Yunanistan Kilisesi
Yunanistan Kilisesi | |
---|---|
Kurucu | Pavlus |
Bağımsızlık | 1833 |
Tanınma | Otosefali 1850'de Konstantinopolis Ekümenik Patrikhanesi tarafından tanınmıştır |
Merkezi | Atina, Yunanistan |
Alan | Yunanistan |
Dil | Yunanca |
İnananı | 17.000.000 |
Episkoposları | 101 |
Rahipler | 8515 |
Keşişler | 3541 |
Manastırlar | 541 |
Yunanistan Kilisesi (Yunanca: Εκκλησία της Ελλάδος) bağımsız (Otokefalizm) Ortodoks kilisesi. Bizans İmparatorluğu ve Osmanlı yönetimi boyunca Konstantinopolis (İstanbul) Patrikliği'nin (Fener Patrikhanesi) yönetiminde kalmıştır. 1833 Nauplia (bugün Navplion) Konsili'nde bağımsızlığını ilan etmiş, bu karar 1850'de ekümenlik patriklikçe onaylanmıştır.
Yunanistan Kilisesi, Rusya'da I. Petro döneminde benimsenen modele uygun olarak bir devlet kilisesi biçiminde örgütlenmiştir. Atina ve bütün Yunanistan başpiskoposunun önderliğinde bütün piskoposların yer aldığı sinod, en yetkili organıdır. Ayrıca gene aynı başkanlığa bağlığı 12 piskopostan oluşan ikinci bir sinod vardır; bu piskoposların her biri yalnızca bir yıl süreyle görev yapar. İlk sinod genel kilise sorunlarıyla, ikincisi de yönetimle ilgilenir. Yaklaşık 9.4 milyon kişilik bir cemaati bulunan kilise, 81 küçük piskoposluk bölgesine ayrılır. Bunlardan 20'si ülkenin kuzey kesimi ile adalarda yer alır ve Fener Patrikhanesi'nin yetki alanı içindedir. Papazların çok azı üniversite öğrenimi görmüştür. Atina ve Selanik'te piskoposluk eğitimi veren iki ilahiyat fakültesi vardır; bu kurumlarda ruhban dışında din öğretmenleri de yetiştirilir.
Ülkede önemli bir güç olan Ortodoksluk, Yunanistan Kilisesi'nin dindışı modern dünyanın etkilerinden uzak tutmaktadır. Başta Aynaroz (Athos) olmak üzere çeşitli manastır cemaatleri, geleneksel kilise örgütlenmesi ve yaşamının korunduğu en önemli yerlerdir. Paros Adasındaki Longovarda ve Patmos (Batnos) Adasındaki Aziz Yuhanna Manastırı dışında, manastır cemaatlerine yeni katılım pek olmamaktadır.
Dış bağlantılar
|