Yengeç Bulutsusu
Koordinat:
05s 34d 30sn; +22º 01' 00″
 | ||
| Gözlem verisi Dönem J2000 | ||
|---|---|---|
| Takımyıldız | Boğa | |
| Bahar açısı | (α) | 05s 34d 30.00sn[1] |
| Yükselim | (δ) | +22° 01′ 00″[1] |
| Türü | Üstnova Kalıntısı | |
| Açısal boyut | (V) | 420″ × 290″ |
| Görünür parlaklık | (V) | +8.4 |
| Fiziksel özellikler | ||
| Uzaklık | 6.5 ± 1.6 kIy Iy (2.0 ± 0.5 kpc[2] pc) | |
| Mutlak büyüklük | (V) | −3.1 ± 0.5 |
| Yarıçap | 6.5 ± 1.5 Iy | |
| Tarihçe | ||
| Kâşif |  Charles Messier | |
| Keşif yılı | 1758 | |
| Dikkate değer özellikler | ||
| Merceksi pulsar | ||
| Katalog başlıkları | ||
| M1,[1] NGC 1952[1], Sharpless 244 | ||
| Ayrıca bakınız: | ||
Yengeç Bulutsusu (ayrıca Messier1, M1, NGC 1952, Taurus A olarak da bilinir) Boğa takımyıldızı yönünde yer alan bir süpernova kalıntısı.
Bulutsu ilk olarak 1731 yılında John Bevis tarafından gözlemlenmiştir. Bulutsu, Dünya'dan 4 Temmuz 1054 tarihinde görülen bir süpernova patlamasının (enerjisi biten yıldızların şiddetle patlamasına verilen ad) geriye kalan kırıntılardır. Bu tarih biliniyor; çünkü Çinli gökbilimciler bir yıldızın aniden gündüz bile görülebilecek kadar parladığını kayıtlara geçmişler. Bu yıldız parlaklığı sayesinde, 23 gün süresince gündüz gözlenmiş. Bulutsu, yengece benzediği için bu adı almıştır. Dünyadan yaklaşık 7000 ışık yılı (2 kpc) uzakta bulunan bulutsunun çapı 11 ışık yılıdır (3,4 pc) ve saniyede 1.800 km hızla genişlemektedir.
1968 yılında, bulutsunun merkezinde patlayan yıldızdan kalan, saniyede otuz kez dönen ve gama ışınlarından radyo dalgalarına kadar ışınım atımları yayan Yengeç atarcası keşfedildi. Bulutsu, tarihi bir süpernova patlaması sayesinde tanımlanan ilk gökcismidir.
Bulutsu kendisini örten gök cisimlerini incelemek için bir ışınım kaynağı olarak davranır. 1950 ve 1960'larda Güneş'in tacı, içinden geçen Yengeç Bulutsusu'nun radyo dalgaları sayesinde haritalandırılmıştı. Son zamanlarda da Satürn'ün uydusu Titan'ın gazyuvarının kalınlığı, gazyuvarın bulutsudan gelen X ışınlarını engellemesi sayesinde ölçülebilmiştir.
Gözlem bilgileri
M1, orta güçte bir arazi dürbünüyle (7x50) bile silik bir ışık kümesi olarak gözlenebilir. M1'e ulaşmak için, Aldebaran iyi bir başlangıç noktasıdır. Bundan sonraki adım da çok basit. Bulutsu, boğanın boynuzlarını oluşturan yıldızlardan biri olan Zeta Tauri(ζ) yıldızının yaklaşık 1,5° kuzeybatısında yer alıyor.
Kaynaklar
- 1 2 3 4 "SIMBAD Astronomical Database". NGC 1952 için. http://simbad.u-strasbg.fr/Simbad. Erişim tarihi: 2006-12-25.
- ↑ Kaplan, D. L.; Chatterjee, S.; Gaensler, B. M.; Anderson, J. (2008), "A Precise Proper Motion for the Crab Pulsar, and the Difficulty of Testing Spin-Kick Alignment for Young Neutron Stars", Accepted for publication in the Astrophysical Journal 677: 1201, DOI:10.1086/529026, http://adsabs.harvard.edu/abs/2008arXiv0801.1142K
Dış bağlantılar
- (İngilizce) Data on the Crab Nebula, on a supernova remnants catalogue managed by David A. Green (University of Cambridge)
- Yengeç bulutsusu ESA/Hubble
- Messier 1, SEDS Messier sayfası
- Yengeç bulutsusu resimleri Chandra X-ray Gözlemevi'nden
- bulutsu hakkında Chandra sayfası
- Yengeç bulutsusu resimleri Hubble Uzay Teleskobu'ndan
- Lord Rosse's drawings of M1, the Crab Nebula SEDS
- NightSkyInfo.com - M1, Yengeç bulutsusu
- M1 Yengeç bulutsusu
- Yengeç bulutsusu vidyo
- Yengeç bulutsusunda pulsar / Vidyo
Wikimedia Commons'ta Yengeç Bulutsusu ile ilgili çoklu ortam kategorisi bulunur.
Kategori
NGC 1928 | NGC 1929 | NGC 1930 | NGC 1931 | NGC 1932 | NGC 1933 | NGC 1934 | NGC 1935 | NGC 1936 | NGC 1937 | NGC 1938 | NGC 1939 | NGC 1940 | NGC 1941 | NGC 1942 | NGC 1943 | NGC 1944 | NGC 1945 | NGC 1946 | NGC 1947 | NGC 1948 | NGC 1949 | NGC 1950 | NGC 1951 | NGC 1952 | NGC 1953 | NGC 1954 | NGC 1955 | NGC 1956 | NGC 1957 | NGC 1958 | NGC 1959 | NGC 1960 | NGC 1961 | NGC 1962 | NGC 1963 | NGC 1964 | NGC 1965 | NGC 1966 | NGC 1967 | NGC 1968 | NGC 1969 | NGC 1970 | NGC 1971 | NGC 1972 | NGC 1973 | NGC 1974 | NGC 1975 | NGC 1976 | NGC 1977
| |||||||||||||||||||||||||||||