Zehebî

Şemsüddîn Muhammed b. Ahmed b. Osmân ez-Zehebî et-Türkmânî (Arapça: شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان, d. Dımaşk, 6 Ekim 1274 - ö. Dımaşk, 4 Şubat 1348), Hadis hafızı, tarihçi, ve Kıraat alimi.

Türkmen bir ailenin çocuğu olarak 1274 senedinde Dımaşk'ta doğmuştur. Babası altın işleme işiyle uğraşan Şehâbeddin Ahmed'dir. Bu sebepten dolayı Zehebî diye anılmıştır.[1] Hadis, fıkıh, tarih okudu. İlimde ilerlemek için Kudüs, Hama, Trablus, Tebük gibi pek çok şehri dolaştı. 1296 yılında Mısır'a gitti ve burada çeşitli âlimlerden eğitim aldı. 1299 yılında babasının vefatının ardından, hacca giderek Mekke ve Medine'de çeşitli âlimlerden eğitim aldı. 1300 yılından itibaren nahiv, hadis tarihi, tarihle uğraştı. Binden fazla alimden ders aldı üç yüze yakın eser kaleme aldı. 4 Şubat 1348 tarihinde Dımaşk’ta vefat etti.

Eserleri

  1. Tarihü’l-İslam
  2. Siyeru A’lâmü’n-Nübelâ
  3. Düvelü’l-İslâm
  4. el-İber fi Haberi Men Ğaber
  5. el-Muhtasar el-Muhtâc İleyh min Târih İbn el-Dübeysî
  6. Tecrîdü Esma es-Sahabe
  7. Tabakât el-Kurrâ
  8. Mizan el-İtidâl fi Nakd el-Ricâl
  9. el-Müktenâfi Serd el-Künâ
  10. Kitab el-Müştebih fi Esmâ el-Ricâl
  11. Mu'cem eş-Şüyûh
  12. Tehzîb et-Tehzîb
  13. el-Kâşif fi Esma' er-Ricâl
  14. Tezkiret el-Huffâz

Kaynak

  1. ↑ İslam Ansiklopedisi, cilt: 44,  sayfa: 180-188
This article is issued from Vikipedi - version of the 7/4/2015. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.