Acis ve Galatea (Handel)

Acis ve Galatea
(HMV 49)

Acis ve GalateaRessam: Guillemot
Müzik: George Frideric Handel
Libretto: John Gay
Galası: 1718 - 1 perde mask>
1732 - 3 perde "serenata"
1739 - 2 perde opara
1788 - Wolfgang Amadeus Mozart aranjmani
İlk gösterim yeri: Londra
Oyuncular: * Galatea - nimf - soprano
  • Acis - Faunus ve nimf Simateis'in oğlu, çoban- kontralto veya kastrato
  • Damon - tenor
  • Polyphemus - Kiklop Poseidon ve nimf Thoosa'nın oğlu - bas
  • Cloris - soprano
  • Eurilla - soprano
  • Filli - kontralto
  • Dorinda- alto
  • Silvio - tenor


Acis ve Galatea (HWV 49) George Frideric Handel tarafından, liberettosu John Gay tarafından İngilizce olarak hazırlanmış bir "müziksel eğlence" tipi. Bu eser ilk olarak 1718'de Handel tarafından yapımlanarak bir perde olarak ana pastoral konulu bir mask veya semi-opera eseri olarak temsil edilmiştir. 1732'de Handel bu eserdeki müziksel parçaları ve yeni hazırladığı ek parçaları birleştirerek Londra'da temsiller yapan bir İtalyan Opeara trüpü için 3 perdelik bir "serenata" olarak hazırlamıştır. Handel bu eseri hazırlamakta iken yazdığı bir notta eseri bir "küçük opera" olarak nitelendirmiştir. Genel olarak bir "müziksel eğlence" olarak isimlendirilmektedir. İngilizce opera konusunda en önemli otoriter kaynak eseri olarak kabul edilen "New Grove Dictionaray of Music" ise bu eseri oratöryo olarak isimlendirmektedir.

Bu eser 18. yüzyılın ortalarından 20. yüzyıl başına kadar genellikle, Handel'in eserlerinin hiç operaevlerinde temsil edilmeyip unutulmuş oldukları dönem de bile, epeyce popüler olarak yeniden uyarlanip, yapımlanıp, temsil edilen tek Handel opera eseri olmuştur. Bu yapimlar arasında en popüler olanı 1788'de Wolfgang Amadeus Mozart tarafından uyarlanıp yeni aranjmanı yapımlanip temsil edilenidir. Günümüzde operaevlerinde Handel'in "Acis ve Galatea" adlı operası olarak yapımlanıp ve temsil edilen opera eseri verziyonu Handel'in hazırladığı 1732 edisyonuna dayanmaktadır; Ama Handel bu verziyonun bu eserin kabul edilir verziyonu olacağını hiçbir zaman belirlememiştir.


Roller [1]

Polyphemus, Ressam: Van Cleve (Louvre)
Rol Ses tipi Prömiyerde roller, 16 Nisan 1735 verziyonu
(Orkestra şefi:George Frideric Handel )
Galatea - nimf soprano Anna Maria Strada
Acis - Faunus ve nimf Simateis'in oğlu, çoban kontralto kastrato Francesco Bernardi,(Lakap:"Senesino")
Damon - çoban, Acis'in arkadaşı tenor
Polyphemus - Kiklop Poseidon ve nimf Thoosa'nın oğlu bas Antonio Montagnana
Cloris soprano Ann Turner Robinson
Eurilla soprano Mrs. Davis
Filli kontralto Anna Bagnolesi
Dorinda alto Francesca Bertolli
Silvio tenor Giovanni Battista Pinacci
Koro - çobanlar ve nimfler

Konu özeti[2]

I. Perde

Çobanlar ve nimfler "ovaların keyfi"ni sürdürüp zevkle kendilerini eğlendirmektedirler. Bir yarı-tanrısal ölümsüz nimf olan Glaetea, Acis adlı çobana sırsıklam aşık olmuştur ve çoban da ona kendi aşkıyla karşılık vermektedir. Bu büyük aşklarını birlikte daha iyice tatmak için etraftaki kuşların ötmelerini durdurup susmalarini isterler. (Resitatif:Ye verdan plains) (Arya:Hush ye pretty warbling quire). Aşık çoban Acis'in yakın arkadaşı olan çoban Damon bu iki aşıka birbirlerini kovalamakta iken nasihatlar vermeye başlar. Bu nasihatı Sicilyana tipi bir serenat şeklinde bir şarkı olur. (Serenat:Love in her eyes playing). Bu perde iki genç aşıkın birlikte söyledikleri bir "ikili/düet" şarkı ile sona erer.(İkili:Happy we). Bu ikili/düet şarkı bir koro tarafından yankılanır. (Bu parça ilk Cannons verziyonunda bulunmamaktadır..

II. Perde

İkinci perde için operanın pastoral kırsal ve daha duygulu teması değişir ve tema ağıtsal bir şekle döner. Bu dönüşme perdenin başlangıcında koronun Acis ve Galatea'ya bir tek gözlü bir canavar gibi bir dev olan Polyphemos'un sahneye gelmiş olduğunu ikaz etmeleri ile başlar. Koro müziğinin bir füg şeklinde minör-anahtarda olması ve aynı zamand vurmalı çalgıların özel ritimlerı ile bu ağırca ilerleyen canavar devin ağır ağır ayak adımları atması canlandırılır. Bu ikinci perdede müziğin, birinci perdeki hafifliğine karşılık olarak, daha dramatik ve ağıtsal bir kalite almasına giriş olur.

Polyphemos ikinci perdeye girişinde Galatea'ya karşı duymakta olduğu derin ve kıskanç bir aşkı yansıtan, kısmen komik kısmen gayet kızgılı olan arya söyler. (Arya:"I rage, I melt, I burn (Öfkeliyim, eriyorum ve yanıyorum)". Bunu bir blokflüt ile karşılıklı olarak çalınıp söylenen diğer bir arya takip eder. (Arya O rüddier than the cherry (O! Kirazdan da daha kırmızı olan şey) Polyphemos aşkını ifade ve korumak için şiddete başvurmak istemektedir. Ama bu isteğinden Coridon adlı bir taraf tutmayan çobanın uylaştırıcı sozları ile bir nebze caydırılır.(Arya:Would you gain the tender creature (Bu tutumun sevdiğin hassas yaratığı sana kazandıracak mı?)) Bu sırada Damon arkadaşı Acıs'i ihtar ederek ona aşkın aşkın zevkinin devamli degil geçici olduğunu anlatmaya çalışır. (Arya:Consider, fond shepard). Ama Acıs bu ihtara aldırmadan bu aşkı kendinden almaya çalışana karşı şiddetle direniş göstermeye kararlı olduğunu açıklar (Arya:Love sounds th’ alarm). Acıs ve Galetea birbirlerine olan aşklarına ebediyen sadık olacaklarını açıklayan bir ikili/düet söylemeye başlarlar. Ama gayet kızgılı olan Polyphemos'da bu ikili sarkiya zorla katilip bunu bir üçlü/trio sarkıya dönüşturür: (İkili/üçlü: The flocks shall leave the mountains)

Bu şarkının sonunda kızgınlığı gayet artmış olan Polyphemos hunharca bir öfke ile Acis'ı katleder. Galatea koronun eşliğiyle bu şekilde kaybolmuş olan aşkı için yas içinde bir acı ağıt söyler.(Arya:Must İ my Acıs still bemoan.). Koro Galathea'nın hala yarı-tanrisal güçleri bulunduğunu ve ölümsüz olduğunu ona hatırlatır ve Galathea'nın tanrısal güçlerini kullanarak Acıs'ın ölmüş vücudunu bir güzel fışkıran su kaynağına dönüştürebilecek bir tanrısal gücü olduğunu ona bildirler.

Opera Galeta'nın bu tanrısal dönüştürme gücünü kullanıp Acis'i bir fışkıran kaynağa dönüştürmesini gerçekleştirmesini anan Galetha'nın "larghetto" aryası "Heart, the seat of soft delight" ile ve bunu koronun kutsulaması ile sona erer,.

Müziksel parçalar

I. Perde

II. Perde

Seçilmiş ses ve video kayıtları [3]

Disk ses kayıtları

Yıl Roller:
(Acis, Galatea, Damon, Polyphemos)		 Orkestra Şefi
Orkestra, koro		 Marka
1959 Peter Pears,
Joan Sutherland,
David Galliver,
Owen Brannigan		 Adrian Boult
Saint Anthony Singers, Philomusica Lonra		 CD, Decca Records
1978 Robert Tear,
Jill Gomez,
Philip Langridge,
Benjamin Luxon		 Neville Marriner
Academy of St Martin in the Fields Orkestra ve Korosu		 CD. Decca Records
1978 Anthony Rolfe Johnson,
Norma Burrowes,
Martyn Hill,
Willard White		 John Eliot Gardiner
English Baroque Soloistleri (Cannons Verziyonu, 1718)		 CD: DG Archiv , Cat: 423406
1990 John Mark Ainsley,
Claron McFadden,
Rogers Covey-Crump,<br/[Michael George		 Robert King
The King's Consort		 CD: Hyperion Records CDA 66361/2
1992 [4], Jamie MacDougall,
Barbara Bonney,
Markus Schäfer,
John Tomlinson		 Trevor Pinnock
The English Concert ve korasu		 Audio CD: DG Archiv
Cat: 435 792-2
1992 David Gordon,
Dawn Kotoski,
Glenn Siebert,
Jan Opalach		 Gerard Schwarz
Seattle Senfoni Orkestrasi ve Koro		 CD: Delos DE 3107
1999 Paul Agnew,
Sophie Daneman,
Patricia Petibon,
Alan Ewing		 William Christie
Les Arts Florissants		 CD: Erato Records
2008 Nicholas Mulroy,
Susan Hamilton,
Thomas Hobbs,
Matthew Brook		 John Butt
Dunedin Consort & Players		 CD Linn Records, CKD 319

Video kayıtları

Yıl Roller:
(Acis, Galatea, Damon, Polyphemos)		 Orkestra Şefi
Orkestra, koro		 Marka
2009 Charles H. Workman,
Danielle de Niese,
Paul Agnew,
Matthew Rose		 Christopher Hogwood
Orchestra of the Age of Enlightenment		 DVD: Opus Arte OA 1025D
Blu-ray: Opus Arte OA BD7056D

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ↑ 43to200.html "Index of Handel's works" ((İngilizce)). Handel Institute. http://gfhandel.org 43to200.html. Erişim tarihi: 23-6-2014.
  2. ↑ Açış ve Galatea müziksel eseri değişik zamanlarda çeşitli müziksel şekilde ve değişik uyarlamalarla temsil edildiği için tek bir verziyon için konu özeti vermek mümkün olmamaktadır. Verilen konu özeti bu eserin bir opera eseri olarak modern temsileri için genellikle kullanılan 2 perdelik tipik prodüksiyon için geçerlidir.
  3. ↑ Operadis-opera-discography.org.uk Acis and Galatea OPDIS diskografi
  4. ↑ W.A. Mozart versiyonu, K.566, 1788

Dış kaynaklar

Dış bağlantılar



This article is issued from Vikipedi - version of the 5/26/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.