Birinci Enternasyonal
Sosyalizm |
---|
Gelişme
Sosyalizmin Tarihi
|
Fikirler
Ekonomik planlama ·
İlkel sosyalist birikim · Fırsat eşitliği · Ekonomik demokrasi Adhokrasi · Teknokrasi Öz-yönetim · Doğrudan demokrasi Kamu mülkiyeti · Ortak mülkiyet Sosyal temettü · Temel gelir Üretim kullanmak için Ayni hesaplanması · Çalışma çeki Endüstriyel demokrasi · İşbirliği Malzeme denge muhasebesi Sosyal mülkiyet · Ekonomi |
Çeşitleri
Tarım · Devlet · Demokratik
Yeşil · Esnaf · Marksist Liberter · Liberal · Karşılıkçılık Piyasa · Bilimsel · Devlet Anarşizm · Sendikalizm · Sosyal demokrasi Dini · Feodal · Burjuva · Devrimci 21. yüzyıl sosyalizmi Ütopik Afrika sosyalizmi |
Kişiler
Charles Hall · Henri de Saint-Simon
Robert Owen · Charles Fourier William Thompson Thomas Hodgskin Louis Blanc · Moses Hess Karl Marx · Friedrich Engels Ferdinand Lassalle William Morris · Mary Harris Jones Eugene V. Debs · John Dewey Enrico Barone · Ben Tillett Edvard Kardelj · Robin Hahnel Michael Albert · Sultan Galiyev |
Organizasyonlar
Birinci Enternasyonal İkinci Enternasyonal(Uluslararası Emekçiler Birliği) Üçüncü Enternasyonal (Komintern) Dördüncü Enternasyonal Beşinci Enternasyonal Sosyalist Enternasyonal Dünya Sosyalist Hareketi |
Sosyalizm portalı Siyaset portalı |
Uluslararası Emekçiler Birliği, diğer ismiyle "Birinci Enternasyonal": işçi sınıfına ve sınıf çatışmasına dayanan, sosyalist ve komünist çizgideki siyasi partilerin ve sendikaların oluşturduğu, dünya işçileri arasındaki dayanışmayı temsil eden ilk büyük uluslararası sosyalist örgüt.
Tarihçe
Şiddetli reaksiyoner dönemin takip edeceği 1848 devrimleri sosyalist hareket açısından önemli bir aşamaydı. Devrimci hareketin ikinci en önemli aşaması yaklaşık yirmi yıl sonra Uluslararası Emekçiler Birliği’nin kurulması ile başladı. Enternasyonal 1864 yılında işçilerin Londra’da Saint Martin Salonu’nda gerçekleştirdiği toplantıda kuruldu. Temel amacı, ülke sınırları ile parçalanmış, ortak çıkara sahip işçi sınıfının karşı karşıya olduğu sorunların tartışıldığı bir platform olmak, farklı ülkelerden sosyalist hareketler arasındaki eşgüdümü sağlamaktı. Bu amaç doğrultusunda; "uluslararası işçi dayanışması", "sendikal hareket", "grev", "siyasal eylem", "üretim araçlarının özel mülkiyetinin ve sürekli orduların kaldırılması" gibi başlıklar çeşitli tarihlerde düzenlenen kongrelerde ele alındı.
İlk kongresi 1866 yılında Cenevre’de düzenlenen örgüt, başlangıçta İngiliz sendikalistler, anarşist ve sosyalist fransızlar ile cumhuriyetçi italyanlar gibi farklı akımları barındırıyordu. Ancak marksistler ve anarşistler arasında geçen şiddetli tartışmalar sonunda, Marx'ın girişimleri ile, Bakunin ve anti-otoriter çevreler 1872 yılında gerçekleştirilen Lahey Kongresi'nde Enternasyonal’den ihrac edildiler ve yönetim merkezi New York'a taşındı. Diğer taraftan Enternasyonal'den ayrılan anarşistler 1872 yılında St. Imier Kongresi'nde Anarşist Enternasyonal'i kurdu.
1871 Paris Komünü'nün kurulmasına giden süreçte önemli bir faktör olarak gösterilen örgüt 1876 yılında kendini feshetti. Birliğin en güçlü döneminde 1.2 milyon üyeye sahip olduğu kabul edilmektedir.
Birinci Enternasyonal'de ele alınan temel konular şunlardır:
- İşçi sınıfının ortak eylem ve ortak bir örgüte olan acil ihtiyacı
- Ekonomik özgürlüğün gerçekleştirilmesi ve sınıflı toplumun ortadan kaldırılması
- Uluslararası işçi dayanışması
- Sendikal hareket
- Grev
- Siyasal eylem
- Üretim araçlarının özel mülkiyetinin ve sürekli orduların kaldırılması.
Birinci Enternasyonal Kongreleri
- Saint Martin’s Hall Buluşması, Londra, 1864
- Cenova Kongresi, 1866
- Lozan Kongresi, 1867
- Brüksel Kongresi, 1868
- Lahey Kongresi, 1872