Gregorios Akindinos
Gregorios Akindinos (Yunanca: Γρηγόριος Ακίνδυνος, d. 1300, Bulgaristan - ö. 1349), Bizanslı keşiş ve ilahiyatçı. Rum manastırlarında ortaya çıkan İsihazm akımına karşın çıkanların başında yer almış, imparatorluk hanedanını ve kiliseyi parçalayan çalkantılar sonunda kafirlikle suçlanmıştır.
Akindinos, keşiş ilahiyatçı Gregori Palamas'tan, tanrısal dinginliğe (İsihazm) ulaşmayı amaçlayan çileci tefekkür kuramını öğrendi. Doğu mistisizminin bu kuramı, Tanrı'ya müşahade ederek O'nunla birliğe ve iç huzuruna varabilmek için, bedeni belirli pozisyonlarda tutup aynı sözleri sürekli yineleyerek bir noktada yoğunlaşmayı öngörüyordu. Ama bir mantık öğretmeni olan Akindinos, ilahiyatta da tutucuydu ve Batı'nın Skolastik felsefeye yakındı; Calabrialı keşiş Barlaam'dan Aristoteles'in gerçekçiliğini almıştı. Bu nedenle, önceleri Palamas'ın yanında yer alırken, daha sonra kuramında bazı yanlışlar olduğuna onu inandırmaya çalıştı.
1341'de İmparator V. İoannis Paleologos'un tahta çıkmasıyla cesaret bulan ve Patrik XIV. İoannis Kalekas tarafından da desteklenen Akindinos, 1343'te İsihazm tartışmasının tarihini yazdı. 1344'e gelindiğinde Palamas'ın öğretisine karşı yedi tez oluşturmuştu. Selanik piskoposu olmak niyetiyle, burada Palamas karşıtı görüşleri savundu. Ama Palamas'ı tutan VI. İoannis Kantakuzinos'un 1347'de imparator olması üzerine, bir sinod tarafından mahkum edildi.[1] Ölümünden sonra, 1351'de heretikler listesine alınarak aforoz edildi.
Akindinos'un, çoğu el yazması halinde ve yayımlanmamış olan yapıtları arasında, çeşitli imparatorlara Ortodoksluk geleneğini açıklamayı amaçlayan üç iman izharı, Palamas anlaşmazlığını belgeleyen bir mektup derlemesi ve İsihazm savunucularının yanlışlarını aktarmak için özgün Bizans ölçüsüyle yazılmış 500'ü aşkın dize sayılabilir. Akindinos'un Palamas anlaşmazlığı üzerine Patrik Kalekas'a yazdığı raporun Rusça çevirisi 1893'te Thodore Ouspenski tarafından yayımlandı. Akindinos'un günümüze kadar ulaşan yayımlanmış yazıları ise hümanist felsefeci Nikeforos Gregoras'a gönderdiği şiir parçaları ile Palamas'ı yeren mektuplarıdır.[2]
Ayrıca
Kaynakça
- ↑ Ayşe Hür, "Palamizm", Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi, Tarih Vakfı, 1994. ISBN 975-7306-00-2.
- ↑ Encyclopædia Britannica Fifteenth Edition