İskitler

Bu madde veya bölüm Sakalar maddesine çok benzemektedir ve bu iki maddenin tek başlık altında birleştirilmesi önerilmektedir. Birleştirme işlemi yapıldıktan sonra sayfaya {{Geçmiş birleştir}} şablonunu ekleyiniz.
İskit toprakları

İskitler (Skythler, Sakalar), MÖ 8. yüzyıl MÖ 3. yüzyıl arasında Avrupa'nın doğusu (Kırım ve Pontik Bozkırlar) ile Orta Asya'da, Tanrı Dağları ve Fergana Vadisi'ni de içine alan bölgelerde yaşamış göçebe halktır. İskitler için Grek kaynaklarında "Skythai", Asur kaynaklarında "Aşguzai", Pers kaynaklarında "Saka" ve Çin kaynaklarında "Sai" tabirleri kullanılmaktadır.[1]

İskitlerin, İranî[2][3][4][5][6][7][8][9][10], Türkî[11][12][13][14][15][16][17][18][19][20] veya Osetlerin atası[21][22] olduğunu iddia eden çalışmalar mevcuttur.[23][24][25][26]

Kökenleri

19. yüzyılın ortalarına kadar İskitler'in Türkî olduğu düşünülmektedir.[20][27][28][29] Yunan ve Bizans kaynakları onları hep diğer Türk devletleri olan Hun, Hazar, Avar, Bolgar ve Göktürklerle ilişkilendirmiş, onları İskitlerle bir göstermişlerdir.[30][31][32][33] İskitler'in İranî dil konuştuğuna dair herhangi bir birinci el kaynak yoktur.[27] İran dili konuştuklarına ait teori diğer kaynaklardaki İskitçe sözlükler üzerinden yapılmış; arkeoloji, antropoloji ve diğer bilim dalları ile desteklenmemiştir. Bu teori linguistik üzerine kuruludur. Fakat o konuda da yeterli bilimselliğe sahip değildir. İskitlerin İran dili iddiasındaki yazarlar derledikleri İskitçe kelimelerin ancak üçte birini İran dili ile açıklayabilmektedirler. İskit kültür ve uygarlığı ondan sonra gelen Türk devlet ve halklarında yer bulmuştur.[34] İskitler’in ilk yurtlarının Tanrı Dağları-Fergana-Kaşgar bölgesi olduğu sanılır. M.Ö. 7.yüzyılda buradan batıya göçerler. M.Ö. 3.yüzyıla dek Avrupa içinde adları anılır. İskitler’in soyu günümüze dek tartışma konusudur. Bilginlerin büyük çoğunluğu İran kökenli oldukları görüşünde birleşir. Eski Yunan kaynaklarında Skyethos (İskit) ve İran kaynaklarında Sak adı ile geçen bu halk, İran Halkı’dır. Bunların dili olan Sakça, Hint-Avrupa dilleri ocağından Hint-İran koluna giren bir dildir. Bu dilin iki ağzı vardır: Hotanca ya da Hotan Sakacası; öbürü de, Kaşgar’ın doğusunda konuşulan Maralbaşı ağzıdır. Hotan Sakacası’nın Orta İran dillerinden olduğu çoktan beri bilinir. Bu dilin sözlüğü de yayımlanmıştır.[35][37][38][39]

İskitler tarihî kayıtlara göre, ilk önce MÖ 680 yıllarında Kafkas geçitlerinden aşıp Kür Irmağı boylarına yayıldılar.[39]

Herodot'un ifadesine göre İskitler, Kafkasları doğudan dolaşarak Hazar Denizi'ni izlemişler, Derbent Geçidi'nden geçerek Kimmerlerin ardından Ön Asya'ya girmişlerdir.

MÖ 645 - MÖ 617 yılları arasında Suriye ve Filistin'e de girmiştir.[37]

İskitler, MÖ 7. yüzyılda Avrupa ile Asya'nın batı kesiminde, Tanrı Dağları ve Fergana Vadisi arasındaki bölgede yaşamışlardır.[40]

Kültür ve Uygarlık

Hem kurganlardan çıkan arkeolojik kalıntılar, hem de Herodot'un tarih kitabı ile benzeri kaynaklar İskitlerin bir kısmının atlı göçebe, bir kısmının ise çiftçi bir hayat yaşadığını göstermektedir.[41] Göçebe İskitler at, sığır ve koyun yetiştirmiştir. Herodot, İskitlerin at sütü içtiğini yazmıştır. İskitler yaşadıkları dönem boyunca domuz yetiştirmemiş ve domuz yememişlerdir. Çiftçi İskitler buğday ve arpa gibi tarım ürünleri yetiştirmişlerdir. Grek (Yunan) site devletleri ile yapılan ticaretten dolayı çiftçi İskitlerin ürettikleri buğdayın yarısını bu ticaret için ürettikleri anlaşılmaktadır.

Çiftçi İskitler bildiğimiz anlamda yerleşik değildir. Yarı göçebelerdi. Fakat hasat zamanı bir araya gelip toplanırlardı.

İskitlerin kuruluş evresinde kölecilik veya kölelik yoktur. Ancak ilerleyen zamanlarda tarımda çalıştırmak ve özellikle Yunanlara satmak için köle bulundurdukları veya topladıkları bilinmektedir.

Göçebe İskitler yurt adı verilen çadırlarda kalırlardı. At tarafında çekilen hareketli ve tekerlekli yurtlar da vardı. Göç zamanı kadın ve çocuklar bu hareketli yurdun içinde kalır, erkekler atı sürerlerdi.

İskit savaşçıları gösteren bir rölyef; Kırım'daki Kul-Oba Kurganı'ndan bir Elektrum-Kupası'ndan, MÖ 400. (Ermitaj, St. Petersburg)

İskitler pişmiş topraktan kap kacak yapmayı biliyorlardı. Kurganlarda İskit hayvan üslubu ile işlenmiş pişmiş topraktan kap kacak bulunmuştur.

İskitler maden işlemeyi biliyorlardı. Bronz ve bakırı sıcak (eriterek), demiri soğuk işleyebiliyorlardı. Çeşitli kurganlardan bulunan altın eşyalar altını da iyi bir şekilde işlediklerini göstermektedir. Maden eritmede kullanılan odun kömürünü de kendileri üretmiştir.

İskitler atlı okçu idiler. Ok ve yay en bilinen silahları idi. Bunların yanında kısa kılıç ve mızrak da kullanmışlardır. Herodot onların aybalta da (teber) kullandığını yazmıştır. İlk zamanlarda ordularında piyadeler son derece az olmasına rağmen sonraları sayısı artmıştır. Silahları ile gömülmüş çok sayıda kadın kurganı bulunduğundan, İskitlerde kadınların da savaştığı, savaşçı kadınların bulunduğu bilinen bir gerçektir.[42]

Sanat

İskit kurganlarında çıkan eserler, medeniyette ileri olduklarını göstermektedir. Herodot'a göre, "İskitler, çok medeni bir milletti. Gümüş işçiliğinde, dişçilikte ve çıkıkları sarmakta ustaydılar. İskit sanatında, hayvan üslubu önemli yer tutar. At, geyik, kuş motifleri ağırlıktadır. Herodot'un yazdıklarına göre Yunanlar, elbise teferruatlarını, gümüş ve altın at takımlarını İskitlerden öğrenmişlerdir.</ref>

İskitler ve Ticaret

Daha İskitler ortada yok iken Miken dönemi Greklerinin Karadeniz'in kuzeyine ticaret yapmak amacıyla seferler yaptıkları bilinmektedir. Homeros'un İlyada ve Odysseia'da bu olaydan bahsedilmektedir. Ne var ki İskitler gibi bir devlet kurulana kadar yapılan bu ticaretin son derece az olduğu görülmektedir. İskitlerin en büyük ve en önemli ticari partneri Grek site devletleridir. İskitlerin Yunanlara sattığı malların başında buğday gelirdi. MÖ 4. ve 3. yüzyıla kadar buğdayın bu birinciliği korundu. Mısır devletinin de o dönemde buğday ticaretine rekabetçi olarak girmesi İskitlerin buğday ticaretinde düşüşe yol açmıştır. İskitlerin ihraç ettiği diğer önemli mallar ise canlı hayvan, deri, kürk ve kölelerdi. Köleler genelde yapılan savaş ve akınlarla çevredeki Sarmat, Got gibi kabilelerden elde edilirdi. Ayrıca bazı İskitlerin de İskitler kralı tarafından köle olarak satıldığı bilinmektedir.

Yunanların İskitlere sattığı malların başında şarap gelirdi. İskitlerin kuruluş aşamasından beri bu şarap ticaretinin sürdüğü bilinmektedir. İskitler şarabı sevmiş ve benimsemişlerdir. Şarabın dışındaki diğer önemli mallar zeytinyağı, kap kacak ve amforalardır.

İskitlerin Dili

Herodot'un sayesinde İskitlerin bazı kişilik ve tanrısal isimleri bilinir. Ayrıca Susa antik İran şehirinde Ahameniş İmparatorluğundan kalma çivi yazılı kitabeler bulunmaktadır. Hystaspes'in oğlu I.Darius bu yazıtlarda kendine özgü bir türde İskit dilini bıraktı.[43][44]

Sözcük İskit Sözcüğü Ana Kaynak Tercüme Dil Kaynağı İkincil Kaynak/Yorum
anira anira Susa Çivi yazıtları, Iran (A.D. Mordtmann, 1870, 50) tamir/onarım/onarmak Türkçe tamir/onarmak A. Chay 2002, 155[45]
Api Api Herodot, Hist. 4.59 Toprak Tanrıçası Farsça ab, su Hermann Parzinger 2004, 78[46]
Api Api Herodot, Hist. 4.59 Toprak Tanrıçası Türkçe Yer-Sub, Toprak Tanrıçası Ocak 2002[47]; Haussig 1999, 213[48]
Api Api Herodot, Hist. 4.59 Öz Ana Türkçe Api/Apai, Anne G.Dremin, 2006[49]
Api Api Herodot, Hist. 4.59 Toprak Tanrıçası Türkçe Ebi, canlı doğuran ana (bereket) Zakiev, 1986, 27[50]
Api Api Herodot, Hist. 4.59 Toprak Tanrıçası Türkçe Abiaş, yağmur ruhu (manevi karakteri) Ármin Vámbéry 1885, 119[51]
Api Api Herodot, Hist. 4.59 Toprak Tanrıçası Türkçe Abis, yağmuru çağıran şaman Ármin Vámbéry 1885, 119[51]
Arar Arar Herodot, Hist. 4.48 ırmak Türkçe aryk, akan sular (akım) G.Dremin, 2006[49]
Arimaspoi arima Herodot, Hist. 4.27 bir –
Arimaspoi spu Herodot, Hist. 4.27 göz –
Arimaspoi arima Herodot, Hist. 4.27 – Türkçe yarım Latyshev 1947, 307[52]
Arimaspoi aspoi? Herodot, Hist. 4.27 – Türkçe sepi, göz Latyshev 1947, 307[52]
Arimaspoi spu Herodot, Hist. 4.27 – Türkçe spu, göz G.Dremin, 2006[49]
Arimaspoi – Herodot, Hist. 4.27 tek gözlü Moğolca äräm däk, tek gözlü Laufer 1908, 452; Vermeer 1996, 114[53]
Arimaspoi Arimaspoi Herodot, Hist. 4.27 dağcı Moğolca dağcı Neumann 1856, 177[54]; New Year booking for Philology and Pedagogy 1858, 336[55]
Arimaspoi Arimaspoi Herodot, Hist. 4.27 – Farsça aspa, at Tomaschek 1888, 761[56]
Arimaspoi Arimaspoi Herodot, Hist. 4.27 tek gözlü bir atlı Türkçe spu/sepi „göz“ ve Farsça aspa „at“ Phillips 1955, 173-174.
Arpoxai, Kolaxai, Lipoxai – – – Farsça xšāy, hüküm etmek ?
Arpoksai, Kolaksai, Lipoksai – – – Türkçe soy Gasanov 2002, 210[57]
Arpoksai Arpok – – Türkçe Arpağ, rahip; veya Arpalyk, toprak sahibi Gasanov 2002, 210[57]
arta arta Susa Çivi yazıtları, Iran (A.D. Mordtmann, 1870, 50) otur Türkçe otur A. Chay 2002, 155[45]
Aschy Aschy Herodot, Hist. 4.23 meyve suyu Başkurtça akşa/aşi, meyve suyu Karl Friedrich Merleker 1841, 14 (-> Meyve işleme tarzı aynıdır)[58]
daldu daldu Susa Çivi yazıtları, Iran (A.D. Mordtmann, 1870, 50) doldurmak Türkçe doldur A. Chay 2002, 155[45]
enarei enarei Ibis, 4, 67 kadınsı erkek Farsça nar ve -a, erkek/-siz Abaev 1949[59]
enarei enarei Ibis, 4, 67 kadınsı erkek Türkçe anair, kadınsı erkek Latyshev 1893, 63[60]
enarei enarei Ibis, 4, 67 kısırlaştırılmış Türkçe enar, kısırlaştırmak/erkekliğini kaybetmek G.Dremin, 2006[49]
gik gik Susa Çivi yazıtları, Iran (A.D. Mordtmann, 1870, 50) gök Türkçe gök A. Chay 2002, 155[45]
irchigi irchigi Susa Çivi yazıtları, Iran (A.D. Mordtmann, 1870, 50) çoğalmak Türkçe çoğal A. Chay 2002, 155[45]
Kolaksai Kolak – – Türkçe Kola, bronz; veya kylych, kılıç Gasanov 2002, 216[61]
kutta kutta Susa Çivi yazıtları, Iran (A.D. Mordtmann, 1870, 50) katmak Türkçe kat A. Chay 2002, 155[45]
kyrbasia kyrbasia Herodot, Hist. 7.64 sivri şapka Türkçe kur/koy; ve baş/başa (yani kur başa) Mlasowsky 2006, 33[62]
Lipoksai Lipok – – Türkçe Alp, mucizevi koruyucu/yiğit Gasanov 2002, 204[63]
Oiorpata oior Herodot, Hist. 4.110 er Türkçe er G.Dremin, 2006[49]
Oiorpata pata Herodot, Hist. 4.110 dövmek/öldürmek Türkçe patak, pataklamak/dövmek Karl Steuerwald 1974, 268[64]
Oiorpata pata Herodot, Hist. 4.110 dövmek/öldürmek Türkçe bat, dövmek/öldürmek G.Dremin, 2006[49]
Oiorpata oior Herodot, Hist. 4.110 adam Farsça vira, adam ?
sagaris sagar Herodot, Hist. 7.64 balta Mordwince sügä, balta Albrecht Wirth 1905, 184[65]
Targitai – Herodot, Hist. 4.5 – Targit, Türk-Moğol ismi Karatay 2003, 161[66]
Targitai – Herodot, Hist. 4.5 – Tarkutay, Moğol başbuğu Karatay 2003, 161[66]
Targitai – Herodot, Hist. 4.5 – Farsça darga, uzun Abaev 1949, 163[67]
Targitai – Herodot, Hist. 4.5 – Farsça tava, güç Abaev 1949, 163[67]
Traspier – Herodot, Hist. 4.6 – Farsça aspa, at Hermann Parzinger 2004, 78[46]
val val Susa Çivi yazıtları, Iran (A.D. Mordtmann, 1870, 50) yol Türkçe yol A. Chay 2002, 155[45]
vurun vurun Susa Çivi yazıtları, Iran (A.D. Mordtmann, 1870, 50) vuruş Türkçe vuruş A. Chay 2002, 155[45]

Çoğu araştırmacı İskit dilini (eski-) kuzeydoğu İrani Dillerine ve böylece Hint-Avrupa dil ailesine ait olduğuna inanmaktadır.[68][69] Ancak İrani yönden İskit kelime açıklamalarının (Askold I. Ivantchik, Ladislav Zgusta, Vasily Abaev) genellikle çelişkilerle dolu ve büyük ölçüde abartılı olduğunu düşünmektedir, hatta İskitlerin üst tabakasi Yunan ve İranlı sanatçılarına emir veren bir Altay öbeğe ait olduğu muhtemeldir.[70]

Ayrıca bakınız

Galeri

Kaynakça

  1. ↑ Balaban, Ayhan. İskit, Hun ve Göktürklerde Sosyal ve Ekonomik Hayat. T.C. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eski Çağ Tarihi Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi. 2006. URL:http://fef.kafkas.edu.tr/sosyb/tde/halk_bilimi/makaleler/kultur_med/kultur_med%20(20).pdf. Erişim tarihi: 11.12.2011. (Archived by WebCite® at http://www.webcitation.org/63rPeTJL1)
  2. ↑
  3. ↑
  4. ↑ Херрманн, Unesco, Эрик Жüрчер, History of Humanity: From the seventh century BC to the seventh century AD, Routledge, 1996, ISBN 9789231028120, p. 181. Scythians were Iranian peoples
  5. ↑ Andrew Bell-Fialkoff, Andrew Villen Bell, The role of migration in the history of the Eurasian steppe: sedentary civilization vs. "barbarian" and nomad, Vol. 1: Role Migrant History Eurasian Step, Palgrave Macmillan, 2000, ISBN 978-0-312-21207-0, p. 379. Eastern-Iranian nomadic peoples
  6. ↑ Paul Robert Magocsi, A history of Ukraine, University of Toronto Press, 1996, ISBN 978-0-8020-7820-9, p. 28. a branch of Iranian people
  7. ↑ Mykhaĭlo Hrushevsʹkyĭ, Andrzej Poppe, Marta Skorupsky, Uliana M. Pasicznyk, Frank E. Sysyn, History of Ukraine-Rus': From prehistory to the eleventh century, Canadian Institute of Ukrainian Studies Press, 1997, ISBN 978-1-895571-22-6, p. 83. Scythians were an Iranian people
  8. ↑ Hermann Parzinger: Die Skythen (Almanca). Beck Yayınevi, Münih 2004. ISBN 3-406-50842-1
  9. ↑ Scythians is pronounced /'sɪθɪən/ or /'sɪðɪən/. Scyths are pronounced /'sɪθs/ From Greek Σκύθης. Note Scytho- /'saɪθəʊ/ in composition (OED).
  10. ↑ Scythian mummy shown in Germany, BBC News
  11. ↑ Prof. Durmuş, İlhami (2012). İskitler, s.62-66, Akçağ Yayınları, Ankara, ISBN 978-605-5413-95-8
  12. ↑ H. Celâl Güzel, Ali Birinci, Genel Türk tarihi, 1. cilt, Yeni Türkiye, 2002, s.485
  13. ↑ The Turks. Volume 1: Early Ages. Part 3: Old nomads of the steppes: Scythian age in Eurasia. Prof. Dr. A. Chay - Prof. Dr. I. Durmus, Scythians, Yeni Türkiye, Ankara 2002, s.147-166], ISBN 975-6782-56-0)
  14. ↑ Mirfatih Zekiyev Türklerin ve Tatarların kökeni syf; 143-178 Selenge yayınları Ağustos 2007
  15. ↑ Tarhan, M. Taner - "Ön Asya Dünyası'nda İlk Türkler Kimmerler ve İskitler" Türkler Ansiklopedisi, C. I, Ankara 2002, s. 597
  16. ↑ Kazi Laypanov / İsmail Miziyev Türk Halklarının kökeni Selenge yaınları 2008 syf 77-101
  17. ↑ GÜLER, Ali 2001 Türklük Bilgisi, Tamga Yayıncılık, ANKARA 34
  18. ↑ MEMİŞ, Ekrem1987 İskitler’in Tarihi, Selçuk Üniversitesi Yayınları, KONYA syf 79-80
  19. ↑ Cahill, Patricia A. Unto the breach: martial formations, historical trauma, and the early modern stage (2008), Oxford University Press, sf. 45
  20. 1 2 The geography system of Herodotus examined and explained, by a comparison James Rennell
  21. ↑ Victor Shnirelman, "The Politics of a Name: Between Consolidation and Separation in the Northern Caucasus", Acta slavica iaponica: Journal of Slavic Research Center, Hokkaido University, Vol. 23, Hokkaido University, 2006, p. 47. Ossetian phenomenon inherited from their Scythian-Alan ancestors...
  22. ↑ Йоахим Херрманн,Unesco, Эрик Жüрчер, op. cit., p. 182.
  23. ↑ Animal style art from Emma C. Bunker, Bruce Chatwin, Ann Elizabeth Farkas, East to West: catalogue of an exhibition, Sayı 4, Asia Society; Distributed by New York Graphic Society, 1970, p. 19.
  24. ↑ C. Scott Littleton,Linda A. Malcor, From Scythia to Camelot: a radical reassessment of the legends of King, Taylor & Francis, ISBN 978-0-8153-3566-5, p. 3.
  25. ↑ D. Brendan Nagle, Stanley Mayer Burstein, Readings in Greek history: sources and interpretations, Oxford University Press, 2007, ISBN 978-0-19-517825-8, p. 26.
  26. ↑ Peter B. Golden, Edited by Lars Johanson, Christiane Bulut Turkic-Iranian contact areas: historical and linguistic aspects, Otto Harrassowitz Verlag, 2006, ISBN 3-447-05276-7 after 1.1.2007: 978-3-447-05276-4, p.18
  27. 1 2 Mirfatih zekiyev age.
  28. ↑ The history of greece Mitford W. syf 419
  29. ↑ R.latama 1854 yılı Rus Coğrafya Cemiyeti'ni belleteni
  30. ↑ İzvestiya drevnix psateley syf 800
  31. ↑ Prokopiy kesariysky, Voyna s Gotami s 381
  32. ↑ Simokatta F.İstoriya s 106
  33. ↑ Povest vremennıx let. syf 28
  34. ↑ Miziyev age.
  35. ↑ http://www.bilqi.com/tarih/70169-antropolojik-baki-ac-si-yla-iskitler-kimlerdir.html

    Kaynaklar

    İskitler hakkında birçok kaynakta bilgi vardır. Yunan, Asur, Pers ve Hint kaynaklarında İskitlerden bahsedilmiştir. Herodot Tarih eserinde İskitlerin Asya'dan geldiklerini ve Massagetlerin baskısı ile batıya göç etmeye zorlandıklarını belirtmektedir.[36]<ref name="Sulimirski"> Sulimirski, T. "The Scyths" in Cambridge History of Iran, vol. 2: 149-99 http://www.azargoshnasp.net/history/Scythians/scyth1.htm
  36. ↑
  37. 1 2 Herodotus 4.11 trans. G. Rawlinson.
  38. ↑ Oswald Szemerényi, "Four old Iranian ethnic names: Scythian - Skudra - Sogdian - Saka" (Sitzungsberichte der Österreichischen Akademie der Wissenschaften 371), Vienna, 1980 = Scripta minora, vol. 4, pp. 2051-2093. http://www.azargoshnasp.net/history/Scythians/fouroldiranianethnicnames.pdf
  39. 1 2 Grousset, Rene. "The empire of the Steppes," Rutgers University Press, 1989, pg 19
    Jacbonson, Esther. "The Art of Scythians," Brill Academic Publishers, 1995, pg 63 ISBN 90-04-09856-9
    Gamkrelidze and Ivanov Indo-European and the Indo-Europeans: A Reconstruction and Historical Typological Analysis of a Proto-Language and Proto-Culture (Parts I and II). Tbilisi State University., 1984
    Mallory, J.P. . In Search of the Indo-Europeans: Language Archeology and Myth. Thames and Hudson. Read Chapter 2 and see 51-53 for a quick reference.(1989)
    Newark, T. The Barbarians: Warriors and wars of the Dark Ages, Blandford: New York. See pages 65, 85, 87, 119-139. ,1985
    Renfrew, C. Archeology and Language: The Puzzle of Indo-European origins, Cambridge University Press, 1988
    Abaev, V.I. and H. W. Bailey, "Alans," Encyclopaedia Iranica, Vol. 1. pp. 801-803. ; Great Soviet Encyclopedia, (translation of the 3rd Russian-language edition), 31 vols., New York, 1973-1983.
    Vogelsang, W J The rise & organisation of the Achaemenid empire — the eastern evidence (Studies in the History of the Ancient Near East Vol. III). Leiden: Brill. pp. 344., 1992 ISBN 90-04-09682-5.
    Sinor, Denis. Inner Asia: History — Civilization — Languages, Routledge, 1997 pg 82 ISBN 0-7007-0896-0 ; "Scythian." (2006). In Encyclopædia Britannica. Retrieved September 7, 2006, from Encyclopædia Britannica Premium Service
    Masica, Colin P. The Indo-Aryan Languages, Cambridge University Press, 1993, pg 48 ISBN 0-521-29944-6
  40. ↑ Scythian, member of a nomadic people originally of Iranian people who migrated from Central Asia to southern Russia in the 8th and 7th centuries BC - The New Encyclopedia Britannica, 15th edition - Micropaedia on "Scythian", 10:576
  41. ↑ Antony Karasulas, Edited by Ruth Sheppard Mounted archers of the Steppe 600 BC-AD 1300, Osprey Publishing Ltd., 2004 ISBN 1-84176-809-X
  42. ↑ buradaki bilgilerin büyük çoğunluğunun kaynağı heredotun tarih kitabı ile Boris Nikolayeviç Grakov un selenge yayınlarından çıkan iskitler kitabıdır.
  43. ↑ Niels Ludvig Westergaard: About the oldest period of Indian history with regard to the literature; About Buddha's year of death and other times in the earlier history of India: two treatises, 1862, p.2
  44. ↑ A.D. Mordtmann, “About the cuneiform inscriptions of the second kind“, ZDMG XXIV, 1870, p. 50
  45. 1 2 3 4 5 6 7 8 A. Chay, Assyrian Cuneiform Documents: Scythians/The Turks, Ankara, 2002, p. 155, ISBN 975-6782-55-2, 975-6782-56-0
  46. 1 2 Hermann Parzinger, Die Skythen, C.H.Beck, 2004, p.78
  47. ↑ Murat Ocak, The Turks: Early ages, Yeni Türkiye, 2002
  48. ↑ Katalin U. Kő̈halmi, Hans Wilhelm Haussig, Gods and Myths of Central Asia and northern Eurasia, Vol.1, Klett-Cotta, 1999, p.213
  49. 1 2 3 4 5 6 Dremin George Ivanovitch, Scythian Vocabulary, 2006
  50. ↑ M.J. Zhăkiev, Tatars: the problems of history and language, 1995, p.24 [Zakiev MZ, 1986, 27]
  51. 1 2 Ármin Vámbéry, The Turkish people in it's ethnological and ethnographic relationships, F. A. Brockhaus, 1885, p.119
  52. 1 2 Latyshev, “Proceedings of ...“, VDI, 1947, No. 1, p. 307
  53. ↑ Translating in the Middle Ages. 2. German as a target language, TEXTconTEXT, 1996, p.114
  54. ↑ Karl Neumann, Hellenen im Skythenland, Vol.1, Berlin, 1855, p.177
  55. ↑ New Year booking for Philology and Pedagogy, Volume 77, Springer, 1858, p.336
  56. ↑ Austrian Academy of Sciences, Displays, Volumes 141-142, H. Böhlaus, 2006, p.124[ref. Tomaschek 1888, 761]
  57. 1 2 Zaur Gasanov, Royal Scythians, p. 210
  58. ↑ Karl Friedrich Merleker, textbook of historical-comparative geography, Vol. 3, Leske, 1841, p. 14
  59. ↑ Abaev, Ossetian language and folklore, Vol. 1, Moscow-Leningrad, 1949
  60. ↑ Latyshev V.V., 1893, p.63
  61. ↑ Zaur Gasanov, Royal Scythians, p. 216
  62. ↑ Alexander Mlasowsky, Imagines imperii: Greek and Roman portraits of a North German collection, Philipp von Zabern Publishing, 2006, p.33
  63. ↑ Zaur Gasanov, Royal Scythians, p. 204
  64. ↑ Karl Steuerwald, German-Turkish Dictionary, Otto Harrassowitz Publishing, 1974, p.268
  65. ↑ Albrecht Wirth, Asian and Eastern European History, Volumes 1-2, Gebauer-Schwetschke office and print publishers, 1905, p.184
  66. 1 2 Osman Karatay, Iran and Turan: Eurasia and Middle East at the time of imaginary nations, Ayse Demiral, 2003, p.161
  67. 1 2 Abaev, Ossetian language and folklore, Vol. 1, Moscow-Leningrad, 1949, p.163
  68. ↑ O. Szemerényi, "Four old Iranian ethnic names: Scythian - Skudra - Sogdian - Saka", Proceedings of the Austrian Academy of Sciences 371, Vienna, 1980, Scripta minora, Vol 4, pp. 2051-2093.
  69. ↑ R. Grousset, „The empire of the Steppes“, Rutgers University Press, 1989, S. 19 ff.; E. Jacbonson, „The Art of Scythians“, Brill Academic Publishers, 1995, S. 63, ISBN 90-04-09856-9; J. P. Mallory, „In Search of the Indo-Europeans: Language Archeology and Myth“, Thames and Hudson, 1998, Kap. 2, S. 51-53; V. Abaev/H. W. Bailey, „ALANS“, Encyclopaedia Iranica, online ed., 2009; D. Sinor, „Inner Asia: History — Civilization — Languages“, Routledge, 1997, S. 82, ISBN 0-7007-0896-0
  70. ↑ Karl Bouda, Beiträge zur kaukasischen und sibirischen Sprachwissenschaft, Band 24, Kraus Reprint, 1966, s.30)

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 1/3/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.