Eugénie de Montijo
Eugénie de Montijo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Eugénie, Fransız Xaver Winterhalter'in portre çalışması. | |||||
Fransa İmparatoriçesi | |||||
Hüküm süresi | 30 Ocak 1853 - 1 Mart 1871 | ||||
Önce gelen | Marie-Amélie de Bourbon-Siciles (Fransa Kraliçesi olarak) | ||||
Eş(leri) | III. Napoléon | ||||
Çocukları | Louis-Napoléon Bonaparte | ||||
| |||||
Babası | Cipriano de Palafox y Portocarrero | ||||
Annesi | María Manuela Kirkpatrick de Closeburn y de Grevignée | ||||
Doğum |
5 Mayıs 1826 Granada, İspanya | ||||
Ölüm |
11 Temmuz 1920 (94 yaşında) Madrid, İspanya | ||||
Dini | Katolik |
Eugénie, tam adı Eugénie, Comtesse de Teba, asıl adı Eugénia María de Montijo de Guzmán (d. 5 Mayıs 1826, Granada, İspanya - ö. 11 Temmuz 1920, Madrid, İspanya), III. Napoléon'un karısı ve Fransa İmparatoriçesi (1853-70). III. Napoléon'un dış politikası üzerinde önemli etkisi olmuştur.
Yaşamı
Napoléon Bonaparte'ın İspanya'da yürüttüğü Yarımada Savaşı'nda (İspanyol Bağımsızlık Savaşı, 1808-14) Fransızların yanında savaşan bir İspanyol soylusunun kızı olan Eugénie, Louis-Napoléon'un İkinci Cumhuriyet'in cumhurbaşkanı olduğu Aralık 1848'de Paris'e yerleşti. III. Napoléon adıyla imparator unvanı alan Louis-Napoléon'la Ocak 1853'te evlendi. 16 Mart 1856'da, veliaht Louis-Napoléon Bonaparte'ı doğurduktan sonra, siyasal sorunlarda etkin rol oynamaya başladı. Kocasının yokluğu sırasında üç kez (1859, 1865, 1870) naibelik görevini üstlendi ve bu makamın sağladığı yetkileri geniş bir biçimde kullandı. İnanmış bir Katolik olduğundan, papanın mutlak egemenliğini savunan Ultramontanizmi destekledi ve kocasının papalığın zayıflamasına yol açan İtalya siyasetine karşı çıktı; Ultramontan Partisi'nin destekleyerek ve Romalı devrimcilere karşı, papalığın ayrıcalıklarından yana tavır aldı.
Birçok kaynağa göre, Fransa güdümlü bir Meksika krallığı oluşturulmasında (1861) etkili bir rol oynadı.
Boşalan İspanyol tahtına Prusyalı bir aday gösterilmesine yönelik muhalefeti destekledi. Bu anlaşmazlık, 1870 Fransız-Alman Savaşı'nın çıkışını hızlandırdı. Sedan Muharebesi'nin (1 Eylül 1870) ardından İngiltere'de sürgünde bulunan ailesine katıldı. Kocasının ölümünden (1873) sonra, Bonapartçı siyasal etkinliklerin başını çekti.[1]
Oğlunun Britanya ordusunda, Güney Afrika'da Zululara karşı savaşırken ölmesinden sonra sağlığı bozulmaya başladı. 1920'de, akrabası olan Alba Dükü'nü ziyaret etmek için geldiği İspanya'da 94 yaşında yaşamını yitirdi. Cenazesi İngiltere'ye getirilerek St Michael's Manastırı'nda, kocasının ve oğlunun yanına defnedildi.
Sanat
Marie-Antoinette'in anısına çok duyarlı olan imparatoriçe, ona ait olan mobilyaları bir araya getirmeye çalıştı. Marangozu Guillaume Grohé'ye bu mobilyaların benzerlerini yaptırttı ve dairelerini bu anlayışla süslemeye yöneldi (Tuileries'deki daireler 1865'e doğru Lefuel tarafından tamamlandı). Louis XVI-İmparatoriçe zevki, büyük hızla yaygınlaştı. Aristokratlara ya da burjuvalara ait mekanlarda halı türü kapitone minderlerle, XVIII. yy. mobilyaları uzun süre yan yana yer aldı. Bu zevkin en güzel süsleme örnekleri, imparatoriçenin Compiègne'deki dairelerinde bulunur.[2]