Gérard Philipe
| Gérard Philipe | |
|---|---|
 | |
| Doğum |
4 Aralık 1922 Cannes, Fransa |
| Ölüm |
25 Kasım 1959 (36 yaşında) Paris, Fransa |
| Meslek | Oyuncu |
| Etkin yıllar | 1944-1959 |
| Evlilik(ler) | Nicole Fourcade (1951-1959) |
| Çocuk(lar) | 2 |
Gérard Philipe (4 Aralık 1922, Cannes-25 Kasım 1959, Paris, Fransa), Fransız tiyatro ve sinema oyuncusu. Parlak tiplemeleriyle dünya çapında ün kazanmış, ülkesinin en sevilen ve çok yönlü oyuncularından biri olmuştur.
Hayatı ve çalışmaları
Paris Sahne Sanatları Konservatuvarı'na devam etti. On dokuz yaşında Une Grande Fille toute simple adlı komediyle ilk kez Nice'te sahneye çıktı. Paris'e çağrılarak Sadome et Gomorrhe (1942) oyununda rol aldı ve büyük bir başarıyla bir gecede yıldızlaştı. Film teklifleri aldı ve beş yıl içinde sinemadaki tiplemeleriyle uluslararası çapta ün kazandı. İlk rollerinden ikisi, Georges Lampin'in Dostoyevski uyarlaması L'Idiot 'daki (1946; Budala) Prens Mışkin ve Claude Autant-Lara'nın Le Diable au corps'unda (1947, İçimizdeki Şeytan) kendisinden büyük bir kadına aşık olan 17 yaşındaki duygusal genç rolleri, oyunculuk yaşamı boyunca süregidecek ikili imajını belirlemişti. Bu rollerden ilkindeki acı çeken kahraman tiplemesi zekasını ve yaratıcı yeteneğini ortaya koyuyor, ikincisindeyse yakışıklılığı ve gizli cinselliği kendisine ayrı bir hayran kitlesi kazandırıyordu. René Claire, Max Ophüls ve Luis Buñuel gibi büyük yönetmenlerle çalıştı.
Sinemadaki başarısı Philipe'in tiyatroya olan ilgisini azaltmadı. 1947'de Jean Vilar ile birlikte Avignon Festivali'ni gerçekleştirdi. 1951'de Le Cid 'le Théâtre National Populaire'de (TNP; Ulusal Halk Tiyatrosu) sahneye çıktı ve ölümüne değin burada çalışmayı sürdürdü. Albert Camus'nün Caligula 'sı (1945; Caligula), Heinrich von Kleist'ın Prinz Friedrich von Homburg 'u (1951), Alfred de Musset'nin Lorenzaccio 'su (1952), Victor Hugo'nun Ruy Blas 'ı (1954), William Shakespeare'in Richard II 'si (1954) ve yine Musset'nin On ne badine pas avec l'amour oyunlarında çok başarılı oldu. Ayrıca Bertolt Brecht'in Mutter Courage und ihre Kinder (Cesaret Ana ve Çocukları) adlı yapıtının ilk Fransızca sahnelenişinde (1951) rol aldı. SSCB, ABD ve Kanada turnelerine çıktı. 1947'de Brüksel Film Festivali'nde en iyi erkek oyuncu ödülünü kazandı. Öldüğü sırada Fransa'da oyuncular sendikası başkanıydı.
Filmografi
- La Boîte aux rêves (1943)
- Les Petites du quai aux fleurs (1943)
- Le Pays sans étoiles (1945)
- Schéma d'une identification (1945)
- L'Idiot (1946; Budala)
- Ouvert pour cause d'inventaire (1946)
- Le Diable au corps (1947; İçimizdeki Şeytan)
- La Chartreuse de Parme (1947; Parma Manastırı)
- Les Drames du bois de Boulogne (1947)
- Une si jolie petite plage (1948)
- Tous les chemins mènent à Rome (1948)
- La Beauté du diable (1949; Şeytanın Güzelliği)
- Visite à Picasso (1949)
- Souvenirs perdus (1950)
- Juliette ou la Clé des songes (1950)
- La Ronde (1950; Aşk Çemberi)
- Saint-Louis, ou L'Ange de la paix (1950)
- La paix vaincra (1950)
- Avec André Gide (1950)
- Avignon, bastion de la provence (1951)
- Vedettes sans maquillage (1951)
- Fanfan la Tulipe (1952; Kahraman Aşık)
- Les Sept Péchés capitaux (1952)
- Fêtes galantes : Le peintre Watteau (1952)
- Les Belles de nuit (1952; Gecenin Güzelleri)
- Les Amants de la villa Borghèse (1952)
- Les Orgueilleux (1953)
- Monsieur Ripois (1953)
- Si Versailles m'était conté... (1953)
- Le Rouge et le Noir (1954; Kırmızı ve Siyah)
- Forêt sacrée (1954)
- Sur les rivages le l'Ambre (1955)
- Les Grandes Manœuvres (1955; Hileli Aşk)
- Si Paris nous était conté (1955)
- La Meilleure Part (1955)
- Les Aventures de Till l'espiègle (1956)
- Le Théâtre National Populaire (1956)
- Montparnasse 19 (1957)
- Pot-Bouille (1957)
- La Vie à deux (1958)
- Le Joueur (1958)
- Les Liaisons dangereuses (1959; Tehlikeli Alakalar)
- La fièvre monte à El Pao (1959)