Nur Ali Halife İsyanı
Nur Ali Halife İsyanı | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
Taraflar | |||||||
Osmanlı İmparatorluğu | Kızılbaşlar | ||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||
Vezir Sinan Paşa † | Nur Ali Halife † |
Nur Ali Halife İsyanı, Rumlu Nur Ali Halife'nin Şah İsmail'in emriyle Safevi Devleti'ne Şah'ın Kızılbaş müridlerinden asker toplamak için çıkardığı isyandır.[1]
İsyanın gelişmesi
Osmanlı Devleti'nin içinde bulunduğu karışıklıktan faydalanmak isteyen Şah İsmail, hizmetine gelememiş olan Kızılbaşları asker olarak toplaması için Nur Ali Halife'yi Osmanlı ülkesine gönderdi. Şebinkarahisar'a gelen Nur Ali Halife, Şah İsmail'in emrini her tarafa duyurdu. Bunun sonucunda aileleriyle beraber üç-dört bin sipahi toplandı.[2] Boşalan köyler Osmanlı tahrir kayıtlarında geçer.[3]
Nur Ali Halife yeni katılan Kızılbaşlarla birlikte Malatya üzerine yürüyüp şehri aldı ve sonrasında Tokat üzerine yürüdüler. Tokat ahalisi Nur Ali Halife'ye bağlılıklarını bildirdiler. Tokat'ta Şah İsmail adına hutbe okundu. Nur Ali Halife Tokat'tan ayrılıp Kazabad'a gelince Şehzade Ahmed'in oğlu Şehzade Murad yaklaşık on bin kişilik ordusuyla Kızılbaşlara katıldı.[4][5] Nur Ali Halife, şehzadeyle tekrar Tokat'a gelince ahali içeri sokmadı. Bunun üzerine Tokat'ı ateşe verdiler ve Niksar'a doğru yöneldiler. Şehzade Murad, Nur Ali Halife'den ayrılarak Şah İsmail'e gitti.
Nur Ali Halife Çemişgezek'i kuşattı ve direniş gösterilmeden şehir teslim edildi. Daha sonra Nur Ali Halife Melkişli aşiretinin ileri gelenlerine ve ahaliye eziyetler edip pek çok kişiyi öldürdü.[6]
Sonuç
Nur Ali Halife dirliği olan Erzincan'a giderken Osmanlı vezirlerinden Sinan Paşa'nın bir ordu ile kendisini takip ettiğini öğrendi. Eyüyazı mevkiinde yapılan savaşta Sinan Paşa yenildi ve öldürüldü. Bunun ardından Nur Ali Halife muzaffer bir kumandan olarak Erzincan'a döndü.[7]
Kaynakça
- ↑ Tufan Gündüz, Kızılbaşlar, Osmanlılar, Safevîler, 2. Baskı, Sayfa: 78
- ↑ Ahsenü’t-Tevârih, s. 175
- ↑ BOA TD nr. 199, s. 4.
- ↑ Ahsenü’t-Tevârih, s. 175, 176
- ↑ Tekmiletü’l-Ahbâr, s. 51
- ↑ Şerefnâme, s. 164
- ↑ Tufan Gündüz, Son Kızılbaş Şah İsmail, 5. Baskı, Sayfa: 116
|