Özgürlük Halkı
| Özgürlük Halkı Il Popolo della Libertà | |
|---|---|
 | |
| Kısaltma | PdL |
| Genel başkan | Silvio Berlusconi |
| Kuruluş tarihi |
18 Kasım 2007 (başlangıç) 27 Mart 2009 (kuruluş) |
| Kapanış tarihi | 16 Kasım 2013 |
| Birleşme | Forza Italia, Ulusal İttifak |
| Merkez |
Via dell'Umiltà 36 00187 Roma |
| Üyelik (2011) | 1,150,000[1] |
| İdeoloji |
Liberal muhafazakârlık, Hıristiyan demokrasi, Muhafazakârlık, Liberalizm |
| Siyasi pozisyon | Merkez sağ |
| Uluslararası üyelik | Avrupa Halk Partisi |
| Resmî renkleri | Azur mavisi |
| Temsilciler Meclisi |
98 / 630 |
| Cumhuriyet Senatosu |
98 / 319 |
| Avrupa Parlamentosu |
21 / 73 |
| İnternet sitesi | |
| ilpopolodellaliberta.it | |
|
| |
Özgürlük Halkı (İtalyanca: Il Popolo della Libertà, PdL), İtalya'da merkez sağ siyasi parti.
Geçmişi
Silvio Berlusconi liderliğindeki "Özgürlükler Evi" adlı merkez sağ siyasi ittifakın 2006 genel seçimleri'nde yenilmesinden sonra ittifak üyesi partiler arasında, ittifakın tek bir siyasi partiye dönüşmesi için görüşmeler başladı. Özgürlükler Evi'nin her zaman isteksiz ortağı olan Hristiyan ve Merkez Demokratlar Birliği ile Kuzey Birliği bu girişime katılmayacaklarını açıkladılar.
Berlusconi, 18 Kasım 2007 tarihinde, Forza Italia'nın yakında lağvedilerek yeni bir partiye katılacağını açıkladı. Ayrıca imzaya açtığı "erken seçime gitmek" isteğine 8 milyon seçmen adayının katıldığını belirterek en kısa sürede erken seçime gidilmesi gerektiğini belirtti.[2]
24 Ocak 2008'de Romano Prodi liderliğindeki merkez sol hükümetin, merkez solun, kendi aralarındaki görüş ayrılıkları nedeniyle, Senato'daki oylamada 6 fire vermesi, hükümetin güvenoyu alamayıp düşmesine neden oldu. Oylamadan sonra Prodi'nin istifa etmesiyle erken seçimlerin yolu açıldı. Erken seçim kararı alınmasıyla Berlusconi yeni partinin kuruluşunun seçimlerden sonraya erteleneceğini belirtti. 8 Şubat'ta, Berlusconi ile Ulusal İttifak'ın lideri Gianfranco Fini, "Özgürlük Halkı" adı altında ortak bir listeyle seçimlere katılma kararı aldılar. 13-14 Nisan 2008 tarihlerinde yapılan erken genel seçimlerde Özgürlük Halkı, adlığı 37.4'lük oy oranıyla Senato'daki 315 sandalyeden 146'sını, Temsilciler Meclisi'ndeki 630 sandalyeden 276'sını kazandı. Bu başarısıyla İtalya'nın en büyük partisi haline geldi.
Özgürlük Halkı, 27-29 Mart 2009 tarihleri arasında Roma'da yapılan, ilk kongresinde resmen kuruldu; aynı kongrede Berlusconi de partinin başkanlığına seçildi. 6 Haziran 2009'da yapılan Avrupa Parlamentosu seçimlerinde % 35.2 oy oranıyla Avrupa Parlamentosu'nda 29 sandalye kazandı.
2010 yılının başında Berlusconi ile ortağı eski Ulusal İttifak'ın lideri ve Temsilciler Meclisi Başkanı Gianfranco Fini arasında gerginlik başladı. Temmuz 2010'da Fini yanlısı milletvekilleri ve senatörler Berlusconi liderliğindeki Özgürlük Halkı'ndan ayrılarak Gelecek ve Özgürlük (FLI) adı altında ayrı bir grup oluşturdu.[3]
7 Kasım'da Fini Berlusconi'nin başbakanlıktan istifa ederek yeni bir hükümet kurulmasını istedi, ardından hükümetteki 4 FLI üyesi hükümetten istifa etti. 14 Aralık 2010'da Temsilciler Meclisi'nde yapılan güvenoylamasında FLI üyelerinin Berlusconi aleyhinde oy kullanmalarına rağmen hükümet güvenoyu almayı başardı.
Mayıs 2011'de bazı kentlerde ve yerel yönetimlerde yapılan kısmi yerel seçimlerde, PdL, ağır bir yenilgiye uğradı; PdL, güçlü olduğu ve Berlusconi'nin kalesi sayılan Milano ile Napoli'de merkez sol adaylara karşı yarışı kaybetti. Bunun yanında muhalefet sol Novara, Trieste ve Cagliari olmak üzere üç büyük kentte daha seçimleri kazandı.[4]
Silvio Berlusconi, kısmi yerel seçimlerde aldığı büyük yenilgiden iki hafta sonra bu kez de referandum darbesi yedi. İtalyan halkı, nükleer enerji başta olmak üzere sular idaresinin özelleştirilip, özelleştirilmemesi ve başbakan ile bazı bakanlara dokunulmazlığın getirilip getirilmemesine ilişkin referandumda, yüzde 90’ın üzerinde bir çoğunlukla "hayır" dedi.[5]
14 Ekim 2011'de, bir dizi seks ve yolsuzluk skandalı nedeniyle yargılanan, borç krizi yaşayan ekonomide dizginleri kaçırmakla suçlanan Başbakan Silvio Berlusconi, kendi isteğiyle yapılan güven oylamasında 630 parlamenterden 316'sının “Evet” oyunu alarak geçici olarak durumunu kurtardı. ‘Bunga Bunga’ partilerinde reşit olmayan bir hayat kadını ile seks yaptığı iddiasıyla hâlâ yargılanmasına rağmen, İtalya’nın milli gelirinin yüzde 120’sine ulaşan borçlar, Berlusconi’nin başbakanlığına son noktayı koydu. Avrupa Birliği’nin (AB) baskısıyla aldığı önlem paketlerini güçlükle parlamentodan geçirmesine rağmen, her oylama PdL ile Kuzey Ligi arasındaki zayıf koalisyonu çöküşe bir adım daha yaklaştırdı. Nihayet 12 Kasım'da, Senato ve Temsilciler Meclisi'nin AB'nin istediği ekonomik reformları onaylamasından sonra kendisinin ve hükümetinin istifasını Cumhurbaşkanı Giorgio Napolitano'ya sundu.
Kaynakça
- ↑ http://archiviostorico.corriere.it/2011/novembre/25/Primarie_nuovo_nome_Alfano_ridisegna_co_9_111125039.shtml
- ↑ Berlusconi yeni parti kurdu, Hürriyet.com.tr 2007-11-20
- ↑ İtalya’da Fini ile Berlusconi arasında gerilim artıyor, euronews.com 2010-9-6
- ↑ Berlusconi hükümeti yerel seçimlerde hezimete uğradı, dha.com.tr 2011-5-30
- ↑ Berlusconi yine kaybetti, hurriyet.com.tr 2011-6-14