Azerbaycan

Azerbaycan Cumhuriyeti
Azərbaycan Respublikası (Azerice)
Bayrak Arma
Marşı: 
Azerbaycan'ın Dünya üzerindeki konumu.
Başkent
ve yerleşim yeri		Bakü
40°22′K 49°53′D / 40.367°K 49.883°D / 40.367; 49.883
Resmî diller Azerice
Hükûmet Baskın parti, üniter, Yarı başkanlık
 •  Cumhurbaşkanı İlham Aliyev
 •  Başbakan Artur Rasizade
Kuruluşu
 •  Albanya MÖ. 4. yüzyıl 
 •  Eldenizliler 12. yüzyıl 
 •  Demokratik Cumhuriyet 28 Mayıs 1918 
 •  Sovyet Sosyalist Cumhuriyet 28 Nisan 1920 
 •  Bağımsızlık (Sovyetler Birliği'nden) 18 Ekim 1991 
 •  Anayasa kabulü 12 Kasım 1995 
Yüzölçümü
 •  Toplam 86,600 km2 (114.)
33,436 mil2
 •  Su (%) %1,6
Nüfus
 •  2016 sayımı 9.800.700[1] (89.)
 •  Yoğunluk 105.8/km2 (103.)
274,1/mil2
GSYH (SAGP) 2015 tahmini
 •  Toplam 168,4 milyar $[2]
 •  Kişi başına 17.500 $[2]
GSYİH (düşük) 2015 tahmini
 •  Toplam 87,763 milyar $[2]
 •  Kişi başına 9.278 $[2]
Gini (2008)33.7[3]
orta
İGE (2013)azalış 0.751[4]
yüksek · 76.
Para birimi Manat (AZN)
Zaman dilimi (UTC+4)
 •  Yaz (SU)  (UTC+5)
Trafik akışı sağ
Telefon kodu 994
ISO 3166 kodu AZ
Internet TLD .az
↑ Dağlık Karabağ Cumhuriyeti, uluslararası düzeyde tanınmayan de facto bir devlettir ancak Azerbaycan içindeki de jure bir bölgedir.

Azerbaycan veya resmî adıyla Azerbaycan Cumhuriyeti (Azerice: Azərbaycan Respublikası /ˈɑzæɾbɑjdʒɑn ɾespublikasɯ/), Batı Asya ile Doğu Avrupa'nın kesişim noktası olan Kafkasya'da yer alan ülkedir. Güney Kafkasya'nın en büyük yüzölçümüne sahip ülkesi olan Azerbaycan'ın doğusunda Hazar Denizi, kuzeyinde Rusya, kuzeybatısında Gürcistan, batısında Ermenistan ve güneyinde İran ile komşudur. Kendisine bağlı olan Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti'nin ise kuzey ve doğusu Ermenistan ile, güneyi ve batısı İran ile çevrilmiştir, Türkiye ile de 17 km'lik sınırı bulunmaktadır.

Azerbaycan, zengin kültürel mirasa sahiptir. Müslümanların çoğunlukta olduğu ülkeler arasında opera, tiyatro gibi sahne sanatlarını barındıran ilk ülke olma özelliğini taşır.[5] Azerbaycan Demokratik Cumhuriyeti 1918 yılında kurulmuştur, ancak iki yıl sonra 1920, 26 Nisan'da Kızıl Ordu sınırı geçerek Azerbaycan'a girmiş[6], 28 Nisan 1920'de Azerbaycan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti kurulmuş[7] ve ardından Sovyetler Birliği topraklarına katılmıştır.[7] Ülkenin tekrar bağımsızlığını kazanması 1991'de Sovyetler Birliği'nin dağılması ile gerçekleşmiştir. Karabağ Savaşı sırasında Ermenistan, Dağlık Karabağ bölgesini ve bu bölgenin çevresindeki yedi rayonu işgal etti. Dağlık Karabağ'da ortaya çıkan Dağlık Karabağ Cumhuriyeti, fiilen savaşın sona ermesinden bu yana bağımsız olmasına rağmen, diplomatik anlamda hiçbir devlet tarafından tanınmamaktadır ve Azerbaycan'a bağlı bir de jure bölge olarak kabul edilmektedir.[8][9][10][11]

Azerbaycan, üniter bir anayasal cumhuriyettir. Türk Keneşi ve TÜRKSOY'un etkin üyesidir. 158 ülkeyle diplomatik ilişkisi ve 38 uluslararası kuruluşa üyeliği vardır.[12] GUAM, Bağımsız Devletler Topluluğu ve Kimyasal Silahların Yasaklanması Örgütü'nün kurucu üyelerindendir.[13] 1992'den bu yana Birleşmiş Milletler'e üyedir, 9 Mayıs 2006'da Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından kurulan İnsan Hakları Konseyi'nin üyeliğine seçilmiştir.[14] Ayrıca AGİT ve Avrupa Konseyi'ne de üyedir, Barış İçin Ortaklık projesinde NATO ile işbirliği yapmaktadır.[12][15]

Azerbaycan Anayasası'nda resmî din yoktur ve ülkedeki tüm ana siyasi güçler laik milliyetçidir ancak halkın çoğunluğu ve kimi muhalefet güçleri Şiilik inancına sahiptir.[16] Diğer Doğu Avrupa ve Bağımsız Devletler Topluluğu ülkeleri ile karşılaştırıldığında Azerbaycan, sosyal ve ekonomik gelişme ile okuryazarlık oranında yüksek seviyelere ulaşmıştır.[17][18][19] İşsizlik ve intihar oranları da düşüktür.[20][21][22] Azerbaycan, 1 Ocak 2012 tarihinden itibaren Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nde iki yıllık daimi olmayan üyeliğe başlamıştır.[23].

Etimoloji

Azerbaycan tarihi
Antik Çağlar
Orta Çağ
Yeni Çağ
20. yüzyıl
Diğer Konular

"Āzar" (Farsça: آذر‎) Ateş, baycan veya orijinal olarak bilinen haliyle "Pāyegān" (Farsça: پایگان‎) Muhafız/Koruyucu (Āzar Pāyegān = "Ateş Muhafızları") (Farsça: آذر پایگان‎) anlamına gelmektedir. Adların kökeni Zerdüştlük dönemi Perslerine (İran) dayanır. Müslümanların Pers'i fethetmesinden sonra birçok Farsça söz Arapça yazılmaya başlandı ve orijinal telaffuz şeklini yitirdi; örneğin "G / P / ZH / CH" sesleri Arapça'da herhangi bir karşılık bulamadı. Böylece "Azar Paigān", Azerbaycan olarak bilinir hale geldi.

Farklı bir görüşe göre, Azerbaycan adı Ahameniş İmparatorluğu'nda Midya satraplığının yöneticiliğini yapan ve imparatorluğun Büyük İskender tarafından fethinden sonra görevine devam eden[24][25] Pers[26][27][28] Atropat'tan türemiştir.[29][30] Bu adında Zerdüştlük dini kökenli olduğu düşünülmektedir. Atropat, Atropatena bölgesinde (günümüzde İran Azerbaycan'ı) egemenlik kurmuştur. Diğer bir görüşe göre ise o bölgede büyük bir devlet kurmuş olan ve Hazar Gölüne de adını veren Hazarlar'ın (Kazar, Kuzar, Xazar) adından kaynaklanır.[31]

Tarihçe

Antik dönem

Kobustan'da milattan on bin yıl önce oluşturulduğu tespit edilen bulgular, UNESCO tarafından hazırlanan Dünya Mirasları listesine dahil edilmiştir.

Azerbaycan'daki en eski insan yerleşimleri Taş Devri'ne kadar uzanır, bu yerleşimin bulgularına Azıh Mağarası'nda rastlanmıştır ve Kuruçay kültürü adıyla tanınır.[32] Eski Taş Çağı ve Tunç Çağı ile ilgili kalıntılara ise Tağılar, Damcılı, Zar, Yatak-yeri adlı yerleşim merkezlerinde yer alan mağaralarda ve Leylatepe ile Saraytepe nekropollerinde ulaşılmıştır.

Azerbaycan'da milattan önce dokuzuncu yüzyılda, ilk İskit-Saka yerleşimleri başladı. İskitlerin ardından Manna Devleti (M.Ö. IX), sonra İranlı Medler (Persler), Aras Nehri'nin güneyindeki bölgeye egemen oldular (M.Ö. IIV).[25] Medler, MÖ. 900–700 arasında büyük bir imparatorluk kurdular ancak MÖ 549 yılında yıkıldılar ve topraklarına Ahameniş İmparatorluğu sahip oldu. Ahamenişlerin, Azerbaycan topraklarını da ele geçirmesi üzerine buralarda Zerdüştlük yayılmaya başladı.[33] Daha sonra Büyük İskender'in imparatorluğu Azerbaycan'da egemen oldu, devamında Selevkos İmparatorluğu'na bağlandı. Romalılar da Roma İmparatorluğu devrinde buraya yerleşti. Bölgenin asıl yerlileri olan Albanyalılar MÖ. dördüncü yüzyılda bir imparatorluk kurdular. Bu devirde Zerdüştlük, Atropatena ve Kafkasya coğrafyasında yayıldı.

Feodal dönem

Bakü'de yer alan Kız Kulesi, 11–12. yüzyıllarda inşa edilmiştir ve UNESCO Dünya Mirası Listesi'ne alınmıştır.

Albanya, MS 252'de Sasani İmparatorluğu'nun vasal bölgesi haline geldi ve Kral Urnayr, dördüncü yüzyılda devlet dini olarak Hıristiyanlığı kabul etti. Devlet, çok sayıda Sasani ve Bizans fethine rağmen dokuzuncu yüzyıla kadar bölgede varlığını sürdürdü. Abbâsî Halifeliği'nin gerilemesiyle oluşan otorite boşluğunda, Müsafiriler, Sâciler, Şeddadiler ve Büveyhîler gibi birçok yerel devlet bölgeye egemen oldu. 11. yüzyılın başında Orta Asya'dan batıya doğru ilerleyen Oğuz Türkleri, Azerbaycan'ı ele geçirdi; bölgeye sahip olan ilk Türk devleti Gazneliler oldu, 1030 yılında Azerbaycan olarak anılan bölgeye girdi.

Bölge 1136'da İldenizliler tarafından Tebriz'de kurulan atabeyliğin egemenliğine girmiştir. Moğol istilalarından sonra İlhanlıların egemenliğine girmiş ve bir süre Altın Orda'nın hakimiyetinde kalmıştır. 14. yüzyılda Karakoyunlular ve Akkoyunluların egemenliklerine girmiştir.

I. İsmail'in Kızılbaş ordusu Azerbaycan seferini gerçekleştirip 1500'de Cabani Meydan Muharebesi'nde Şirvanşah Ferruh Yasar'ın ordusunu yenmiş ve Tebriz'e girip Safevi Devleti'ni kurmuştur.[34] Böylece Azerbaycan Safevi egemenliğine girmiştir. Daha sonra da Afşarlar, Zendler ve Kaçarlar tarafından yönetilmiştir. Zand Hanedanı'nın yıkılışı ile Kaçar Hanedanı'nın kuruluşu sırasında burada Bakü, Kuba, Şeki, Gence, Karabağ, Revan, Nahcivan,[35] Derbent, Serab, Lenkeran, Şeki, Şamahı, Tebriz, Urmiye, Erdebil, Hoy, Maku, Marağa ve Karadağ[36] gibi de facto bağımsız[37][38][39][40][41] hanlıklar belirmiştir. 1804–1813 Rus-İran Savaşları'nın ardından 1813 yılında bu hanlıkların büyük bir kısmı Rusya İmparatorluğu hakimiyetine girmiştir. Türkmençay Antlaşması ile İran, Rusya'nın Revan Hanlığı, Nahçıvan Hanlığı[42] ve Talış Hanlığı'nın güney bölümü üzerindeki egemenliğini tanımıştır.[43]

Modern tarih

1828'de Rusya İmparatorluğu'nun egemenliğine girmiştir.1918'de Emin Resulzade Müsavat Partisi'ni kurmuş ve Rus ve diğer devletlere karşı milli bilinç ve milli kuvvet oluşturulmuştur. 1918-1920'de Kafkasya Kurultayı'nı toplamış ve 28 Mayıs 1918'de de Azerbaycan Demokratik Cumhuriyeti'ni kurmuşlardır. Bu devlet Orta Doğu'da ilk cumhuriyet olmuştur.[44] Ancak 1920'de Kafkasya ötesi Sosyalist Sovyet Cumhuriyetler Birliği'ne katılmıştır. 30 Ağustos 1991'de SSCB çöküşüyle bağımsızlığını yeniden ilan etmiştir.

Bugüne kadar Kafkaslarda Türkçülük hareketlerinin merkezi hep Bakü olmuştur[45]. Bu düşüncenin önde gelenleri Hüseynzade Ali Turan, Ahmet Ağaoğlu, Alimerdan Topçubaşov idi.

Cumhuriyet tarihi

Kızıl Ordu, Kara Ocak sırasında Bakü'de

Mihail Gorbaçov tarafından uygulamaya konulan glasnost politikasının ardından, iç huzursuzluk ve etnik çatışmalar Azerbaycan SSC'nin sınırları içinde kalan Dağlık Karabağ'da dahil olmak üzere Sovyetler Birliği'nin çeşitli bölgelerinde büyüdü.[46] Azerbaycan'da rahatsızlıklar, Moskova'nın ilgisizliğine cevap olarak zaten sıcak çatışmalara dönüşmüştü ve bu çatışmalar bağımsızlık ve ayrılık çağrısına yol açtı; olaylar Bakü'de yaşanan Kara Ocak'ta doruğa çıktı.[47] 1990 yılından sonra, Azerbaycan SSC Yüksek Konseyi, başlıktaki "Sovyet Sosyalist" kelimesini kaldırdı, Azerbaycan Cumhuriyeti Bağımsızlık Bildirisi'ni kabul etti ve devlet bayrağı olarak Azerbaycan Demokratik Cumhuriyeti'nin bayrağını kullanmaya başladı.[48] 18 Ekim 1991'de Azerbaycan Yüksek Konseyi, ülkede yapılan referandum yoluyla Bağımsızlık Bildirisi'ni doğrulattı ve bağımsız oldu; Aralık 1991'de Sovyetler Birliği resmen dağıldı.[48]

Bağımsızlığın ilk yılları, Ermenistan ile yapılan Dağlık Karabağ Savaşı'nın gölgesinde kaldı. 1994 yılında çatışmaların sonunda Ermeniler, Dağlık Karabağ da dahil olmak üzere Azerbaycan'ın yüzde 16 kadarını kontrolü altına aldı.[49][50] Yaklaşık 30.000 kişi yaşamını kaybetti ve bir milyon kişi bulunduğu yerden ayrılmak zorunda kaldı.[51] Dört Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi kararı (822, 853, 874 ve 884), "Ermeni güçlerinin Azerbaycan'ın işgal altındaki tüm topraklarından çekilmesini istedi".[52] 1970 nüfus sayımına göre 510.000 Rus ve 484.000 Ermeni Azerbaycan'da yaşamaktaydı; 1990'larda ise birçok Rus ve Ermeni, Azerbaycan'ı terk etti.[53][54] 25–26 Şubat 1992'de Ermenistan'a bağlı kuvvetlerin Azeri sivilleri topluca katlettiği Hocalı Katliamı, İnsan Hakları İzleme Örgütü de dahil olmak üzere birçok uluslararası örgüt tarafından soykırım olarak kabul edilmektedir.[55][56]

Coğrafya

Azerbaycan'ın kuzeyindeki Kafkas Dağları.
Kusar Rayonu

Azerbaycan, Güney Kafkasya'da yer alan bir Avrasya ülkesidir. Bulunduğu konum, Doğu Avrupa ve Güneybatı Asya'dır. 38° ve 42° kuzey enlemleri ile 44° ve 51° doğu boylamları arasındaki coğrafı bölgeye yerleşmiştir. Sınırlarının uzunluğu 2.648 kilometredir. Bunun 1007 kilometresi Ermenistan, 756 kilometresi İran, 480 kilometresi Gürcistan, 390 kilometresi Rusya ve 15 kilometresi Türkiye sınırlarını oluşturmaktadır.[57] Sahil şeridi 800 kilometre uzunluğundadır ve Hazar Denizi'nin Azeri kısmının en geniş alan uzunluğu 456 kilometredir.[57] Ülke toprakları kuzeyden güneye 400 kilometre ve doğudan batıya 500 kilometre olarak uzanır.

Doğu sınırını oluşturan Hazar Denizi, kuzeydeki Büyük Kafkas Sıradağları ve merkezdeki geniş düzlükler, Azerbaycan'ın en baskın fiziksel nitelikleridir. Büyük ve Küçük Kafkas Dağları ile Taliş Dağları ülkenin yüzde kırklık kısmını kapsar.[58] Bazardüzü Dağı, Azerbaycan'ın en yüksek noktasını (4.466 m), Hazar Denizi ise en alçak noktasını (−28 m) oluşturur. Bunların dışında, Doğanın Yedi Harikası listesine eklenmek için aday gösterilen çamur volkanlarının yaklaşık yarısı Azerbaycan sınırları içinde kalmaktadır.[59]

Yüzey suları, temel su kaynağıdır. Ancak, ülkedeki 8.350 ırmak arasından yalnızca 24 tanesinin uzunluğu 100 kilometrenin üzerindedir.[58] rmakların tamamı, ülkenin doğusunda kalan Hazar Denizi'ne dökülür.[58] 67 km² büyüklüğündeki Sarısu, Azerbaycan'ın en geniş gölüdür. En uzun ırmağı ise sınırlar dışındaki uzunluğu da eklendiğinde 1.515 kilometreyi bulan Kura Nehri'dir. Ayrıca ülke, Hazar Denizi'nde yer alan kimi adaların da iyesidir.

1991 yılında Azerbaycan'ın bağımsızlığını kazanmasından bu yana hükûmet, ülkede çevreyi korumak için köklü tedbirler almıştır. Ancak çevrenin ulusal anlamda korunması, Bakü-Tiflis-Ceyhan Petrol Boru Hattı'ndan sağlanan yeni gelirlerle devlet bütçesinin artması sayesinde 2001'den sonra gelişmeye başlamıştır. Dört yıl içinde korunan alanlar iki katına çıktı, günümüzde ise ülkenin yüzde sekizlik bir kısmını kapladı. 2001 yılından bu yana hükûmetin yedi büyük rezerv kurmak ve çevreyi korumak için ayırdığı bütçe, ikiye katlandı.[60]

İklim

Bazardüzü Dağı, Azerbaycan'ın en yüksek dağıdır.
Kınalık vadisinden bir görünüm.

Güneyde Ermenistan'ın dağ kütleleri, kuzeyde ise yüksek Kafkas Dağları vardır. Azerbaycan'ın dağları; Büyük Kafkas Sıradağları (4.000-5.000 m) içinde yeralan Bazardüzü (4.466 m), Şahdağ (4.243 m), Pazaryurdu (4.126 m), Tufan (4.191 m), Yarıdağ (4.116 m), Ragdan (4.020 m) dağları, Küçük Kafkas Sıradağları içinde yeralan Kapıcık (3.906 m), Gazangeldağ (3.829 m), Biçenek Aşırımı (2.346 m), Karabağ Volkanik Yaylasında yeralan Delidağı (3.616 m), Murovdağ silsilesinde yeralan Kamışdağ (3.724 m), Hinal dağı (3.367 m), Kepez (3.066 m), Zengezur Sıradağları içinde yeralan Büyük Işıklı (3.550 m), Talış Sıradağları silsilesinde yeralan Kömürköy (2.493 m) ve Kızyurdu (2.433 m) dağlardır. Azerbaycan'ın en uzun ırmağı 1.364 km Hazar Denizi'ne dökülen Kura Nehri'dir. Aras Nehri ise 1.072 km'dir. En büyük doğal gölü 67,0 km² ile Sarısu Gölü'dür. En büyük yapay gölü 605,0 km² ile Mingeçevir Baraj Gölü'dür.

Çevresinin dağlar ve yüksek tepelerle çevrili olmasına rağmen Azerbaycan'ın büyük bir kısmı ovadır ve topraklarının en verimli yerleri arasında Kura ve Aras ırmaklarının karıştığı deltadır.

Azerbaycanda ılıman bir iklim varıdır ancak Hazar Denizinden içeriye doğru, yüksek dağlarda ve diğer yüksek kesimlerde sert bir iklimle karşı karşıya kalınır. Yüksek kesimlerde kışlar uzun, soğuk ve kar yağışlı, yazlar ise serin geçer. Ovalarda ise kışlar serin ve yağmurlu ve kimileyin karlı, yazlar sıcak ve kurak geçer.

Azerbaycan ülkesi ovalarda genellikle bozkırdır, %25 ise bir kısmı dağlarda olmak üzere ormanlarlarla kaplıdır. Kuzey ve güney kesimlerinde dağların 2000 metre yüksekliğine kadar ormanlar görülür. Azerbaycan'ın doğal hayatında çoğunlukla bulunan hayvanlar, kızıl geyik, alageyik, karaca, dağ keçisi, karapaça, bizon, yaban domuzu, pars, Avrasya vaşağı, yaban kedisi, boz ayı, kurt, kızıl tilki, dağ faresi, sincap, Kafkas köstebeği Kafkas sivriburunlu faresi.

Azerbaycan iklimi dünyadaki 11 iklim çeşidinden 9'una sahiptir.[61] Yıllık ortalama sıcaklığı 10 °C'ın üzerindedir.

Biyoçeşitlilik

Kuba'da yer alan dağlık bir kırsal.

Azerbaycan'da hayvan yaşamının zenginliği ve çeşitliliği ile ilgili ilk raporlar, doğu gezginlerinin seyahat notlarında bulunabilmektedir. Mimari anıtlar, antik kaya ve taşlar üzerindeki hayvan görüntüsü oymaları günümüzde kadar hayatta kalmıştır. Ülkedeki hayvanlar alemiyle ilgili ilk bilgiler ise 17. yüzyılda, doğa bilimcileri tarafından yapılan ziyaretler sırasında toplanmıştır.[58]

Azerbaycan sınırları içinde yaşayan 106 çeşit memeli, 97 çeşit balık, 10 amfibik tür ve 52 çeşit sürüngen tespit edilmiştir.[58] Ülkenin milli hayvanı olan Karabağ atı, bir dağ-bozkır yarış atıdır ve endemiktir; iyi huylu, hızlı ve zariftir. Günümüzde, türü tehlike altında olan hayvanlardandır.[62]

Azerbaycan'da bitki örtüsü içinde 4.500'den fazla yüksek boylu bitkiler bulunur. Bitki örtüsü diğer Güney Kafkasya ülkelerinden farklıdır ve Kafkasya'da yetişen tüm türlerin yaklaşık yüzde 67'si Azerbaycan'da bulunabilir.[63]

Siyaset

Cumhurbaşkanı İlham Aliyev, Davos'ta düzenlenen Dünya Ekonomik Forumu sırasında, 2009.

Azerbaycan'ın siyasi sistemi, yapısal gelişimini 12 Kasım 1995 tarihinde yeni anayasanın kabulü ile tamamladı. Anayasanın yirmi üçüncü maddesine göre Azerbaycan Cumhuriyeti'nin bir bayrağı, bir arması ve bir milli marşı vardır. Ülkede devlet iktidarı, iç sorunlarda sadece yasa ile sınırlıdır, uluslararası ilişkilerde ayrıca uluslararası anlaşmaların hükümleri ile sınırlıdır.

Azerbaycan hükümeti yasama, yürütme ve yargı organlarının ayrı şekillerde görev yaptığı kuvvetler ayrılığı ilkesini benimsemiştir. Ülkede tek meclislilik sistemi vardır ve yasama gücü Azerbaycan Millî Meclisi ile Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti Yüksek Ulusal Meclisi'nin elindedir. Parlamento seçimleri beş yılda bir Kasım ayının ilk Pazar günü yapılır. Yeni Azerbaycan Partisi, şu anda ülkenin iktidarındaki partidir ve meclisteki sandalyelerin yetmiş ikisine sahiptir. 2010'da yapılan seçimlerde muhalefet partilerinden olan Müsavat ile Azerbaycan Halk Cephesi mecliste yer alamadı. Avrupalı ​​gözlemciler, seçimlerde çeşitli usulsüzlükler buldu.[64]

Yürütme gücü, tek dereceli seçimle beş yıllık bir dönem için seçilen cumhurbaşkanı tarafından düzenlenmektedir. Cumhurbaşkanı, kendisine bağlı bir yürütme organı olan bakanlar kurulunu oluşturmakla yetkilidir. Bakanlar kurulunda başbakan, bakanlar ve milletvekilleri bulunur. Cumhurbaşkanı, millet meclisini feshetme hakkına sahip değildir ancak onun kararlarını veto edebilir. Vetoyu geçersiz kılmak için ise mecliste doksan beş oy çoğunluğu bulunması gerekir. Ülkedeki yargı yetkisi ise Anayasa Mahkemesi, Yargıtay ve Ekonomi Mahkemesi'ne aittir. Cumhurbaşkanı bu mahkemelere hakimler atamakla görevlidir.

Dış ilişkiler

Dışişleri Bakanı Elmar Memmedyarov ve eşi, Amerika başkanı Barack Obama ve eşi Michelle Obama ile.

Kısa ömürlü Azerbaycan Demokratik Cumhuriyeti, altı ülke ile diplomatik ilişkiler kurmayı başardı ve Almanya ile Finlandiya'ya diplomatik temsilciler gönderdi.[65] Sovyetler Birliği'nin çökmesinden sonra kurulan Azerbaycan Cumhuriyeti'nin uluslararası platformda tanınması ise yaklaşık bir yılı buldu. Azerbaycan'ı 6 Kasım 1996 tarihinde tanıyan Bahreyn, ülkeyi tanıyan en son ülke oldu.[66] Misyonların karşılıklı değişimi de dahil olmak üzere tam diplomatik ilişkiler, ilk kez Türkiye, Pakistan, Amerika Birleşik Devletleri, İran[65] ve İsrail ile kuruldu.[67] Azerbaycan, Türkiye ilişkilerinin önemini özellikle vurguladı.[68][69] İki devlet, birbiri arasındaki ilişkiler için "İki Devlet, Tek Millet" (İki dövlət, tək millət) ibaresini kullanmaktadır.[70]

Azerbaycan, bugüne kadar 158 ülke ile diplomatik ilişkiler kurmuştur ve 38 uluslararası örgüte üyedir.[12] Bu örgütlerden Dünya Ticaret Örgütü'nde gözlemci statüsüne sahiptir.[12] 9 Mayıs 2006 tarihinde Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından İnsan Hakları Konseyi üyeliğine seçilmiştir.[14] Görev süresi ise 19 Haziran 2006'da başlamıştır.[14]

Azerbaycan'ın dış siyasetinin öncelikleri şunlardır: Her şeyden önce toprak bütünlüğünün korunması; Dağlık Karabağ ve çevresinde işgal altında olan yedi bölgenin işgal edilmesi sorunlarının ortadan kaldırılması;[71][72] Avrupa ve Avrupa-Atlantik yapısına uyum; uluslararası güvenliğe katkı; uluslararası örgütlerle işbirliği; bölgesel işbirliği ve ikili ilişkiler; savunmanın güçlendirilmesi; iç siyaset sayesinde güvenliğin teşviki; demokrasinin güçlendirilmesi; ahlaki değerlerin bilimsel, eğitimsel ve kültürel politikalarla korunması; etnik ve dini hoşgörünün korunması; ekonomik ve sosyal kalkınma; iç güvenliği ve sınır güvenliğini artırmak; göç, enerji ve ulaşım güvenliği politikası.[71]

2007 yılının sonlarında Azerbaycan Hükûmeti, Ermeni işgali altındaki Dağlık Karabağ toprakları üzerinde uzun zamandır devam eden anlaşmazlığın çözülmemesi halinde yeni bir savaşın körükleneceğinin neredeyse kesin olduğunu belirtti.[71] Hükûmet, askeri bütçesini artırma sürecindedir. Ayrıca, Azerbaycan ve Türkiye arasında Gürcistan üzerinden geçmesi planlanan tren yolu ulaşım projesinin gerçekleşmesinin Ermenistan'ı işgal ettiği Dağlık Karabağ'dan çekilmeye zorlayacağını düşünen Ermeni diasporası, Avrupa Birliği ve ABD'deki lobiler bu projenin karşısında olduklarını açıkça dile getirmektedirler.[73]

Azerbaycan, terörle mücadele için kurulan uluslararası koalisyonların etkin bir üyesidir; Kosova, Afganistan ve Irak'ta barışı koruma çabalarına katkıda bulunmaktadır. NATO'nun Barış İçin Ortaklık programına da üyedir. Aynı zamanda Avrupa Birliği ile de iyi ilişkiler içindedir ve bir gün birliğe üye olmak için başvurabilir.[71]

İdari bölgeler

Azerbaycan, 10 iktisadi bölgeye ayrılmıştır; 66 Rayon (rayon) ve 77 şehirden (şəhər) oluşur.[74] Bununla birlikte Nahçıvan, Azerbaycan'a bağlı bir özerk cumhuriyettir (muxtar respublika).

Abşeron İktisadi Rayonu
Aran İktisadi Rayonu
Dağlık Şirvan
Gence-Kazah
Kuba-Haçmaz
Kelbecer-Laçın
Lenkeran
Nahçıvan
Şeki-Zakatala
Yukarı Karabağ
Azerbaycan, 10 iktisadi bölgeye ayrılmıştır.

Ordu

Azerbaycan Cumhuriyet Bayramı geçit töreninde Azerbaycan askerleri.

Modern Azerbaycan ordusunun temeli, 26 Haziran 1918'de kurulan Azerbaycan Demokratik Cumhuriyeti Ulusal Ordusu'na kadar dayanır.[75][76] Ülke, Sovyetler Birliği'nin dağılmasıyla bağımsızlığını kazanınca, 9 Ekim 1991 tarihinde Silahlı Kuvvetler Kanunu'na göre, Azerbaycan Cumhuriyeti Silahlı Kuvvetleri oluşturuldu.[77] Günümüzde ülkede her yıl 26 Haziran, Silahlı Kuvvetler Günü olarak kutlanmaktadır.[78] 2002 itibariyle, Azerbaycan silahlı kuvvetlerinde 95.000 etkin çalışan personel vardır. Yarı askeri birliklerin sayısı ise 17.000'i bulmaktadır.[79] Silahlı kuvvetlerin üç şubesi vardır: Kara Kuvvetleri, Hava Kuvvetleri ve Deniz Kuvvetleri.

Silahlı kuvvetler, gerektiğinde devlet savunmasına dahil edilebilir ve çeşitli askeri alt grupları kucaklar. Azerbaycan Milli Muhafızlığı, başka bir paramiliter güçtür. Bu kurum, yarı bağımsızdır ve cumhurbaşkanı emrindeki bir ajans olarak etkinlik göstermektedir.[80]

Azerbaycan, Avrupa Konvansiyonel Silahlı Kuvvetler Antlaşması'na bağlıdır ve tüm önemli uluslararası silah anlaşmaları imzalamıştır. Barış İçin Ortaklık ile Bireysel Ortaklık Eylem Planı kapsamında Türkiye'nin girişimleri ile NATO ile işbirliği yapmaktadır. Irak'a 151, Afganistan'a 184 barış kuvveti konuşlandırmıştır.[81]

Ülkenin 2011 yılındaki askeri harcamaları $4,46 milyardır.[82] Savunma sanayisi, küçük silahlar, küçük topçu sistemleri, tanklar, havacılık bombaları, pilotsuz araçlar,çeşitli askeri araçlar üretmektedir.[83][84][85][86]

Ekonomi

Petrol Azerbaycan ekonomisinde önemli bir yere sahiptir

1991'de bağımsızlığını kazandıktan sonra, özellikle geçiş döneminin[87] ilk yıllarında ekonomik alanda düşüşler olmuş ve para birimi olarak Manat'a bağlı kalmıştır. Ancak Azerbaycan, verimli tarım arazileri ve doğal gaz, petrol ve demir cevheri bakımından zengin kaynaklara sahip bulunmaktadır. Ham petrol üretimi 2006'da günlük 600,000 varile ulaşmıştır. Ayrıca petrokimya, yiyecek, giyim gibi hafif sanayi de vardır.

Enerji

Doğal gaz üretimi ise 1991'de 11 milyar m³ tür. Toplam doğal gaz rezervi 2 trilyon m³, petrol rezervlerin de 8 milyar varil{fact} olduğu savunulmaktadır. 18 Eylül 2002 tarihinde temeli atılan ve Temmuz 2006 tarihinde hizmete açılan Bakü-Tiflis-Ceyhan Petrol Boru Hattı(BTC) Azerbaycan petrolünü Gürcistan üzerinden Türkiyenin akdeniz kıyılarına taşımaktadır. BTC Hazar Denizinin Azerbaycan tarafında bulunan Azeri-Çırak-Güneşli petrol sahalarında bulunan petrolün en ekonomik şekilde batı pazarına ulaşmasını sağlamaktadır. BTC, Bakü’den başlayıp, Ceyhan’da son bulmaktadır. Bu boru hattı başta Azerbaycan petrolü olmak üzere bölgede üretilecek petroller Ceyhan’a taşınıp, buradan da tankerlerle dünya pazarlarına ulaştırılmaktadır.

Tarım

Azerbaycan'ın yüzde 7'si tarıma elverişli topraklara sahiptir. Bu tarım topraklarının büyük kısmı da Kura ve Aras ırmakları çevresindedir ve ülkede, tarım büyük ölçüde sulamaya dayanmaktadır. Yetiştirilen başlıca ürünler tahıl, meyve, pamuk, çay, tütün ve üzümdür. Ayrıca, dut ağacından yılda 5.000 ton ipek kozası elde edilmektedir.

Azerbaycan tarımında ve ekonomisinde hayvancılığın da önemli yeri bulunmaktadır. En son verilere göre Azerbaycan'da 1,5 milyon sığır, 5 milyon koyun, 30 milyon kümes hayvanı bulunmaktadır. Arıcılık gelişmiştir.

Turizm

13. yüzyılda yapılan Bibi-Heybet Camii

Turizm, Azerbaycan ekonomisinin önemli bir parçasıdır. Ülke, 1980'lerde tanınmış bir turistik nokta oldu ancak 1990'larda Sovyetler Birliği'nin dağılması ve çıkan Karabağ Savaşı, Azerbaycan'ın turizm endüstrisindeki imajını sarstı.[88]

Turizm sektörü, 2000'li yılların başına kadar toparlanma yoluna gidemedi ancak 2000'lerin başından itibaren ülkedeki turistik ziyaret ve konaklama sayısında yüksek bir artış yaşandı.[89] Son yıllarda ise Azerbaycan, din, kaplıca ve sağlık turizmi alanında popüler bir yer haline geldi.[90]

Azerbaycan hükûmeti, seçkin turizm için öncelikli olarak Azerbaycan'ın geliştirilmesi gerektiğini belirledi.[91] Ülkede turizm faaliyetleri, Azerbaycan Kültür ve Turizm Bakanlığı (Azərbaycan Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi) tarafından düzenlenmektedir.

Ulaşım

1960'larda Bakü

Azerbaycan'ın önemli uluslararası trafik yollarının kavşağında bulunması, İpek Yolu ve Güney-Kuzey koridoru üzerinde yer alması ülke ekonomisi için ulaşım sektörünün stratejik önemini artırmaktadır.[92] Ülkedeki ulaşım sektörü, yollar, demiryolları, hava ve deniz taşımacılığını içerir.

Azerbaycan hammadde taşımacılığında da önemli bir ekonomik merkezdir. Mayıs 2006'da faaliyete başlayan 1.774 kilometre uzunluğundaki Bakü-Tiflis-Ceyhan Petrol Boru Hattı (BTC), Azerbaycan, Gürcistan ve Türkiye topraklarından geçmektedir. BTC, yılda 50 milyon ton kadar ham petrol taşımak için tasarlanmıştır ve Hazar Denizi'ndeki petrolü küresel pazara aktarmaktadır.[93] Ayrıca 2006 yılı sonunda faaliyete başlayan, Azerbaycan, Gürcistan ve Türkiye topraklarından geçen Güney Kafkasya Boru Hattı ise Şahdeniz doğal gazını Avrupa pazarına ek gaz olarak sunmaktadır.

Yapımı devam eden Bakü-Tiflis-Kars demiryolu hattı, Türkiye'nin İstanbul Boğazı'ndaki Marmaray projesini de hayata geçirilmesiyle birlikte Avrupa demiryollarını Kazakistan ve Çin demiryolları bağlantıları ile Asya demiryollarına bağlayacaktır.[94]

Demografi

Azerbaycanlı kızlar.
Etnik GrupNüfus (1979)OranNüfus (1989)OranNüfus (1999)OranNüfus (2009)Oran
Toplam6.026.500% 1007.021.200% 1007.953.400%1008.922.400%100
Azeriler4.708.800% 78,135.805.000% 82,687.205.500% 90,608.172.800% 91,6
Lezgiler158.100% 2,62171.400% 2,44178.000% 2,24180.300% 2
Ermeniler475.500% 7,89390.500% 5,56120.700% 1,52120.300% 1,3
Ruslar475.300% 7,88392.300% 5,59141.700% 1,78119.300% 1,3
Talişler - - 21.200% 0,3076.800 % 0,97112.000% 1,3
Avarlar36.000% 0,5944.000 % 0,6350.900% 0,6449.800% 0,6
Türkiye Türkleri7.900% 0,1317.700% 0,2543.400% 0,5538.000% 0,4
Tatarlar31.400% 0,5228.000% 0,4830.000% 0,3825.900% 0,3
Tatlar8.900% 0,10.200% 0,1510.900% 0,1425.200% 0,3
Ukraynalılar26.400% 0,4332.300% 0,4629.000% 0,3421.500% 0,3
Sakurlar8.500% 0,1414.200% 0,2015.900% 0,1912.300% 0,1
Gürcüler11.400% 0,1814,200% 0,2014.900% 0,189.900% 0,1
Yahudiler35.500% 0,5930.700% 0,448.900% 0,119.100% 0,1
Kürtler5.700% 0,1712.200% 0,1713.100% 0,166.100% 0,1
Udinler5.800% 0,096.100% 0,084.100% 0,053.800% 0,04
Diğer40.200% 0,6641,500% 0,599.500% 0,139.500% 0,1

Nüfus çoğunluğunu Türk halkı olan Azeriler oluşturuyor.[95] Azerilerin son 50 yıl da arttığını göstermektedir ve diğer etnik grupların sayı ve oran olarak azaldığını göstermektedir.

Rusların sayısında son 30 yılda bir düşüş vardır. 1979 yılında 475,300 ve 1989 yılında 330.000 civarında olan Rus nüfusunun sayısı 1999 yılında 141.700 seviyelerine kadar gerilemiştir. Özellikle 20 Ocak 1990 Olayından (Qara Yanvar; "Kara Ocak") sonra Rusların göçü yoğunlaşmıştır.

Ermeniler özellikle Dağlık Karabağ Savaşı yüzünden ya ayrılmıştır veya kaçmıştır. Daha Dağlık Karabağ yüzünden oluşan gerginlik ve savaştan önce de 1979 yılında 475,500 civarında olan Ermeni nüfusunun sayısı 1989 yılına gelindiğinde 390.500 seviyelerine kadar gerilemişti. Ermeni nüfusunun sayısı 1999 yılında 120.700 seviyelerine kadar gerilemiştir ve Ermeniler tarafından işgal edilmiş Dağlık Karabağ'da yaşayanları kapsar.[96] Artık Azerbaycan'da Dağlık Karabağ dışında hemen hemen hiç Ermeni kalmamıştır.[96]

Toplam nüfus büyüme oranı %0,89'dur.

Yaş grubu - Toplam nüfustaki payı

Azerbaycan nüfusunun %54 e yakın kısmı kentlerde, %46 ya yakın kısmı da köylerde yaşamaktadır. Şehirleşme hızı son zamanlarda oldukça yavaş seyretmekte olup, kentlere fazla hızlı olmasa bile göç almakta, ancak kırsal kesimde nüfus artışı daha yüksek olduğu için denge sürmektedir.

Toplam nüfusun %60 a yakın kısmı 30 yaşın altındadır.

Kentleşme

Azerbaycan'da toplam olarak 77 şehir, 64 daha küçük rayon düzeyi şehirler ve bir özel statülü şehir bulunmaktadır. Bunları 257 şehir tipi yerleşim ve 4620 adet köy tarafından takip edilmektedir.[97]

Azerbaycan büyük şehir ve merkezleri
Devlet İstatistik Komitesi[98]
Sıra Şehir ismi Rayon Nüfus Sıra Şehir ismi Rayon Nüfus
1 Bakü Bakü 2.150.800 11 Haçmaz Haçmaz 64.800
Sumgayıt


Lenkeran

2 Gence Gence 328.400 12 Ağdam Ağdam 59.800
3 Sumgayıt Sumgayıt 323.000 13 Celilabad Celilabad 56.400
4 Lenkeran Lenkeran 220.780 14 Hankendi Hankendi 55.100
5 Mingeçevir Mingeçevir 100.600 15 Ağcabedi Ağcabedi 46.900
6 Nahçivan Nahçivan 82.552 16 Şamahı Şamahı 43.700
7 Şirvan Şirvan 80.900 17 Füzuli Fuzuli 42.000
8 Şemkir Şemkir 69.600 18 Salyan Salyan 41.300
9 Şeki Şeki 66.400 19 Berde Berde 38.600
10 Yevlah Yevlah 66.300 20 Neftçala Neftçala 38.200

Dil

Azerice'nin konuşulduğu yerleri gösteren harita.

Azerbaycan'ın resmi dili Azerice olup nüfusun %92'sinin ana dilidir. Azerice Türk dil ailesi'nin Oğuz grubu içerisindedir ve Türkçe, Kaşkayca ve Türkmence ile yakından ilgilidir. Rusça ve İngilizce eğitim ve iletişimde ikinci ya da üçüncü dil olarak önemli rol oynamaktadır. Ülkede anadil olarak konuşulan çok sayıda diğer diller de vardır.[99] Avarca, Ermenice, Buduhça,[100] Gürcüce, Cuhuri,[100] Hınalık,[100] Krızca,[100] Lezgice, Rutulca,[100] Talışça, Tatça,[100] Tsahurca,[100] ve Udice[100] diğer etnik gruplar tarafından konuşulmaktadır. Kimi dil toplulukların kimileri çok küçüktür ve konuşanların sayıları azalmaktadır.[101] Ermenice ise hemen hemen tamamıyla Dağlık-Karabağ bölgesinde konuşulur.

Din

14. yüzyıldan kalma Keykubad Camisi

Azerbaycan Cumhuriyeti laik devlettir. %95'sı Müslüman olan halkın %85'i Şii Müslümanlar, %15 Sünni Müslümanlardan oluşmaktadır.[102][103]), %3-4'ü Hıristiyandır (çoğunluğu Rus Ortodoks Kilisesi, Gürcü Ortodoks Kilisesi ve Malakan). Çok küçük bir kısmı ise Yahudidir [104][105]. Ancak Azerbaycan'da dinsel bağlılık nominal olduğu için, pratikteki taraftar oranları çok daha düşüktür.

Azerbaycan'da nüfusun büyük bir kısmını oluşturan Azeriler, Müslümandırlar. Ancak yaklaşık 70 yıllık komünist yönetim tarafından yapılan yoğun ateizm propagandası[106][107][108] ile İran İslam Cumhuriyeti'nden kaynaklanan köktendinci İslami propagandaya[109] karşı oluşan tepki nedeniyle, dini yönelişler, İslami bir nitelik kazanmaktan ziyade bir kültürel renk biçiminde bulunmaktadır. Ancak bu, radikal köktendinci hareketlerin Azerbaycan'da bulunmadığı anlamına gelmemektedir.

Eğitim

Azerbaycan'da eğitimin tüm diğer Türk devlet ve topluluklarına göre çok ileri düzeyde olduğu görülür. 1991 istatistiksel verilere göre 4.775 okulda 1.503.000 öğrenci okumaktadır. Bugün okul sayısı 5.000'e, öğrenci sayısı 1.600.000'e ulaşmıştır.[110]

Azerbaycan'da 6.500 kültür tesisi, 4.605 kütüphane, 125 müze, 125 müzik okulu, 43 halk tiyatro salonu, 3.680 kültür evi bulunmaktadır. Okuma yazma oranı %99,5'tir.[111]

Bakü-Azerbaycan Devlet Üniversitesi ve bağlı enstitüleri bütün Uygulamalı Matematik ve Ekonomik Sibernetik, Kimya, Jeoloji, Biyoloji, Tarih, Filoloji, İlahiyat, Coğrafya, Gazetecilik, Hukuk, Mekanik ve Matematik, Fizik, Sosyal Bilimler ve Psikoloji, Felsefe, Kütüphane Çalışmaları, Uygulamalı Matematik Bilimsel Araştırma Enstitüsü, Doğu Çalışmaları kollarında eğitim-öğretim yapmaktadır.[112]

Özel ve devlet olmak üzere toplam 49 tane kanuni üniversite mevcuttur ve bu üniversiteler özellikle Türk ve birçok yabancı öğrenciye eğitim vermekte, eski doğu bloğu ülkeler arasında kaliteli eğitim veren ülkeler arasında sayılmaktadır.[113]

Kültür

Müzik ve halk dansları

Yaklaşık 1.000 yıllık geçmişi olan Azerbaycan müziği ritmik ve farklı melodiler üretmiş, müziğinin konularını Azeri halkının yaşantıları ve karşılaştıkları sosyal olaylarından konu almıştır. Azeri dili çoğunlukla Türkçe, Arapça ve daha çok Farsça kökenli sözlerden etkinlendiğinden yapılan geleneksel Azeri müziklerde de Kafkas,Orta Asya ve İran ağırlıklı etkileri göze çarpmaktadır. Geleneksel Azeri müziklerinde çalgı olarak tar ,kemençe , ut, bağlama, balaban, zurna, kaval , nağara, garmon , tütek, tef ve davul kullanılmaktadır. Ayrıca davul, garmon (küçük akordeon), tutek (düdük flüt), daf (davullar) ve nagara çalgılarıda melodilerde sıkça kullanılabilen enstrümanlardandır.

Almanya 'nın Düsseldorf kentinde düzenlenen 2011 Eurovision Şarkı Yarışması'nda sahne performanslarıyla Eldar ve Nigar.

Azerbaycan 2011 yılında Eurovision Şarkı Yarışması'nda ülkeyi temsilen yarışan Eldar ve Nigar'ın seslendirdiği Running Scared adlı şarkıyla birinci olmuştur. Ülkenin ayrıca Reşid Behbudov, Müslüm Magomayev ve Flora Kerimova gibi tanınmış Azeri sanatçıları da vardır.

Sinematografi

Mutfak

Edebiyat

Spor

Bakü Olimpiyat Stadyumu 1. Avrupa Oyunlarına ev sahipliği yapmıştır.

Serbest güreş Azerbaycan'ın milli sporudur. Azerbaycan bu dalda toplam 14 madalya kazanmıştır. Günümüzde Azerbaycan'daki en yaygın sporlar satranç ve futboldur.

Azerbaycan Milli Futbol Takımı uluslararası arenada düşük bir performans sergilemektedir. Bunun başlıca nedenlerinden birisi Azerbaycan merkezli futbol kulüplerinde oynayan yabancı uyruklu futbolcular olarak görülmektedir. 2009 yılının şubat ayında açılan Azerbaycan Futbol Akademisi'nin gençlerin futbola olan ilgisinin artmasında büyük bir adım atılmasının sağlayacağı düşünülmektedir. Azerbaycan merkezli en başarılı futbol kulüpleri Neftçi Bakü, Bakü FK, İnter Bakü, Karabağ FK ve Hazar Lankaran takımlarıdır. Neftçi Bakü 2012 yılında play-off maçlarında Güney Kıbrıs Rum Kesimi'nin APOEL takımını eleyerek 2012-13 UEFA Avrupa Ligi gruplarına kalarak Azerbaycan futbolunda bir ilki gerçekleştirmiştir. Ülke 2012 FIFA 17 Yaş Altı Kadınlar Dünya Kupası'nın düzenlemiştir. Futsal da Azerbaycan'da popüler olan sporlardan birisidir. Azerbaycan Millî Futsal Takımı 2010 yılında Macaristan'da düzenlenen UEFA Futsal Şampiyonasında dördüncü olmuştur. Azerbaycan takımı Araz Nahçıvan UEFA Futsal Kupasının 2009-10 ve 2013-14 sezonlarında bronz madalya kazanmıştır.

Tavlanın Azerbaycan kültüründe önemli bir yeri bulunmaktadır. Tavla, Azeriler arasında çok popüler bir oyundur. Bu oyunun Azerbaycan'da birçok farklı oynanış tarzı vardır. Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği döneminde olduğu gibi satranç Azerbaycan'da halen yaygındır. Teymur Recebov, Şehriyar Memmedyarov, Vladimir Makogonov, Vügar Haşimov, Zeyneb Mehmedyarova ve Garri Kasparov ülkede yetişen dünya çapında tanınmış satranç oyuncularıdır. Azerbaycan birçok uluslararası satranç turnuvasına ev sahipliği yapmış ve 2013 tarihli Avrupa Takım Satrancı Şampiyonası'nda ipi göğüslemiştir.

Dünya çapında üne sahip olan diğer Azeri atletler şunlardır: güreşte Namık Abdullayev, Tuğrul Askerov, Ruşen Bayramov, Şerif Şerifov, Mariya Standik, Ferid Mansurov, atletizmde Hayle İbrahimov, judoda Elnur Memmedli, Mevlüd Miraliyev, karatede Rafael Ağayev, voleybolda Valeriya Korotenko, Natalya Mammadova, halterde Nizami Paşayev, Intigam Zairov, Serdar Hasanov ve K-1 dövüşçüsü Zabit Samedov.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ↑ "Azərbaycanda demoqrafik vəziyyət". Azərbaycan Respublikasının Dövlət Statistika Komitəsi. 8 Kasım 2014. 16 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150316211832/http://stat.gov.az/news/?id=2526.
  2. 1 2 3 4 "Azerbaijan". International Monetary Fund. 23 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151123065717/http://www.imf.org/external/pubs/ft/weo/2012/01/weodata/weorept.aspx?sy=2009&ey=2012&scsm=1&ssd=1&sort=country&ds=.&br=1&c=912&s=NGDPD%2CNGDPDPC%2CPPPGDP%2CPPPPC%2CLP&grp=0&a=&pr.x=37&pr.y=5. Erişim tarihi: 17 Nisan 2012.
  3. ↑ "Gini Index". World Bank. 19 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160619175207/http://data.worldbank.org/indicator/SI.POV.GINI/. Erişim tarihi: 2 March 2011.
  4. ↑ "Human Development Index, 2012 Update". United Nations. 2011. 28 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20131128081441/http://hdrstats.undp.org/en/countries/profiles/AZE.html. Erişim tarihi: 15 June 2012.
  5. ↑ E. Cornell, Svante (2006). The Politicization of Islam in Azerbaijan. Silk Road Paper. s. 124, 222, 229, 269–270.
  6. ↑ Swietochowski, Tadeusz, Müslüman Cemaatten Ulusal Kimliğe Rus Azerbaycanı 1905-1920, İstanbul, Bağlam, 1988. s.239-240
  7. 1 2 Pipes, Richard (1997). The Formation of the Soviet Union: Communism and Nationalism 1917–1923 (2. bas.). Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. s. 218–220, 229. ISBN 978-0-674-30951-7.
  8. ↑ "Резолюция СБ ООН № 822 от 30 апреля 1993 года". United Nations. 21 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20120121175651/http://www.un.org/russian/documen/scresol/res1993/res822.htm. Erişim tarihi: 4 Ocak 2011. (Rusça)
  9. ↑ "Резолюция СБ ООН № 853 от 29 июля 1993 года". United Nations. 21 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20120121075610/http://www.un.org/russian/documen/scresol/res1993/res853.htm. Erişim tarihi: 4 Ocak 2011. (Rusça)
  10. ↑ "Резолюция СБ ООН № 874 14 октября 1993 года". United Nations. 26 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20120126041150/http://www.un.org/russian/documen/scresol/res1993/res874.htm. Erişim tarihi: 4 Ocak 2011. (Rusça)
  11. ↑ "Резолюция СБ ООН № 884 от 12 ноября 1993 года". United Nations. 21 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20120121195204/http://www.un.org/russian/documen/scresol/res1993/res884.htm. Erişim tarihi: 4 Ocak 2011. (Rusça)
  12. 1 2 3 4 "Azerbaijan: Membership of international groupings/organisations:". British Foreign & Commonwealth Office. 9 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20070609103711/http://www.fco.gov.uk/servlet/Front?pagename=OpenMarket/Xcelerate/ShowPage&c=Page&cid=1007029394365&a=KCountryProfile&aid=1019233781986. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2007.
  13. ↑ Europa Publications Limited (1998). Eastern Europe and the Commonwealth of Independent States. Routledge. s. 154. ISBN 978-1-85743-058-5.
  14. 1 2 3 "Elections & Appointments – Human Rights Council". United Nations. 20 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20081220224503/http://www.un.org/ga/60/elect/hrc/. Erişim tarihi: 3 Ocak 2009.
  15. ↑ "The non-aligned engagement". The Jakarta Post. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151208204940/http://www.thejakartapost.com/news/2011/05/24/the-non-aligned-engagement.html. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2011.
  16. ↑ Cornell, Svante E. (2010). Azerbaijan Since Independence. M.E. Sharpe. s. 165, 284. "Indicative of general regional trends and a natural reemergence of previously oppressed religious identity, an increasingly popular ideological basis for the pursuit of political objectives has been Islam.... The government, for its part, has shown an official commitment to Islam by building mosques and respecting Islamic values... Unofficial Islamic groups sought to use aspects of Islam to mobilize the population and establish the foundations for a future political struggle.... Unlike Turkey, Azerbaijan does not have the powerful ideological legacy of secularism... the conflict with Armenia has bred frustration that is increasingly being answered by a combined Islamic and nationalist sentiment, especially among younger people... All major political forces are committed to secularism and are based, if anything, on a nationalist agenda."
  17. ↑ "Human Development Index and its components" (PDF). United Nations Development Programme. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151208235811/http://hdr.undp.org/en/media/HDR_2010_EN_Table1.pdf.
  18. ↑ "Interactive Infographic of the World’s Best Countries". Newsweek. 15 Ağustos 2010. 22 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20110722070231/http://www.newsweek.com/2010/08/15/interactive-infographic-of-the-worlds-best-countries.html. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2011.
  19. ↑ "Literacy rate among schoolchildren in Azerbaijan is 100% – UN report". News.Az. 28 Ekim 2011. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151208204940/http://news.az/articles/society/47727.
  20. ↑ "Employment statistics in Azerbaijan". The State Statistical Committee of the Republic of Azerbaijan. 25 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20130725071537/http://www.azstat.org/publications/azfigures/2010/en/005.shtml. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2007.
  21. ↑ "Seventh United Nations survey of crime trends and operations of criminal justice systems, covering the period 1998 – 2000" (PDF). United Nations Office on drugs and crime division for policy analysis and public affairs. ss. 13–15. 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.google.com/search?q=cache%3Ahttp%3A//www.unodc.org/pdf/crime/seventh_survey/7sv.pdf. Erişim tarihi: 2012-05-06.
  22. ↑ "Homicide statistics, Trends (2003–2008)" (XLS). UNODC. 25 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20130725094223/http://www.unodc.org/documents/data-and-analysis/Crime-statistics/Pivot_by_Country.20100201.xls. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2012.
  23. ↑ Charbonneau, Louis; Worsnip, Patrick (24 Ekim 2011). "Azerbaijan wins U.N. council seat, Slovenia withdraws". Reuters. http://www.reuters.com/article/2011/10/24/us-un-council-idUSTRE79N7PV20111024.
  24. ↑ Chaumont, M. L. (1987). "Atropates". Encyclopaedia Iranica. 3.1. London: Routledge & Kegan Paul. http://www.iranicaonline.org/articles/atropates-aturpat-lit.
  25. 1 2 Swietochowski, Tadeusz (1999). Historical Dictionary of Azerbaijan. Lanham, Maryland: The Scarecrow Press. ISBN 978-0-8108-3550-4.
  26. ↑ Minahan, James (1998). Miniature Empires: A Historical Dictionary of the Newly Independent States. Greenwood Publishing Group. s. 20. ISBN 978-0-313-30610-5.
  27. ↑ Chamoux, François (2003). Hellenistic Civilization. John Wiley and Sons. s. 26. ISBN 978-0-631-22241-5.
  28. ↑ Bosworth A.B., Baynham E.J. (2002). Alexander the Great in Fact and Fiction. Oxford University Press. s. 92. ISBN 978-0-19-925275-6.
  29. ↑ Houtsma, M. Th (1993). First Encyclopaedia of Islam 1913–1936 (reprint bas.). BRILL. ISBN 978-90-04-09796-4.
  30. ↑ Schippmann, Klaus (1989). Azerbaijan: Pre-Islamic History. Encyclopedia Iranica. s. 221–224. ISBN 978-0-933273-95-5.
  31. ↑ Azerbaycan Demokratik Cumhuriyeti'nin Kuruluşu, Dilara Mehmetoğlu. (Türkçe)
  32. ↑ Azakov, Siyavush. "National report on institutional landscape and research policy Social Sciences and Humanities in Azerbaijan" (PDF). Institute of Physics. Azerbaijan National Academy of Sciences. 30 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151030231625/http://www.globalsocialscience.org/uploads/c_GlobalSSH%20-%20Azerbaijan%20institutional%20report%20FINAL.pdf. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2007.
  33. ↑ Chaumont, M. L. (1984). "Albania". Encyclopaedia Iranica. http://www.iranicaonline.org/articles/albania-iranian-aran-arm.
  34. ↑ Nesib Nesibli, "Osmanlı-Safevî Savaşları, Mezhep Öeseşes, ve Azerbaucan", Türkler, C. 6, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara, 2002, ISBN 975-6782-39-0, s.895.
  35. ↑ Ahmet Kabaklı "Türk Edebiyatı" s.15, Türk Edebiyatı Vakfı (1988).
  36. ↑ Nurcan Toksoy "Azerbaycan birinci uluslararası sempozyumu bildirileri" s.103, Atatürk Kültür Merkezi (2002).
  37. ↑ Gary Kenneth Bertsch "Crossroads and Conflict: Security and Foreign Policy in the Caucasus and Central Asia" s.297, Routledge (2000).ISBN 0-415-92273-9.
  38. ↑ E. Wayne Nafziger, Frances Stewart ve Raimo Väyrynen "War, Hunger, and Displacement: The Origins of Humanitarian Emergencies" s.406, Oxford University press (2000).ISBN 0-19-829739-4.
  39. ↑ Firoozeh Kashani-Sabet "Fragile Frontiers: The Diminishing Domains of Qajar Iran" 29 (2): 210, International Journal of Middle East Studies (Mayıs 1997).
  40. ↑ John Frederick Baddeley "The Russian Conquest of the Caucasus" s.71,Harvard University: Longmans, Green and Co. (1908).
  41. ↑ Peter Avery, Gavin Hambly "The Cambridge History of Iran" s.126, Cambridge University Press (1991).ISBN 0-521-20095-4.
  42. ↑ Nurcan Toksoy "Revan'da son günler" s.340, Orion (2007).
  43. ↑ "Bay" Balkan Aydınları ve Yazarları (1994).
  44. ↑ The history of Azerbaijan. General information - "The first democratic, legal and secular state in the whole East and Islamic world".
  45. ↑ Türk Cumhuriyetleri birligi. Azerbaycan. Tarih.
  46. ↑ Michael P., Croissant (1998). The Armenia-Azerbaijan Conflict: causes and implication. Amerika Birleşik Devletleri: Praeger Publishers. s. 36, 37. ISBN 0-275-96241-5. http://books.google.com/?id=ZeP7OZZswtcC&pg=PP1&dq=Michael+P.+Croissant&cd=3#v=onepage&q=17000.
  47. ↑ "Human Rights Watch. "Playing the "Communal Card": Communal Violence and Human Rights"". "İnsan Hakları İzleme Örgütü". http://hrw.org/reports/1995/communal.
  48. 1 2 "Milli Məclisin tarixi. Azərbaycan SSR Ali Soveti (1920–1991-ci illər)". 30 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151030231625/http://www.meclis.gov.az/?/az/content/70. Erişim tarihi: 1 Aralık 2010.
  49. ↑ "Azerbaijan". World Factbook. CIA. 2009. 10 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20090610081951/https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/AJ.html. Erişim tarihi: 4 Haziran 2009.
  50. ↑ Thomas De Waal. Black Garden: Armenia And Azerbaijan Through Peace and War. New York: New York University Press, ss. 286. ISBN 978-0-8147-1945-9.
  51. ↑ "A Conflict That Can Be Resolved in Time: Nagorno-Karabakh". International Herald Tribune. 29 Kasım 2003. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151208204939/http://belfercenter.ksg.harvard.edu/publication/1283/conflict_that_can_be_resolved_in_time.html.
  52. ↑ "General Assembly adopts resolution reaffirming territorial integrity of Azerbaijan, demanding withdrawal of all Armenian forces". United Nations General Assembly. 14 Mart 2008. 11 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20140811171623/http://www.un.org:80/News/Press/docs/2008/ga10693.doc.htm. Erişim tarihi: 14 Mart 2008.
  53. ↑ "Azerbaijan Soviet Socialist Republic". The Great Soviet Encyclopedia (1979). http://encyclopedia2.thefreedictionary.com/Azerbaijan+Soviet+Socialist+Republic.
  54. ↑ "Southern Caucasus: Facing Integration Problems, Ethnic Russians Long For Better Life". EurasiaNet.org. 30 Ağustos 2003. 9 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151209000151/http://www.eurasianet.org/departments/insight/articles/pp083003.shtml.
  55. ↑ "Massacre by Armenians Being Reported - New York Times". The New York Times. 3 Mart 1992. 11 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20070311133234/http://select.nytimes.com:80/gst/abstract.html?res=F10611FF3C5D0C708CDDAA0894DA494D81. Erişim tarihi: 26 Nisan 2013.
  56. ↑ "Tragedy Massacre in Khojaly - TIME". TIME. 28 Şubat 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20050228104647/http://www.time.com:80/time/archive/preview/0,10987,975096,00.html. Erişim tarihi: 26 Nisan 2013.
  57. 1 2 "Geographical data". The State Statistical Committee of the Republic of Azerbaijan. 25 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20070525040712/http://www.azstat.org/publications/azfigures/2007/en/001.shtml#t1_5. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2007.
  58. 1 2 3 4 5 "Azerbaijan: Biodiversity". Central Asia and Caucasus Institute. 8 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20120208012911/http://www.cac-biodiversity.org/aze/aze_biodiversity.htm. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2007.
  59. ↑ "Azerbaijan's mud volcanoes on Seven Wonders of Nature shortlist". News.Az. 10 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20100210062717/http://www.news.az/articles/8581. Erişim tarihi: 8 Şubat 2010.
  60. ↑ "Ecological problems in Azerbaijan". Enrin.grida.no. 8 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20140408031433/http://enrin.grida.no:80/htmls/azer/soe/ecology/html/ecology.html. Erişim tarihi: 30 Haziran 2010.
  61. ↑ Azerbaycan iklimi.
  62. ↑ "The Karabakh Horse". Karabakh Foundation. 13 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20101013010330/http://karabakhfoundation.org:80/pages/history-and-culture/karabakh-region/the-karabakh-horse/.
  63. ↑ "Azerbaijan – Flora". Heydar Aliyev Foundation. 29 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20140929151414/http://www.azerbaijan.az:80/_Geography/_Planting/_planting_e.html. Erişim tarihi: 5 Mart 2010.
  64. ↑ "Monitors criticize Azeri elections". Al Jazeera. 11 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20101111072636/http://english.aljazeera.net/news/europe/2010/11/2010118152810836488.html. Erişim tarihi: 8 Kasım 2010.
  65. 1 2 "Azerbaijan – Foreign Relations". Country Studies. 25 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20130725090711/http://countrystudies.us/azerbaijan/36.htm. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2007.
  66. ↑ "Bilateral relations". Ministry of Foreign Affairs. 4 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20070504074309/http://www.mfa.gov.az/eng/foreign_policy/bilat.shtml. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2007.
  67. ↑ Lenk, Arthur (7 Mart 2007). "15th Anniversary of Israel-Azebraijan Diplomatic Relations". Ministry of Foreign Affairs of Israel. 17 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20120217010810/http://baku.mfa.gov.il/mfm/Data/113213.pdf. Erişim tarihi: 21 Mart 2008.
  68. ↑ Kardas, Saban. "Turkey Develops Special Relationship with Azerbaijan". Eurasia Daily Monitor Volume. 9 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151209000151/http://www.jamestown.org/single/?no_cache=1&tx_ttnews%5Btt_news%5D=34116. Erişim tarihi: 23 Aralık 2010.
  69. ↑ Katik, Mevlut. "Azerbaijan and Turkey Coordinate Nagorno-Karabakh Negotiation Position". EurasiaNet. 9 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151209235410/http://www.eurasianet.org/departments/insight/articles/eav042304.shtml. Erişim tarihi: 23 Aralık 2010.
  70. ↑ "2 devlet tek millet tek yürek". Hürriyet. 26 Ekim 2011. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150402091329/http://www.hurriyet.com.tr/gundem/19085407.asp. Erişim tarihi: 13 Nisan 2013.
  71. 1 2 3 4 "National Security Concept of the Republic of Azerbaijan". United Nations. 23 Mayıs 2007. 13 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20140113172319/http://www.un.int:80/azerbaijan/pdf/National_security.pdf. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2007.
  72. ↑ Selim Özertem, Hasan. "Independence of Kosovo and the Nagorno-Karabakh Issue". TurkishWeekly. 3 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150403084731/http://www.turkishweekly.net/columnist/2886/independence-of-kosovo-and-the-nagorno-karabakh-issue.html. Erişim tarihi: 24 Nisan 2008.
  73. ↑ "Armenia opposes Turkish-Azeri railway". ISN Zurich. 14 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20110614065719/http://www.isn.ethz.ch/isn/Current-Affairs/Security-Watch/Detail/?ots591=4888caa0-b3db-1461-98b9-e20e7b9c13d4&lng=en&id=52072. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2006.
  74. ↑ "The State Statistical Committee of the Republic of Azerbaijan, Administrative and territorial units of Azerbaijan Republic". Azstat.org. 12 May 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20110512043157/http://www.azstat.org/statinfo/demoqraphic/en/001_1.shtml. Erişim tarihi: 2011-05-22.
  75. ↑ "Azerbaijan: Short History of Statehood". Embassy of Republic of Azerbaijan in Pakistan, 2005, Chapter 3. 13 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20111113193449/http://www.azembassy.com.pk/en/book/?get=c3.
  76. ↑ "Creation of National Army in 1918" (Rusça). 9 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151209000152/http://www.calend.ru/holidays/0/0/1393/.
  77. ↑ "Law of the Republic of Azerbaijan on Armed Forces" (Rusça). No. 210-XII. 9 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151209000151/http://www.base.spinform.ru/show_doc.fwx?Regnom=2893. Erişim tarihi: 9 Ekim 1991.
  78. ↑ "Azerbaijan's Army Day (26 June)". http://news.trend.az/index.shtml?show=news&newsid=1232458&lang=EN. Erişim tarihi: 22 Mayıs 1998..
  79. ↑ Blandy, C. W. (2008). "Azerbaijan: Is War Over Nagornyy Karabakh a Realistic Option? Advanced Research and Assessment Group". Caucasus Series 08/17. – Defense Academy of the United Kingdom. ss. 12.
  80. ↑ "Выступление Президента Азербайджанской Республики, Верховного Главнокомандующего Гейдара Алиева на церемонии, посвященной 5-й годовщине образования Национальной гвардии – Штаб Национальной гвардии Азербайджана". Heydar Aliyev Heritage Research Center. 25 Aralık 1996. 20 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20120220031530/http://library.aliyev-heritage.org/ru/652072.html.|dil=Rusça}}
  81. ↑ Abbasov, Shahin. "Azerbaijan: Baku Can Leapfrog over Ukraine, Georgia for NATO Membership". EurasiaNet. 6 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20090606053322/http://www.eurasianet.org/departments/insightb/articles/eav060409.shtml. Erişim tarihi: 3 Haziran 2009.
  82. ↑ Владимир Мухин (24 Ocak 2011). "Карабахский детонатор на взводе – В Баку и Ереване все четче звучит воинственная риторика". Nezavisimaya Gazeta. 14 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20110514041854/http://www.ng.ru/politics/2011-01-24/1_karabah.html. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2011.
  83. ↑ "Azerbaijan to start manufacturing arms, military hardware in 2008". BBC Monitoring Service. http://www.un-az.org/undp/bulnews55/en3.php. Erişim tarihi: 26 Ocak 2008.
  84. ↑ "Azerbaijan to produce tanks, aviation bombs and pilotless vehicles in 2009". panarmenian. 9 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20090109213303/http://www.panarmenian.net/news/eng/?nid=28123. Erişim tarihi: 24 Aralık 2008.
  85. ↑ accessdate=26 Eylül 2008 "Uzeir Jafarov: "Azerbaijan will be unable to produce competitive military technique in the next five years"". Today.Az. http://www.today.az/news/business/47845.html accessdate=26 Eylül 2008.
  86. ↑ "President Ilham Aliyev attends the openings of several defense-related facilities". Today.Az. 9 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151209000151/http://www.today.az/news/politics/81912.html. Erişim tarihi: 4 Mart 2011.
  87. ↑ Azerbaycan'da Ekonomik Dönüşüm Süreci Ve Reformların 10 Yılı - Ayhan Karaca.
  88. ↑ "Rapid Tourism Assessment for the Azerbaijan Tourism Sector Development Program - Organization for Security and Cooperation in Europe (OSCE)". 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151208204940/http://www.osce.org/baku/27857.
  89. ↑ "Azərbaycan Qarabağın turizm imkanlarını təbliğ edir" (Azerice). 9 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151209003243/http://www.azadliq.org/content/article/388501.html.
  90. ↑ Ismayilov, Rovshan. "Azerbaijan: Baku Boom Has Yet to Hit Regions". EurasiaNet. 19 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20070819211953/http://www.eurasianet.org/departments/insight/articles/eav081307.shtml. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2007.
  91. ↑ "Ministry of Culture and Tourism of Azerbaijan: Goals". Tourism.az. 6 Şubat 2004. 28 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20101128233315/http://tourism.az/?menu=1&submenu=12&lang=eng. Erişim tarihi: 4 Ocak 2011.
  92. ↑ Ziyadov, Taleh. "The New Silk Roads" (PDF). Central Asia-Caucasus Institute Silk Road Studies Program. 25 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20130725084438/http://www.silkroadstudies.org/new/docs/publications/GCA/GCAPUB-10.pdf.
  93. ↑ Baran, Zeyno (2005). "The Baku-Tbilisi-Ceyhan Pipeline: Implications for Turkey" (PDF). The Baku-Tbilisi-Ceyhan Pipeline: Oil Window to the West (The Central Asia-Caucasus Institute, Silk Road Studies Program): 103–118. http://www.silkroadstudies.org/BTC_6.pdf. Erişim tarihi: 30 Aralık 2007.
  94. ↑ "Baku-Tbilisi-Kars Line, International". 26 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151126060713/http://www.railway-technology.com/projects/baku-tbilisi-kars/. Erişim tarihi: 19 Aralık 2010.
  95. ↑ "Azerbaijan" (İngilizce). World Factbook. CIA. 2009. 26 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151126050406/https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/aj.html. "a nation with a majority-Turkic and majority-Muslim population"
  96. 1 2 "CIA the World Factbook". 26 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151126050406/https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/aj.html..
  97. ↑ "Demoqrafik göstəricilər" (Azerice). Gender.az. 25 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20130525144721/http://www.gender-az.org/index_az.shtml?id_doc=1824. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2014.
  98. ↑ 2013 Demographic statistics according to the administrative divisions
  99. ↑ "Ethnologue report for Azerbaijan". Ethnologue: Languages of the World. 18 December 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.ethnologue.com/show_country.asp?name=AZ. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2014.
  100. 1 2 3 4 5 6 7 8 Published in: Encyclopedia of the World's Endangered Languages. Edited by Christopher Moseley. London & New York: Routledge, 2007. 211–280.
  101. ↑ Clifton, John M., editor. 2002 (vol 1.), 2003 (vol. 2). Studies in languages of Azerbaijan. Baku, Azerbaijan and Saint Petersburg, Russia: Institute of International Relations, Academy of Sciences of Azerbaijan and North Eurasian Group, SIL International.
  102. ↑ Administrative Department of the President of the Republic of Azerbaijan - Presidential Library - Religion
  103. ↑ "Azerbaijan" (İngilizce). Background Note. U.S. Department of State. Mart 2009. 29 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151029150759/http://www.state.gov/r/pa/ei/bgn/2909.htm. "Religion: Muslim 93.4% (majority Shi'a)"
  104. ↑ www.jewishagency.com Demography/World+Jewish+Population+2002 Azerbaycan Yahudi Nüfusu.
  105. ↑ American Jewish Year, Kitap 2002.
  106. ↑ Yrd. Doç. Dr. Habil NAZLIGÜL' ün dilinden: "Bir sohbetimiz sırasında orta yaşlı bir Azerbaycanlı öğretmenin ateizm dersinin sınavına 'Allahım sen yardım et' diye dua ederek girdiklerini söylemesi, yani Allah’ın yokluğu-nu veya gereksizliğini ispat edeceği bir sınava girerken yine Allah’tan yardım istediğini ifade etmesi benim için ilginç bir hatıra olmuştur."
  107. ↑ İlmi Ateizm Üzre İhtisasa Giriş, Âlî Tahsil Üzre, Tedris Metodika Kabineti, Tertip, P. Mahmudov, Bakı-1986.
  108. ↑ İlmi Ateizmin Esasları, Ders Kitabı, Bakü-1963.
  109. ↑ Azerbaycan'da Siyasal Partiler ve Siyasal İlişkiler - Prof.Dr. Gabil HÜSEYİNLİ - s.169-170.
  110. ↑ Center for International Relations- Reports&Analyses - Richard Wolf.
  111. ↑ Azerbaycan Nüfusunun Eğitim Açısından Analizi - Rehman SEFEROV, Akif Akkuş.
  112. ↑
  113. ↑

Dış bağlantılar

Genel bilgiler
Hükûmet kaynakları
Haber kaynakları
Turizm

Koordinatlar: 40°18′K 47°42′D / 40.3°K 47.7°D / 40.3; 47.7

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/30/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.