Hacu-yi Kirmani

Kirmani'nin Şiraz'daki heykeli

Hacu-yi Kirmani, asıl adı Ebü’l-Atâ Kemâlüddîn Mahmûd b. Alî b. Mahmûd Mürşidî-yi Kirmânî[1] (d. 24 Aralık 1290, Kirman - ö. 1352, Şiraz, İran), İranlı şair. 14. yüzyıl İran edebiyatında özellikle gazelleriyle ün yapmıştır.


Kirman'ın büyük bir ailesindendi. Öğrenimini doğduğu yerde tamamladı ve genç yaşta şiir yazmaya başladı. Şam, Kudüs, Isfahan, Hicaz, Bağdat ve Tebriz'i dolaştı. Kazerun'da Ebu İshak bin İbrahim Kazeruni'nin kurduğu Mürşidiye tarikatına girdi. Yapıtlarında güçlü bir anlatım ve akıcı bir üslup görülen Hacu-yi Kirmani, aşk öyküleri ve tasavvuf içerikli mesnevilerinde Nizami'nin etkisinde kalmış, gazellerinde ise Sadi'nin yolunu izlemiştir. Yaşadığı dönemin genel eğilimlerine uyarak lugaz ve muamma gibi sanatları çok sık kullanmıştır.

İlk mesnevisi Hüma ve Hümayun'dur (1872). Divan'ı (1957) dokuz bin beyitten oluşur. Öbür yapıtları arasında bir aşk öyküsünü işleyen Gül ü Nevruz adlı mesnevi ile yer yer öykülerin serpiştirildiği, dinsel ve ahlaksal konulara ilişkin 2.024 beyitlik Revzatü'l-Envar (1888) sayılabilir.[2]

Kaynakça

  1. ↑ Hacu-yi Kirmani, TDV İslam Ansiklopedisi.
  2. ↑ Encyclopædia Britannica Fifteenth Edition

Dış Bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/20/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.