılara karşı küçük bölgelerde mukavemet göstermelerine rağmen İtalya'da son kalan Ostrogotlar herhalde 568 yılından itibaren Lombardlarin içine karışararak kayboldular.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ↑ Mons Lactarius Savaşı'nın meşhur bir tasviri çağdaş tarihçi Prokopius'un tarih eserinin sekizinci kitabında bulunur.
Dış bağlantılar
- Wolfram, Herwig (2001) Die Goten, Munih: 4. Auflage (Almanca)
- Bury, J. B. (1923) ''History of the Later Roman Empire , (İngilizce)
| Resmî unvanlar | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: Totila |
Ostrogotlar Kralı 552–553 |
Sonra gelen: Bizans İmparatoru I. Justinianos |
| |||||||||||||||||||||||