Adi alıç
Adi alıç | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||
Bilimsel sınıflandırma | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Crataegus monogyna Jacq. | ||||||||||||||||
Diğer adları | ||||||||||||||||
Geyik dikeni | ||||||||||||||||
Dış bağlantılar | ||||||||||||||||
|
Adi alıç (Crataegus monogyna), gülgiller (Rosaceae) familyasından bir alıç türü. Ormanlarda yetişir. İlkbaharda açan çiçekleri beyaz ve pembedir. Meyveleri 6–10 mm çapında kırmızı ya da esmer kırmızıdır. Meyvelerinden reçel, marmelat ve macun yapılır. Kurutulan çiçek ve meyvelerinden infüzyon yolu ile de yararlanılır.[1]. Sıtasterin, adenozin, adenin ve guanin içerir.
Kullanımı
Alıç’ın diğer bir ismi de yemişen’dir. Bu bitki 2 ile 4 metre arasında yükselebilen nisan ve mayıs aylarında kokulu ve pembemsi beyaz renkli çiçekler açan bit bitkidir. Ormanlık ve yol kenarlarında rastlanmaktadır. Koyu sarı ya da esmer kırmızısı meyveleri olan çalıya benzeyen bir ağaçtır.
Alıç’ın çiçekleri tamamen açılmadan, ağacın kabukları ve meyveleri sonbahar da hasat edilip kurutmak şartıyla kullanılır. Bu kurutulan kabuklar, meyveler ve çiçekler toz haline getirilip kaynatılarak faydalanır. Bu meyvenin mayhoş bir tadı vardır. İçeriğinde C vitamini tanen, trimethylamin ve bazı vitaminler vardır. Ayrıca Flavon türevleri ve triterpen türevleri de bulundurmaktadır.
Görüntüler
- Alıç çicekleri
- Alıç dallarının dikenleri ve yaprakları
- Alıç meyvesi
- Alıç çicekleri
- Alıç meyveleri
Dipnotlar
- ↑ Prof. Dr. Turhan Baytop (1984), Türkiye'de bitkiler ile tedavi