Beton bariyer
Beton bariyer (İngilizce: Jersey barrier) özellikle kara ulaşımında araç trafiğini ayırmak için kullanılan betondan yapıdır. Araçların çarpması durumunda oluşacak hasarı azaltmak için özel olarak tasarlanmış şekildedir.
Geliştirilmesi ve kullanımı
Jersey bariyeri olarak da bilinen beton bariyer 1950'li yıllarda ABD'deki New Jersey eyaletindeki Stevens Teknoloji Enstitüsü tarafından otoyollardaki geliş gidiş istikametlerindeki trafiği ayırmak üzere tasarlamıştır. Uygulama ilk kez 1959 yılında başlatılmıştır. Tipik bir beton bariyer yerden 81 cm (32 inç) yüksektedir, çelik iskeleti olan betondan imal edilir. Bariyerler üzerilerindeki çıkıntılar sayesinde geçmelşi olarak birbirleriyle bağlantılı olacak şekilde de kullanılabilir. Yol inşaatlarında yaygın şekilde kullanılmaları ve taşınabilir olmaları sayesinde trafiğin geçici olarak farklı bir yöne kanalize edilmesi gibi farklı uygulamalarda da kullanılır. Beton bariyerin tasarımı, olası bir kazada hasara en aza indirmek ve kaza yapan aracın diğer şeride geçmesini öneleyecek şekilde yapılmıştır. Bariyerlerin eğimleri ve çeşitli açılarının değiştirilmiş türleri de mevcuttur. Kanada'daki ilk örnekler 107 cm (42 inç) yüksekliğinde yapılmıştır. Özellikle ağır vasıta trafiğini yoğun olduğu yollarda özellikle güçlendirilmiş bariyerler kullanılmaktadır.
Tahkimat
Beton bariyerler toplumsal olaylar ve askeri harekâtlarda bir tür tahkimat olarak da kullanılmaktadır. Özellikle bombalı saldırılara karşı askeri üs güvenliğinin alınmasında sıkça görülmektedir.
Plastik olanları
Taşınabilirliğin çok önemli olduğu alanlarda kısa dönemli kullanımlar için şekli beton bariyerlere benzeyen içi boş polietilen bariyerler de kullanılmaktadır. Kullanılacağı yere konulduğu zaman genellikle içi suyla doldurulan bariyerler asgari seviyede koruma sağlayabilmektedir.[1] Çarpan araçların güvenliğini sağlamaktan uzaktır.
Kaynakça
- ↑ İlgili teknik bilgiler (İngilizce) 15 Nisan 2013 tarihinde erişilmiştir
Ayrıca bakınız
- Bremer duvarı
Dış bağlantılar
- Beton bariyer hakkında tasarımsal teknik bilgi (İngilizce) 15 Nisan 2013 tarihinde erişilmiştir
|