Ali el-Hâdî

Ali el-Hâdî
10. Şii imamı

Hat sanatıyla 'Hâdî' yazısı
Doğum 829
Medine, Abbasi Devleti
Ölüm 868
Samarra
Meslek Şiilik 10. imamı

Ali el-Hâdî (Arapça: علي الهادي)(829, Medine - 868, Samarra), Şiîliğin bir fırkası olan İsnâaşeriyye’nin onuncu imamıdır.[1]

Kimliği

Şiîliğin İsnâaşerîyye mezhebinde ve onun kolları olan Câferîlik ile Alevîlik'te "Onuncu İmâm" olarak yer alan "Ali en-Nakî‘yyî’l-Hâdî" (Ali en-Nakî el-Hâdi) İslam Devleti'ni 656-661 yılları arasında yöneten dördüncü İslam halifesi ve İslam peygamberi Muhammed'in amcasının oğlu Ali el-Mûrtezâ'nın torunlarından dokuzuncu imâm Muhammed el-Cevâd'nın oğludur. Annesi Ümmü'l-Fazl'dır.

Yaşamı

Gençliğini Medine'de babasının yanında geçirdi. Onun ölümünden sonra imam oldu. Medine'deki etkisi gittikçe artınca, halife olmayı amaçladığı ve evinde silah bulundurduğu ihbarı üzerine bir gece evi basılıp arandı. İhbarın asılsızlığı anlaşıldıktan sonra Abbasi halifesi Mütevekkil tarafından Bağdat'a çağrıldı ve gözaltında tutulmak üzere Samarra'da oturmak zorunda bırakıldı. Ölünceye değin burada kaldı.[2][3][4][5]

Ailesi

Eşi Türk olup ismi Hadise, Sevil ya da Suzan'dır.[6][7]
or Salīl[7] Bu eşi Türk olan oğlu Hasan el-Askerî'nin de annesidir. Muhammed ve Abdullah Câfer Zeki adında İki oğlu ile Ayşe isminde bir kızının daha var olduğu bilinmektedir.[8][9][10]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ↑ http://www.islamansiklopedisi.info/dia/ayrmetin.php?idno=020394
  2. ↑ Tabatabai, Sayyid Muhammad Husayn (1997). Shi'ite Islam. Translated by Seyyed Hossein Nasr. SUNY press. s. 183–184. ISBN 0-87395-272-3.
  3. ↑ Tabåatabåa'åi, Muhammad Husayn (1981). A Shi'ite Anthology. Selected and with a Foreword by Muhammad Husayn Tabataba'i; Translated with Explanatory Notes by William Chittick; Under the Direction of and with an Introduction by Hossein Nasr. State University of New York Press. s. 139. ISBN 9780585078182.
  4. ↑ Madelung, Wilferd. "ʿALĪ AL-HĀDĪ". 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151117000459/http://www.iranicaonline.org/articles/ali-al-hadi-abul-hasan-b. Erişim tarihi: 2015.
  5. ↑ Momen, Moojan (1985). An Introduction to Shi'i Islam. Yale University Press. s. 43–44. ISBN 978-0-300-03531-5.
  6. ↑ A Brief History of The Fourteen Infallibles. Qum: Ansariyan Publications. 2004. s. 155.
  7. 1 2 al-Qurashi, Baqir Shareef (2005). The Life of Imam al-Hasan al-Askari. Qum: Ansariyan Publications. s. 16.
  8. ↑ Kitab al-Irshad, by Al-Shaykh Al-Mufid, pg.334, 506.
  9. ↑ Kashful Ghummah, by Ali Ibn Isa al-Irbili, Vol.2, pg.334.
  10. ↑ Imam Ali an-Naqi al-Hadi
Şii İslam unvanları
Önce gelen
Muhammed el-Cevâd		 Onuncu İsnâ‘aşer’îyye
Şîʿa İslâm İmâmı
835 - 868 		Sonra gelen
Hasan el-Askerî
Sonra gelen
Muhammed bin Ali el-Hadi
Muhammedi Şia halefi
On İki İmam
This article is issued from Vikipedi - version of the 12/30/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.