Bülent Uluer

Bülent Uluer
Doğum 1952 (64-65 yaşında)
Kastamonu, İnebolu[1]
Milliyet Türk
Vatandaşlık  Türkiye
Eğitim İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi
Meslek Yazar
Politikacı
Etkin yıllar 1970'ler - günümüz
Tanınma nedeni Dev-Genç genel başkanı
Politik eylemci

Bülent Uluer (d. 1952; Kastamonu, İnebolu[1]), eski Devrimci Gençlik (Dev-Genç) genel başkanı, yazar, politik eylemci, politikacı. Uluer, 12 Eylül Darbesi sonrasında vur emriyle aranan beş kişiden biriydi.[2]

Yaşamı

Bülent Uluer, 1952 yılında Kastamonu’nun İnebolu ilçesinde bir subay çocuğu olarak dünyaya geldi. 18 yaşında İstanbul’da Kastamonulular Derneği Başkanı oldu. Ardından İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi'ni kazandı. Kısa bir süre sonra okulun Öğrenci Derneği başkanı oldu.

Bülent Uluer 1974 yılında içlerinde Oğuzhan Müftüoğlu, Nasuh Mitap, Paşa Güven ve Dursun Karataş gibi isimlerin olduğu grup ile birlikte Devrimci Gençlik dergisini çıkarmaya başlamış ve Devrimci Gençlik Dernekleri Federasyonu'nun kuruluşunu gerçekleştirmiştir.[3] Daha sonra Devrimci Yol'un kuruluşu ile devam eden süreçte, İstanbul ve Ankara merkezli bu iki grup bazı konularda (özellikle Mahir Çayan'dan kopuş olarak nitelendirilen aktif silahlı direnişi bırakma kararı) anlaşmazlıklara düşmüş ve ardından İstanbul grubu Ankara grubu ile önce ilişkileri askıya aldıklarını açıklamıştır. Uluer yeni kurulacak Devrimci Sol kanadında yer almıştır.[4] Bülent Uluer, Karataş ve Güven ile birlikte Devrimci Sol'u kurarken Devrimci Yol hareketine olan eleştirilerini yayınladıkları Devrimci Yol Hareketinde Tasfiyecilik ve Devrimci Çizgi broşüründe dile getirmiştir. Buna göre, Ankara merkezli grup Türkiye Halk Kurtuluş Partisi - Cephesi'ni (THKP-C) sahiplendiğini söylemesine rağmen onun çizgisini savunmamakta, ve kendilerini merkeze yerleştirerek İstanbul grubunu tasfiye etmek istemişlerdir.[5]

1978 yılına kadar Dev-Genç Genel Sekreterliği yaptı. 1978 yılında Devrimci Yol - Devrimci Sol bölünmesinin ardından 1980 yılına kadar Dev-Genç Genel Başkanlığını yürüttü.

12 Eylül sonrası

Uluer 12 Eylül Darbesi gerçekleştiğinde ilk arananlar listesindeydi. Bu sebeple yurtdışına çıkıp Filistin’e gitti. Bu yıllarda Filistin kamplarında gerilla eğitimi aldı. Ardından Beyrut yoluyla Almanya’ya gidip oradan Fransa’ya geçti. Uzun süre Fransa ve İsviçre’de kaldı.

Uluer aldığı cezaların zaman aşımına uğraması sebebiyle sonra Türkiye’ye döndü. 1995 seçimlerinde Halkın Demokrasi Partisi’nden (HADEP) milletvekili adayı oldu. Ardından Özgürlük ve Dayanışma Partisi’nin kuruluşuna katıldı ve bu partinin Parti Meclisi Üyeliği’ni yaptı. Ardından Halkların Demokratik Partisi Danışma Kurulu üyesi seçildi ve ardından Haziran 2015 seçimlerinde Halkların Demokratik Partisi (HDP) 1. bölge milletvekili adayı oldu.[1][6]

Bülent Uluer çeşitli işkencelere de maruz kalmıştır. Uluer, o yıllarda uygulanan Filistin Askısı yöntemi nedeniyle fiziksel hasarlarının kaldığını ve belinin sakatlandığını bildirmiştir.[7]

Hakkında yazılanlar

Kaynakça

  1. 1 2 3 Röportaj - Bülent Uluer, Erişim tarihi: 21 Şubat 2016.
  2. ↑ 64 arkadaşımın cenazesinde konuştum, Habertürk, 9 Eylül 2013, Erişim tarihi: 21 Şubat 2016.
  3. ↑ (Türkçe) Zafer Yolunda 1. İstanbul: Boran Yayınevi. 2000. s. 103-104. ISBN 975-6822-03-1.
  4. ↑ Ersan, Vehbi (2013) (Türkçe). 1970'lerde Türkiye Solu. İstanbul: İletişim Yayıncılık. s. 357-358. ISBN 978-975-05-1241-4.
  5. ↑ Ersan, Vehbi (2013) (Türkçe). 1970'lerde Türkiye Solu. İstanbul: İletişim Yayıncılık. s. 359. ISBN 978-975-05-1241-4.
  6. ↑ Bülent Uluer: Barajı yıkmak TİP’ten sonraki en büyük atak olur, 18 Nisan 2015, Erişim tarihi: 21 Şubat 2016.
  7. ↑ Vatan Gazetesi: Bülent Uluer röportajı
  8. ↑ Bülent Uluer Anlatıyor: Çerkesim, Türküm, Kürdüm, Sosyalistim, Erişim tarihi: 21 Şubat 2016.

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 9/24/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.