Kesme işareti

 '

Kesme işareti

kesme işareti   '
ayraçlar [ ]  ( )  { }   
iki nokta :
virgül ,
kısa çizgi -
uzun çizgi
üç nokta   ...  . . .
ünlem işareti !
nokta .
soru işareti ?
tırnak işareti  
tek tırnak işareti  
noktalı virgül ;
eğik çizgi /
boşluk
Diğer Tipografik İşaretler
ve işareti &
yıldız işareti *
kuyruklu a @
ters eğik çizgi \
madde işareti
düzeltme işareti ˆ
derece °
denden işareti
ters ünlem işareti ¡
ters soru işareti ¿
kare işareti #
yüzde işareti %
paragraf işareti
türev işareti
çengel işareti §
tilde ~
alt çizgi _
Fikrî mülkiyet
telif hakkı simgesi ©
tescilli marka simgesi ®
marka simgesi
Para birimi simgeleri
$
Ayrıca bakınız
Diyakritik işaretler

Kesme işareti ya da apostrof[1] (Yunanca απόστροφος, apóstrophos); bir noktalama işareti. Türkçede başlıca olarak özel isimlerden sonra gelen ekleri ayırmada kullanılır.

Yazım

Noktalama işaretlerinin neredeyse tamamından sonra bir harf boşluğu kadar ara verilir. Kesme işareti ise ait olduğu kelimenin sağına bitişik olarak yazılır ve işaret ile sonra gelen ek arasında boşluk bırakılmaz:

Kullanımı

1. Özel adlara getirilen iyelik, durum ve bildirme ekleri kesme işaretiyle ayrılır.

a. Kişi adları, soyadları ve takma adlar:

Sonunda p, ç, t, k ünsüzlerinden biri bulunan Ahmet, Çelik, Çiçek, Halit, Mehmet, Mesut, Murat, Özbek, Recep, Yiğit, Bosna-Hersek, Gaziantep, Kerkük, Sinop, Tokat, Zonguldak gibi özel adlara ünlüyle başlayan ek getirildiğinde kesme işareti yazımda "kullanılır" ancak Ahmedi, Çeliği, Çiçeği, Halidi, Mehmedi, Mesudu, Muradı, Özbeği, Recebi, Yiğidi, Bosna-Herseği, Gaziantebi, Kerküğü, Sinobu, Tokadı, Zonguldağı biçiminde son ses yumuşatılarak söylenir.

Özel adlar için yay ayraç (parantez) içinde bir açıklama yapıldığında, kesme işareti yay ayraçtan "önce" kullanılır:[2]

b. Millet, boy, oymak adları:
c. Devlet adları:
ç. Din ve mitoloji ile ilgili özel adlar adları:

Tanrı, melek gibi mitolojik varlıklardan bahsederken eğer belirli bir varlıktan bahsedilmiyorsa (cins isim olarak kullanılıyorsa) ilk harf küçük yazılır ve sonra gelen ekler kesme işareti ile ayrılmaz:[3][4]

d. Kıta, deniz, nehir, göl, dağ, boğaz, geçit, yayla; ülke, bölge, il, ilçe, köy, semt, bulvar, cadde, sokak vb. coğrafyayla ilgili yer adları:

Yer bildiren özel isimlerde kısaltmalı söyleyiş söz konusu olduğu zaman ekten önce kesme işareti kullanılır:

e. Gök bilimiyle ilgili adlar:
f. Saray, köşk, han, kale, köprü, anıt vb. adları:
g. Kitap, dergi, gazete ve sanat eseri (tablo, heykel, müzik vb.) adları:
ğ. Kanun, tüzük, yönetmelik, yönerge ve genelge adları:

Belli bir kanun, tüzük, yönetmelik kastedildiğinde büyük harfle yazılan kanun, tüzük, yönetmelik sözlerinin ek alması durumunda kesme işareti kullanılır:

h. Hayvanlara verilen özel adlar:

2. Kişi adlarından sonra gelen saygı sözlerine getirilen ekleri ayırmak için konur:

3. Kısaltmalara getirilen ekleri ayırmak için konur:

4. Sayılara getirilen ekleri ayırmak için konur:

5. Şiirde seslerin ölçü dolayısıyla düştüğünü göstermek için kesme işareti kullanılır:

Bir ok attım karlı dağın ardına
Düştü m'ola sevdiğimin yurduna
İl yanmazken ben yanarım derdine
Engel aramızı açtı n'eyleyim (Karacaoğlan)

6. Bir ek veya harften sonra gelen ekleri ayırmak için konur:

İstisnalar

Kurum, kuruluş, kurul ve işyeri adlarına gelen ekler kesmeyle ayrılmaz:

Özel adlara getirilen yapım ekleri, çokluk eki ve bunlardan sonra gelen diğer ekler kesmeyle ayrılmaz:

Özel adlar yerine kullanılan "o" zamiri cümle içinde büyük harfle yazılmaz ve kendisinden sonra gelen ekler kesme işaretiyle ayrıl­maz:

Sonunda nokta bulunan kısaltmalar ile üslü kısaltma ve rakamlar kesmeyle ayrılmaz. Bu tür kısaltmalardaki ekler, noktadan ve üs işaretinden sonra kelimenin ve üs işaretinin okunuşuna uygun olarak yazılır:

Akım, çağ ve dönem adlarından sonra gelen ekler kesmeyle ayrılmaz:

Kaynakça

  1. "apostrof." Dilbilim Terimleri Sözlüğü, 1949. Türk Dil Kurumu. Erişim: 2 Kasım 2011
  2. Noktalama işaretleri Türk Dil Kurumu. 1 Aralık 2014. <arşiv>
  3. "God." Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003.
  4. "angel." Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003.

Ayrıca bakınız

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/4/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.