Parnasizm

Parnasizm, Fransa'da 1860 yılında Çağdaş parnas şiir dergisi etrafında toplanan sanatçılarca ortaya çıkarılmış bir edebi akımdır.

Gerçekçiliğin şiire yansımasıdır. Sanat için sanat görüşü benimsenmiştir. Şâir kuyumcu titizliğiyle çalışır. Şekil çok önemlidir. Şiirde Romantizm akımına tepkidir. Dış dünyayı nesnel bir bakışla anlatır. Şiirde ölçü, kafiye ve ses uyumu çok önemlidir. Bu özelliği Parnasizmi Sembolizm'den farklı kılar. Şiiri, ışık, gölge, renk ve çizgilerle sağlamayı düşünürler. Uzak ve yabancı ülkelerin efsanelerinden yararlanırlar. Şâirler şiirlerinde kişiliklerini gizlemişlerdir.

Bu akımın başlıca temsilcileri arasında Theophille Gautier, Theodore de Banville, Leconte de Lisle, Jese Maria de Heredia, S.Prudhomme ve François Coppée bulunmaktadır. Türk edebiyatında ise özellikle Servet-i Fünun döneminde ilgi görmüştür, Tevfik Fikret, Yahya Kemal ve Cenap Şahabettin başlıca şâirlerdir.

Batı Etkisinde Gelişen Türk Edebiyatı

Dönemler

Etkileyen Kuramlar

Dışa dönük kuramlar	Marksist estetik Determinist edebiyat kuramı Tarihçi edebiyat kuramı Arketip kuramı

Yazar merkezli kuramlar	Anlatımcılık Psikanalitik Edebiyat

Okur merkezli kuramlar	Duygusal etki kuramı İzlenimci eleştiri kuramı Fenomenolojik edebiyat

Eser merkezli kuramlar	Biçimcilik Yapısalcı edebiyat Yeni eleştiri Metinlerarasılık

Önemli Kavram ve Kuruluşlar

Batı edebiyatı akımları

This article is issued from Vikipedi - version of the 10/17/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.