Şamlı, Karesi
Koordinatlar: 39°48′27″K 27°50′41″D / 39.8075°K 27.84472°D
| Şamlı | |
| — Mahalle — | |
 |
|
  Şamlı Şamlı'nın Balıkesir'deki konumu |
|
| Koordinatlar: 39°48′27″K 27°50′41″D / 39.8075°K 27.84472°D | |
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| İl | Balıkesir |
| İlçe | Karesi |
| Coğrafi bölge | Marmara Bölgesi |
| Yüzölçümü | |
| - Toplam | 50 km2 (19,3 mi2) |
| Rakım | 336 m (1.102 ft) |
| Nüfus (2007) | |
| - Toplam | 2.354 |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 0266 |
| İl plaka kodu | |
| Posta kodu | 10180 |
| İnternet sitesi: | |
Tarihçe
Şamlı’nın tarihçesi çok eskilere dayanmakta olup, ilk yerleşimi hakkında kesin bir bilgi mevcut değildir. Henüz yerleşik düzene geçilmeden önce Osmanlı egemenliğindeki Suriye’ye bağlı Şam’dan gelen ve hayvancılık için uygun gördükleri bu yere üç dört Türkmen ailenin yerleşmesiyle oluşmuş bir mahalledir. Şam’dan gelip bu yöreye yerleşen bu ailelerin adı nedeniyle de köy (Şam’dan gelenler anlamında) Şamlı adını almıştır.
Arazinin tarım ve hayvancılık için uygun olduğunu gören diğer yerli aileler de zamanla buraya yerleşip güvenlik açısından da “güçbirliği” oluşturmak amacıyla bugünkü Şamlı’yı oluşturmuşlardır. Osmanlı-Rus Savaşı’na kadar sadece yerlilerden oluşan ve küçük bir yerleşim merkezi durumunda olan Şamlı, 1877-1878 (93 Harbi)’den sonraki büyük göç nedeniyle Bulgaristan’dan (Tırnova) gelen muhacirlerin iskânıyla Balıkesir’in en büyük köy yerleşimlerinden birisi durumuna gelmiştir. Nahiye (Bucak) teşkilâtı sona erene kadar coğrafî konumu nedeniyle uzun yıllar kendisine bağlı 24 köy ile İl merkezine bağlı “Nahiye” olarak yerel statüsünü devam ettirmiştir. Özellikle Marmara Bölgesinde çok yaygın olan ve ihtiyarların da ne zaman başladığını bilemedikleri panayır geleneği çok öncelerden bugüne kadar burada varlığını sürdüregelmiştir. Şamlı Panayırı eski zamanlarda yılda iki kez yapılırdı. Şamlı'nın güneyindeki harmanlık alanında yapıldığı için Şamlı'nın Panayırına 'Şamlı Önü' de denirdi. 25 Haziran tarihinde her yıl düzenlenen panayır; yörede ve bölgede âdeta bir “Özlem Günü” olarak hafızalara yerleşmiştir. Şamlı Panayırı bir de Eylül ayında kurulurdu. Bu daha çok hayvan pazarı içindi.[1]
Şamlı Nahiyesi, 06 Aralık 2012 tarihli Resmî Gazetesinde yayımlanan 28489 sayılı Kanun ile Merkez İlçe olarak kurulan Karesi İlçesine bağlanarak semt olmuştur.
Belediye Başkanları
Nüfus artışı,coğrafî konumu ve halkın isteği yönünde 1972 yılında belediye teşkilatı kurulmuştur. İlk kurucu başkan olarak ara seçimle Veli TEKİN belediye başkanı olarak seçilmiş, daha sonra da Mustafa ÖZTÜRK, İsmail Adışen, (Turhan Aksoy ile Tekin Çakır atama yoluyla), Zafer Dayı (iki dönem), Servet Tekin, Şefik Eröz (İki dönem) belediye başkanlığı göreviyle beldeye hizmet etmiştir. Son belediye başkanlığı görevini Ahmet Karakol yapmıştır.
Seçildikleri yıllara göre belediye başkanları:
| Seçim Yılı | Belediye Başkanı |
| 2009 | Ahmet KARAKOL |
| 2004 | Şefik ERÖZ |
| 1999 | Şefik ERÖZ |
| 1994 | Servet TEKİN |
| 1989 | Zafer DAYI |
| 1984 | Zafer DAYI |
| 1977 | İsmail ADIŞEN |
| 1973 | Mustafa ÖZTÜRK |
| 1972 | Veli TEKİN |
Ulaşım
Şamlı beldesi, Balıkesir’in kuzeyinde yer alıp; merkeze uzaklığı 27 km.dir. Balıkesir-Bursa devlet karayolunun 10. kilometresinden sola ayrılan Şamlı-Ilıca yol güzergahındadır. Bu güzergahta İbirler Köyü ve Karacaören Köyü’nden geçilerek Şamlı’ya sadece özel araç ve belediyenin işlettiği otobüslerle ulaşılır.
Yerleşim
Beldenin doğusunda Karacaören, Halkapınar ve Kamçılı Mahallesi; batısında Kırmızılar ile Armutalan mahallesi; kuzeyinde Kurtdere ve Boğazköy; güneyinde de Fethiye, Karakolköy ve Tatlıpınar mahallesi bulunmaktadır.
Nüfus
2000 yılı verilerine göre kasabanın nüfusu 1357’dir. Belediyeler Yasası’nda yapılan değişikliğe göre nüfus sayısının 2000’in üzerinde olma zorunluluğu göz önünde bulundurularak Şamlı Belediye Başkanlığının önerisi ve Kamçıllı Köyü halkının da isteğiyle 2005 yılında 997 nüfuslu Kamçılı, Balıkesir Köyü Şamlı Beldesi ile birleşmiştir.
Toprağın ve ekilebilir arazinin geniş olması, buna karşılık nüfus artış oranının ülke ortalamasının çok altında olması nedeniyle mahalleden şehire göç yok denecek kadar azdır.
| Yıllara göre belde nüfus verileri | |
|---|---|
| 2007 | 2.354 |
| 2000 | 1.357 |
| 1997 | 1.269 |
| 1990 | 1.294 |
| 1985 | 1.279 |
| 1980 | 1.435 |
İklim
Şamlı’nın iklimi, Marmara iklimi etki alanı içindedir. Marmara iklimi, kuzey Ege’yi de içine alacak şekilde güney kesimlerde de görülür. Marmara iklimi, Karasal iklim ve Akdeniz iklimleri arasında bir geçiş özelliği göstermektedir. Bu nedenle de beldemizde iklim olarak yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve yağışlı geçmektedir. Buna bağlı olarak doğal bitki örtüsü olarak Trakya ve Marmara bölgelerindeki bitkiler, kuzey yönünde de Manyas ilçesine kadar uzanan alanda da genellikle meşe, gürgen ve kayından oluşan nemli ormanlar görülmektedir.
Geçim kaynağı
mahallenin temel geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır. Son yıllarda girdi fiyatlarının artması tarımı ikinci plâna çekmiştir. Tarım yapabilecek genç nüfusun olduğu ailelerin %99’unda traktör bulunmaktadır. Kışlık ürün olarak buğday, yem ağırlıklı ürün olarak arpa, yulaf, çavdar; yazlık ürün olarak da silajlık mısır, yonca, ayçiçeği, kavun(Balıkesir Kavunu olarak ün yapmıştır.) - karpuz, biber ve domates ekilir.
Şamlı’nın arazi yapısı genelde düz olup, kullanılabilir tarım arazisi 50000-60000 dönüm civarındadır. Belde sınırları içindeki sulama amaçlı gölet vasıtasıyla tahmini 3200 dönüm arazide sulu tarım yapılmaktadır.
Tarımın yanında 1980’li yıllara kadar hayvancılık olarak koyunculuk yapılırken, bugün koyun sayısı tahmini 2000 civarına düşmüş ve koyunculuğun yerini bugün modern süt sığırcılığı ve besiciliği almıştır. Bilinçli yetiştiriciler, muhtelif destekleri yerinde kullanarak oldukça fazla sayıda yetiştirme tesisi kurmuş ve üretime katkıda bulunmuştur. Beldenin günlük süt üretimi ortalama 11-12 tondur ve çevre yerleşimlerden gelen sütler ile günlük 22-23 ton süt depolanıp işlenmektedir.
Doğal kaynakları
Şamlı sınırları içinde, zengin demir cevheri yatakları mevcut olup, bu cevher yatakları uzun süredir Demir Export A.Ş. tarafından işletilerek Demir Çelik Fabrikalarına hammadde olarak gönderilmektedir. Bu işletmede hizmetin yürütülebilmesi için Şamlı ve civar köylerden işçi istihdam edilmektedir.
Ayrıca belde sınırları içinde iki adet Taş Kırma ve Mıcır İmalathanesi mevcut olup, Balıkesir İli inşaat sektöründe kullanılan ve yol yapım ana malzemesi olan mıcırın büyük birçoğunluğu da bu ocaklarda üretilmektedir.
Uzun yıllar beldenin içme suyunun karşılandığı doğal koruluk yeri “Değirmendere”, Şamlı’ya farklı bir görünüm veren “Çamlıktepe” ile “Panayır Yeri” bugün mesire alanı olarak kullanılmaktadır.
Eğitim
Büyük önem verilen eğitimin temeli çok eskilere dayanmaktadır. Ortaokul 1968-1969 Öğretim yılında açılmış ve uzun yıllar başarıyla uygulanan eğitim programları sayesinde birçok öğrenci meslek sahibi olarak topluma kazandırılmıştır. Beldenin ve çevrenin ihtiyacı göz önünde bulundurularak 1985-1986 Öğretim yılından itibaren beldede lise de açılmıştır. Lise ve ortaokul tek idare altında eğitim hizmetini uzun yıllar birlikte sürdürdükten sonra, İlköğretim Okulları Yönergesi uygulanmaya başlanınca lise kendi bünyesinde eğitim hizmeti vermeye başlamıştır. Bugün Şamlı’da bir imam hatip ortaokulu ile bir ilköğretim okulu mevcuttur.
Şamlı İlköğretim Okulu taşıma merkezi konumunda olup,civardaki 8-10 mahallenin öğrencileri taşımalı sistemle Şamlı’ya taşınmaktadır.Lisenin de öğrenci kaynağını Şamlı merkezi ile Şamlı civardaki belde ve köyler oluşturmaktadır. Beldede 65 yaş altı okuma-yazma oranı %100’dür.
Alt Yapı
Beldede üç ayrı kaynaktan getirilen ve iki depo vasıtasıyla dağıtımı sağlanan şebeke suyu mevcuttur.
Beldenin kanalizasyon çalışmaları tamamlanmıştır. Yukarı ve kenar mahallelerden başlayıp ana yerleşim içinden geçen iki ana arterle devam ederek köy içi ana arteriyle birleştirilen kanalizasyon, mezarlık altındaki bir noktada son bulmaktadır. Bugüne kadar kanalizasyona bağlanamamış olan foseptiğin bir an önce kanalizasyona verilmesi yönünde Belediye Başkanlığınca gerekli çalışmalar yürütülmektedir.
Balıkesir’in Şamlı bölgesindeki 90MW kapasiteli rüzgar parkı 80 m. yüksekliğindeki VESTAS 3MW V90 rüzgar türbinleri bulunmaktadır. 90 MW kapasitesi ile Türkiye’deki en büyük rüzgar parkıdır. [2]
Kaynaklar
| ||||||