Gürcücenin lehçeleri

Gürcüce (Gürcüce: ქართული, Kartuli), Güney Kafkas dillerinden biridir. Çoğunluğu Gürcistan’da olmak üzere yaklaşık 4.1 milyon kişi tarafından konuşulur. Gürcüce’nin konuşulduğu diğer ülkelerin başında Rusya, Türkiye, İran ve Azerbaycan gelir. Gelişmiş bir dil olan Gürcüce’nin yazılı dil geleneği, 5. yüzyıla değin uzanır (Eski Gürcüce). Gürcüce, coğrafi bölgelere dayalı olarak birçok diyalekti içerir. Standart Gürcüce ise Kartli diyalektinden gelişmiştir. Gürcüce’nin diyalektlerinin farklılıkları sesbilgisi, morfoloji, sentaks ve sözcüklere dayalıdır. Güney Kafkas dillerinden Megrelce, Lazca ve Svanca, Gürcüce’ye akraba dillerdir.

Sınıflandırma

Gürcüce’nin diyalektleri, Gürcülerin coğrafi dağılımına, etnografik alt gruplara bağlı olarak sınıflandırılır. Temelde Batı ve Doğu guruplarına ayrılır, ama bazı dilbilimciler Güney grubun varlığını da kabul eder. Gürcüce’nin diyalektleri, temel olarak beş grup altında toplanabilir. Ancak bütün bu diyalektleri konuşan halkın ortak ve eğitim dili standart Gürcüce’dir.

Kuzey diyalektleri

Gürcistan’ın kuzeydoğu kesiminde dağlık bölgelerdeki halk tarafından konuşulur.

Doğu diyalektleri

Bu diyalektler arısında, Gürcistan dışında konuşulan iki diyalekt de yer alır. Bu iki diyalekt, Azerbaycan’ın kuzey kesimindeki yerli Gürcüler ile 17. yüzyılda İran’a sürülen Gürcülerin torunları tarafından konuşulur.

Orta diyalektler

Orta diyalektler, standart Gürcüce’nin geliştiği Gürcistan’ın orta ve güney kesimlerinde konuşulur.

Güney diyalektleri

Kuzeybatı diyalekteleri

This article is issued from Vikipedi - version of the 4/14/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.